A verdade e que tivemos unha sorte moi boa de poder saír da nosa Galiza co cole, amigos e amigas, profes... Eu penso que, como din Montse e Mónica o que de verdade fumos aprender alí foi a convivir cos amigos e amigas. No tema de inglés, eu digo que non falamos demasiado (ou practicamente casi nada). Respecto a convivencia cos "cordobeses e cordobesas" foi moi boa: todos eramos amigos e ensináronnos moitos xogos e costumes. Algúns aínda gardan contacto con eles e iso e moi bo. A comida, estupenda; pola noite, agustiño e calentiño. Respecto a cea, oubo algúns que, como eu,estábamos acostumados a leite con cereais ou galletas¡¡E cheábaste moito!!.Moitas grazas as dúas profesoras Montse e Mónica ,por levarnos e facer que esa semana fora inolvidable para nos.

Parabéns
Aida 6ºA