Deportes, Música, PAG`s, Chegou aos nosos oídos

Chegou aos nosos oídos...Alex Pena: Pasará de moda con outros 34 ... pero sempre poderemos ler os seus poemas

 

Foto de Alex Pena Morado.
 

Chegou aos nosos oídos...que o ex do Aguiar,  Alex Pena,  continua coas súas andainas literarias. Desta volta participa cos seus poemas nunha obra colectiva: "Pasarás de moda. 35 poetas jóvenes en español".  Que sexa o propio Alex quen nolo presente: 

PASARÁS DE MODA ya está en preventa~~

me hace muchísima ilusión que mis poemas vayan a estar entre los de tanta gente a la que quiero, que escribe cosas tan geniales y que además es tan guapa (porque MIRAD LAS FOTOS)
además me hace muchísima ilusión poder leer los poemas que han escogido Adrián MartínezLuna Miguel y Jesús Carmona-Robles y ver su trabajo terminado
además me hace muchísima ilusión poder pasar de moda con todos ellos
además me hace muchísima ilusión que hasta el 7 de diciembre hay un 15% de descuento en la preventa y en los envíos internacionales para que todos podáis comprarlo ~

 

 Noraboa e sorte para Alex na súa andaina literaria

Chegou aos nosos oídos...Ana Acción participa na pasarela "Despunte"

Ana Acción, no centro da imaxe con camiseta e cabelo brancos

Chegou aos nosos oídos...que a ex alumna Ana Acción Veiga acaba de participar con grande éxito na VIª edición da pasarela "Despunte 2015" celebrada nos primeiros días de novembro na Cidade da Cultura no Monte Gaiás de Santiago.

Ana participou coas súas creacións  xunto cos compañeiros e compañeiras  do curso de xoieria artística da ESAD "Mestre Mateo" (Escola de Arte e Superior de Deseño) de Santiago.

Chegou aos nosos oídos...Sabela Arias presenta "Conversas"

Chegou aos nosos oídos....que o vindeiro xoves, 12 de novembro ás 20.00hs. , Sabela Arias inaugura exposición na Libraría Biblos baixo o título de "Conversas". Sabela é unha vella coñecida e colaboradora do Aguiar. Profesora de Instituto e pintora é nai dunha ex alumna, Icia Rodríguez Arias, e xa puidemos disfrutar do seu traballo cando nos regalou unha das súas viñetas para a cerimonia de graduación de 2º BAC do curso 2013-2014. 

Desta volta,  presenta a súa última obra ( do que o propio cartaz da exposición é boa mostra) nunha exposición que se inaugura o vindeiro xoves e que estará exposta deica o 12 de decembro na Librería Biblos de Betanzos. 

Noraboa e sorte para Sabela!

Chegou aos nosos oídos...Xoel A. López Méndez premio de fin de grao

 

Chegou aos nosos oídos... que o ex-alumno Xoel Agustín López Méndez da promoción que se graduou en 2º BAC durante o curso 2013-2014,  acadou a máxima nota (8,53) de cantos músicos concurriron á proba de acceso ás Ensinanzas Superiores de Música na especialidade de clarinete no Conservatorio Superior de Música de a Coruña.

Asemade en xuño de 2015 mereceu o premio extraordinario de fin de grao no Conservatorio Profesional de Música "Xan Viaño" de Ferrol.

Dende o Aguiar non podemos menos que felicitar a Xoel e  desexárlle o mellor na súa carreira.

Chegou aos nosos oídos...Begoña Riveira Barros directora do CRI

Chegou aos nosos oídos... que a ex_alumna do Aguiar, participante no noso club de lectura de adultos e asesora en temas de violencia de xénero Actualmente desenvolve o seu labor como directora do CRI (Centro de Recuperación Integral de Mulleres que Sofren Violencia de Xénero)

 

La sala está vacía. Hay pufs de colores repartidos por la habitación. También hay una pizarra y varios dibujos de la película de Pixar Inside Out colocados en un panel. Junto a cada uno de los personajes pueden leerse palabras como asco, alegría o enfado. Con ellos las trabajadoras del Centro de Recuperación Integral de Mulleres que Sofren Violencia de Xénero (CRI) hacen terapia con los menores que han vivido en su hogar escenas que nunca deberían haber visto. Porque, además de las mujeres, los niños y las personas dependientes son otros afectados de una lacra social que parece no remitir.

 

De hecho, durante el primer semestre del año, además de las 241 mujeres atendidas dentro del programa de ayuda psicológica de la Secretaría Xeral de Igualdade en Galicia, tuvieron que utilizar ese recurso 83 menores y 16 personas con algún tipo de dependencia que eran cuidados por las mujeres. Solo por el CRI han pasado ya en lo que va de año 33 mujeres de todas partes de Galicia, 36 menores y 9 personas dependientes. Desde junio del año pasado, cuando fue inaugurado, el número de usuarias suma 78.

 

Es jueves. Habrá que esperar hasta la tarde para que la sala en la que están los dibujos y el resto de estancias del centro se llene de actividad. No es una casa de acogida donde quedarse a dormir, es un lugar para aprender a vivir de nuevo. Para recuperar la autoestima, para reactivar la rutina diaria. «Lo que han experimentado estas mujeres es tan tremendo que muchas se han dejado ir y han perdido hábitos tan cotidianos como cocinar o salir a tomar un café. De hecho, tenemos un servicio de voluntariado para acompañar a las que no tienen a nadie a tomar algo una tarde o solo para dar un paseo porque ellas solas no se atreven», describe la directora del centro, Begoña Riveira Barros.

(enlace á noticia completa na Voz de Galicia)

 

Chegou ata os nosos oídos...Raquel Vázquez presenta "Si el neón no basta"

Chegou ata os nosos oídos... que Raquel Vázquez, ex alumna e colaboradora incansable i eficaz na nosa biblioteca presenta un novo libro. 

A presentación  terá lugar na libraría Biblos (r/Santiago 4. Betanzos). Os asistentes poderemos disfrutar dun dobre regalo: un pequeno recital  e a presentación do profesor Francisco Coloma .

 

                 INVIERNO

   Una fotografía tallada sobre nieve.

   Sólo seremos
   cuando
   ya no pueda importar saber si somos.

 

 

   Raquel Vázquez, Si el neón no basta, La isla de Siltolá, Sevilla, 2015, p. 39.
    &
   Manuel Villena

Ex....polo mundo adiante: María Peteiro. Cursar 1º BAC en USA

Damos conta doutra das "ex" ( por un ano) que, xunto con Lorena Fernández, temos destacadas nos Estados Unidos: María Peteiro. Dende o seu instituto en Michigan fai oir a súa voz:

 

Ola a todos! Por se non me coñecedes, chámome María e estou estudando un ano en Estados Unidos, concretamente, no estado de Michigan.

Cheguei ao aeroporto de Grand Rapids o 20 de agosto (como podedes observar tiña cara de cansada, xa que cheguei ás 12 da mañá e levaba dende as 4 da madrugada esperta). Na foto está toda a familia menos Gabe (o irmán maior), que non puido vir recibirme.

 

Despois de chegar tiven bastantes días para coñecer diferentes lugares antes de comezar o novo instituto.

Empecei as clases o día 8 de setembro, aínda que previamente tiven unha orientación para coñecer un pouco máis como funcionaba.



Este é o meu instituto, Grand River Prep. Non é dos máis grandes que hai aquí pero aínda así tiven a oportunidade deperderme polos

corredores o primeiro día.

Levo xa casi un mes de clase, cos primeiros exames e adaptándome aos novos cambios, coma as clases de 95 minutos tres días por

semana, as distintas horas para comer segundo o meu horario, cando teño que pasar pola taquilla e por suposto a ver bandeiras do país por

todas partes (que por certo, a que hai na miña clase de historia ocupa case toda unha parede).

 

Nesta tempada de outono como deportes hai voleibol para rapazas, soccer para rapaces e cross country para ambos,pero no inverno cambian

e ven, por exemplo, o baloncesto.Os sábados e os domingos case están máis ocupados que o resto dos días, sempre hai cousas que facer!

Tamén vos deixo algunhas fotos das actividades que fixen.

 

 

Saúdos dende Grand Rapids e... Go Titans!

 

Tamén da nosa parte saúdos para María e... Go Garela!

 

 

Ex....polo mundo adiante: Masiel Veras regreso a NYC con morriña galega en sangue.

Hai só uns días traiamos as pantallas da nosa web noticias de “ex” do Aguiar que este ano andan polo mundo adiante ( Eugenia e Lorena). Recentemente recibimos noticias doutra "ex" moi querida. Foi a auxiliar de conversa nos dous últimos anos no noso instituto, Masiel Veras. Pero deixemos que sexa ela quen nos fale...in English, of course!

 

Good afternoon everyone,

 

 I’m writing to keep you guys updated on my whereabouts after having left my wonderful Galician soil.

First of all, I want to let you know that I miss everyone so much, from the teachers, the administration, the students and even the intense cold that infiltrated my bones in UPOL. Hehehe.

Before leaving Galicia, I was able to enjoy some celebrations such as Arde Lukus and San Xoan. I spent the last few days hanging out with my flatmates and other friends and then I headed down to Madrid. The extreme heat in Madrid, left me so exhausted that all I wanted to do was eat, sleep and shower 2-3 times a day. Afterwards, I took my belongings and headed to Milan, where I stayed with a friend that has been living there for the past year. My friend and I went to the Milano Expo and ate food from a lot of different countries, it was really neat, and ofcourse I gained about 2-3 kilos.  After Milan, I headed to my second to last pit stop, Istanbul. I was there for 5 days and had such an amazing time. I met two Galicians, one from Coruña and the other from Pontevedra, and we spoke about all the wonderful things in Galicia.

Fast forwarding to today, I’ve been in NYC for the last 2.5 months. A month ago, I started working as a Social Worker at a senior center, where I help my clients with benefits and entitlements. I like it but I miss Galicia so much. I guess the saying is true, “Home is where the heart is” and in my case, my heart is divided in two. Half of it is in Galicia and the other half is here in NYC.

I love you all and hope that you have a very prosperous academic year. Happy Halloween!

 

 

Ah, I almost forgot… “In English here! In English!”

Unha romana de NYC en Lucus Augusti                                                                Spanish Rodeo. Yihaaaaaaaaaaa!

               Misterioso oriente. Máxico Istambul

Voltando ás orixes I. Times Square

Voltando ás orixes II. Comida sana e o estadio dos Yankees

Morriña. Vivir na Coruña ¡que bonito é...!

Boas Tardes todos,

 

Os escribo para contarles un poquito de cómo me ha ido este verano después de haber salido de miña terra Galega.

Primero quiero deciros que os echo muchisimo de menos a todos, desde los profes, la administración, los alumnos y hasta el frio que infiltraba mis huesos en UPOL. Jeje.

Antes de marcharme de Galicia, pude disfrutar de algunas festas Galegas, por ejemplo Arde Lukus y San Xoan. Después de pasar los ultimos dias con mis compis de piso y otros amigos, estuve algunos dias en Madrid, pero a causa del calor inmenso de 40 grados, decidi facer nada mas que comer, dormir y ducharme 2-3 veces al dia. Después estuve 10 dias en Milan con una buena amiga que ha estado viviendo alli por un año. Alli fuimos al Expo Milano donde comimos comida de distintos paises y postres ricos, y claro ya he engordado 2-3 kilos. Después de Milan fui a mi antepenúltima parada, Istanbul. Estuve alli por 5 dias y me lo pase genialísimo. Allí conocí a muchísimas personas, de cuales dos de ellos fueron unos gallegos muy amables. La chica era de Coruña y el chico de Pontevedra. Con ellos estuve falando sobre todas las cosas maravillosa de Galicia y fue alli donde empezo la morriña.

Hace 2.5 meses, llegue a mi casita en NYC. Me pase parte del verano cuidando a mis sobrinos y a mi hermano, edades 3, 5 y 8 respectivamente. Hace 1 mes empecé a trabajar en un centro para ancianos como Trabajadora Social, y básicamente ayudo a mis clientes a solicitar beneficios estatales y ayudas públicas. Por ahora me gusta bastante pero… teño Morriña!  Hay una cosa que es cierta, “Home is where the Heart is”, y en mi caso mi corazon esta divido en dos, una mitad en Galicia y la otra aquí en NYC. 

Os quiero bastante y espero que todos estén bien. Aquí os dejo algunas fotitas de mis adventuras. Espero que todos tengan un año escolar muy prospero y feliz. Happy Halloween!

 

 Ah, y para todos los alumnos, casi se me olvida… “In English here! In English!”.

 

Pola nosa parte moitas grazas a Massiel polo seu traballo nestes anos e por seguir gardando un rinconcito do seu corazón para nós.

Que che vaia ben pola túa terra!

 

Ex....polo mundo adiante: Lorena Fernández. Cursar 1º BAC en USA

 

Hai uns días dabamos conta da experiencia dunha ex profesora, Eugenia Conde, en Etiopía. Agora chega o turno dunha ex alumna

(agardamos que só por este ano): Lorena Fernández.

 

Ista é a súa crónica:

A principios del 2015 las fundaciones Amancio Ortega y Barrié de la Maza me concedieron una beca para estudiar un curso académico en Estados Unidos.

 El 11 de Agosto junto con otros 74 becados partí hacia mi sueño americano comenzando por la de ciudad de Nueva York. Durante dos días tuve la oportunidad de conocer a más estudiantes de intercambio de otros países y de explorar la gran manzana.

El 13 de Agosto, a las 4:30 AM, me dirigí hacia mi nuevo hogar: Quincy, Michigan. En el aeropuerto me estaba esperando mi host family, la cual no podía ser mejor.

El 8 de Septiembre empecé las clases en Quincy High School. A diferencia de España, solo tengo 6 asignaturas por cuatrimestre, las cuales son: Weight Training, FST, Government, Advanced Biology, English y Yearbook, y se repiten todos los días.

Actualmente estoy en el equipo de Cross Country como Manager, aunque ¡el mes que viene ya empiezo con los entrenamientos de baloncesto!

 A pesar de que mi instituto es uno de los más pequeños, no lo cambiaría por nada.

 



Pista de baloncesto de mi instituto.

 Ya se han cumplido dos meses desde mi llegada a Estados Unidos, y cada vez tengo más claro que va a ser duro volver.

Desde mi (poca) experiencia recomiendo esto a todo aquel que quiera vivir un año de su vida como un auténtico americano.

 

PD: Y sí, todo es igual que en las películas.

 Si queréis ver fotos o videos de mi año académico en USA solo tenéis que seguirme en las redes sociales.

 ¡Un saludo desde Michigan!

 

Lorena.

 



Grazas a Lorena por acordarse de nós! Que a experiencia che sexa productiva!

(que envexa de pista de baloncesto!)

 



 



 



 

Chegou aos nosos oídos ....doble e musical: Say my name e Lilaina, Rubal e Montero

Chegaron aos nosos oídos....as andainas musicais de algunhas ex alumnas do Aguiar. Por unha banda o concerto de presentación do seu primeiro disco do grupo "Say my Name" ( dos que xa temos falado e empregado algúns dos seus temas para ilustrar as crónicas audiovisuais de actividades do insti') A presentación será o 18 de xullo ás 23 h en Coruña no Pub "Puticlú" con "Us in the mirror" como artista invitado. Entrada gratuita! O ritmo en "Say my name" pono, coa súa batería a ex do "Aguiar", Valeria Rubal. 

Por outra banda  o noso querido grupo de cantareiras, "Lilaina", participa no concerto de inauguración do Festival de Ortigueira ,festival que vén sendo dende 1978 referencia do folk galego e atlántico. Será o xoves 16 de xullo, ás 20.00 h. na Praza de Isabel II. Lilaina está formada polas irmás e ex alumnas do Aguiar: Mariana, María e Alejandra Montero

Distribuir contido