O vindeiro luns 16 de maio reunirase o xurado que fallará o premio do Safari Fotopoético 2014 adicado, como cada ano, ao literato homenaxeado pola Letras Galegas, neste ano Xosé Mª Díaz Castro.

Para coñecer o resultado deberemos agardar uns días... pero un vistazo rápido que puidemos botar aos traballos presentados descubre un nivel moi alto nos participantes.

Grazas a todos por participar e noraboa polo nivel amosado.

O pasado sábado 17 de maio, as 19 30 conmemorando o Día das Letras Galegas o Concello de Betanzos facía entrega no Cine Alfonsetti dos IV Premios á Creación Literaria.

Na categoría xuvenil. ESO,  obtivo o primeiro premio:AMAIA TOMÉ TOMÉ do IES FRANCISCO AGUIAR e o accesit CLARA RODRÍGUEZ NÚÑEZ tamén do noso Instituto.

Na categoría xuvenil. Bacharelato e ciclos formativos, correspondeulle o accesit á nosa alumna de 2º BAC  ICÍA RODRÍGUEZ ARIAS.

É todo un orgullo para o IES contar entre as súas alumnas con estas rapazas cheas de ilusión e talento. Gústanos pensar que todo isto ten que ver co talento personal, co indubidable compromiso coa lectura das familias  e co labor do profesorado en xeral e das Linguas en particular do Vales e do Aguiar, estímulo sempre neste eido literario. 

¡NORABOA  para Amaia, Clara e Icía!

  Aínda que chea de nervios, aceptei o reto de presentar a escritora Andrea Maceiras diante dos meus compañeiros de curso no día da súa visita ao noso instituto. Cando chegou o momento, non era quen de tranquilizarme, pois sempre me deu vergoña falar en público, e máis aínda diante de alguén que sei que confía en que o faga ben. Mais todas as miñas dúbidas quedaron atrás cando me presentaron a Andrea. Pareceume unha rapaza moi agradable e iso deume ánimos.

   Unha vez feita a miña parte, axudeina a fedellar un pouco no ordenador, e a medida que ía falando, todos iamos caendo nas mans da súa voz. Falábanos de tal maneira que nos deixaba enfeitizados. Metíanos na súa historia. E iso demostra o boa narradora que é.

   Foi toda unha experiencia estar ao seu carón ese tempo e, ademais, tamén conseguín que me asinase o meu exemplar de Nubes de evolución. Cada paso que damos nas nosas vidas, por pequeno que sexa, prepáranos para o futuro. Desta vez quédome coa sensación de satisfacción que sentín cando lle botei unha ollada a Andrea unha vez rematei de falar e vin que estaba sorrindo.

Mar Nieves Fernández (4ºA)

    Traballo do que resaltamos a capacidade para conectar co público ao que vai dirixido (o alumnado do IES), orixinal e divertido, que ademais transmite un xeito de traballar integrador e colaborativo, pois toda a clase de 1ºD participa na elaboración. 

•     "Cambiar para mellorar". Grupo de alumnos de 1ºB BAC.

•      E nós, por que falamos en galego?" Grupo de alumnos de 1ºB BAC.          

ANDREA E AS NUBES 

Mar está nerviosa. Talvez sexa a primeira vez que recibe un encargo así: presentar unha escritora profesional ante os seus compañeiros de estudos. Ten medo de tatexar, de esquecerse do texto, de falar demasiado á présa... Xa lle presentaron a Andrea e parece riquiña. Aceptou o reto e agora debe cumprir, así que... comeza a falar e as palabras van saíndo. Uns minutos para dar conta lixeira da traxectoria desta autora nova que xa conta con importantes premios e catro libros publicados. Mar remata, pide aplausos e respira ali viada. Senta ao carón do ordenador e obedece, solícita, as instrucións de Andrea para axudarlle coa presentación visual (que ben guiada é esta rapaza!).

Despr azándose levemente sobre o escenario, Andrea Ma ceiras vai debullando con voz suave a xénese da novela Nubes de evolución ante un auditorio adolesce nte que se sorprende da súa mocidade madura. Ás súas costas, a pantalla amosa o escenario cotián que a inspirou: a estación de autobuses da Coruña. A escolla do branco e negro das imaxes simboliza a frialdade física e metafórica que sentiu durante as horas eternas que debeu agardar alí cando era estudante.

A observación atenta das persoas anónimas coas que compartía un espazo tan áspero e húmido fo ille inspirando os personaxes do relato encargado pola irmá: un texto afastado da narrativa fantástica da súa obra anterior, Violeta tamurana.

Unha muller nova encargada da limpeza, un home con fasquía de profesor de instituto e un mozo con bolsa de deportes... e a colaxe comeza a cobrar forma na súa cabeza. 

Tamén imaxina alegrar con arte as paredes grises da estación: As Meniñas... demasiado clásico; a Pomba de Picasso só convoca a admiración das súas conxéneres; algunha obra de Banksy... (Banksy gústalle pola fusión de estética e denuncia); mais non, mellor un humilde graffiti cos versos dunha canción dos Rolling Stones. 

Agora hai que darlle moitas voltas á trama, imaxinar situacións, anécdotas, engadir personaxes secundarios, algún fío que entrelace as vidas dos protagonistas e lle dea sentido ao conxunto... porque a narradora revélanos que ata ter totalmente estruturada a novela na cabeza non comeza a escribir. Que logo as cousas non saen como unha planea, pero ela necesita sentir que todo ten sentido antes de iniciar a parte física do oficio.

E así, entre imaxes e voz, os minutos van pasando e o relatorio chega ao seu remate. É o momento do coloquio e a mocidade de 4º do Francisco Aguiar non se anima malia a insistencia e o alento de Andrea, que vai lanzando preguntas ao alumnado sobre os seus gustos literarios, as súas afeccións... Por fin, Alberto rompe o xeo e interroga a escritora sobre a veracidade da súa exposición. Ela responde e aclara a dúbida. Aos poucos, os máis atrevidos propóñenlle cuestións que a autora responde con entusiasmo e detalle.

Soa o timbre e o público xuvenil volve á rutina. Na sala quedan algunhas admiradoras que se achegan tímidas á autora solicitándolle a súa sinatura nos libros. E Andrea pregúntalles o nome para llelos dedicar, debuxando en cadanseu volume unha nube naíf cos bordos redondiños. Unha nube xeitosa de faciana amable, coma ela. No texto que deseña para Mar pode lerse: “Para Mar, mil ceos despexados”.

Pichel

...Continuará

Chegou aos nosos oídos... que o grupo de pandereteiras LILAINA, da AC O'Castro de Miño,  e da que forma parte unha ilustre saga de irmás que foron alumnas do "Aguiar" ( as Montero ) acaban de gañar o primeiro premio no XXV Concurso de Música Tradicional da A.C. Xacarandaina.  Interpretaron Serán de Seixedos (Barcia de Mera).  ¡NORABOA!

"Despierta que estás dormiendo
neste sueño tan profundo
A tu puerta están cantando
las alegrías del mundo"

 O Equipo de Normalización e Dinamización Lingüística do noso instituto que coordena o profesor Xan Munín, en colaboración co Equipo de Normalización do Concello propoñen para celebrar o Día das letras Galegas estas actividades

Durante os días 5 a 8 de maio dous cursos de 3º da ESO puideron participar nun Obradoiro de Creación Literaria dirixido, nada menos que, polo poeta e editor Miguel Anxo Fernán Vello.

Entre o 12 e o 15 de maio serán os alumnos e alumnas de dous cursos de 2º da ESO  os que terán a fortuna de participar nun Obradoiro Radiofónico adicado á figura de Xosé María Díaz  Castro.  Aínda máis, este obradoiro estará impartida pola nosa ex alumna Lucía Abarrategui  e por Sergio Pascual.

Chegou aos nosos oídos... , e brincou de led-icía o literario corazón do Aguiar, ao coñecer que este xoves 24 de abril reuniuse o xurado da XLII edición dos Premios Literarios Minerva, presidido por D. Manuel Quintáns Suárez e D. Luís Alonso Girgado nas modalidades de narración e poesía respectivamente.

O Xurado acordou outorgar un  accésit a Icía Rodríguez Arias, de 17 anos, alumna de 2º de Bacharelato do IES Francisco Aguiar de Betanzos, polo seu traballo “Xadrez”.

¡NORABOA!