Hoxe 16 de setembro foi un día inesquecible. Corría un rumor que foi medrando e que falaba dunha festa sorpresa. Mais ninguén era capaz de dicir con claridade o porqué de tal feito.

Á unha saímos ao patio e empezamos a berrar ALFONSO, ALFONSO, ALFONSO!!! Era a despedida do noso benquerido director porque se xubila. Quixo dicir unhas verbas e non foi quen de facelo porque un nó na gorxa e bágoas nos ollos impedíronllo.

Tamén no patio aboiaba a emoción e as miradas humedecíanse. Todos os sectores da comunidade educativa fixémoslle a despedida con moito agarimo e co corazón un pouco encollido, todo hai que dicilo.

Márchase ALFONSO, o noso director durante 20 anos, o noso capitán, mais non nos treme o pulso porque as pegadas que deixou son fondas e márcannos o camiño a seguir. Vaise ALFONSO pero segue entre nós.

Déixanos o guerreiro que puxo durante toda unha vida alma, corazón e peito na loita pola calidade educativa, na batalla polo ensino público. Vaise o director, o mestre, o compañeiro, o amigo, a persoa que fixo do servizo e da dedicación ao ensino a súa bandeira. Non debemos ter medo porque o rumbo a seguir está marcado. Grazas ALFONSO. Esperamos que poidas dalgún xeito recuperar as horas que lle quitaches a túa familia, aos teus amigos e amigas.

Esperamos que poidas gozar nas novas xeiras que emprendas.

Sabes que non te vas de baleiro. A túa obra está connosco e vai seguir sempre nos nosos corazóns.  GRAZAS, MOITAS GRAZAS!!!

Texto de Victorio Blanco

Agora podedes ver algúns momentos desta despedida:

O venres 9 de setembro no Atlántico Diario xurdiu a seguinte nova sobre o noso colexio.

Se queres saber máis visita o seguinte enlace:

http://www.atlantico.net/noticia/154096/alumnos/frian/libros/