¡Hasta siempre Instituto!. A graduación 2018 na Voz de Galicia
26/05/2018 05:00 H
Y este jueves tuvo lugar el acto de graduación en el Francisco Aguiar de Betanzos.
Hubo actuaciones musicales, intervenciones de alumnos y profesores, «e entrega das insignias do instituto», comenta el director, Francisco Rodríguez.
Así recolle Pablo Portabales a nosa graduación do xoves 24 en palabras necesariamente sintéticas para dar cabida a outros institutos.
Pero os que tivemos a fortuna de disfrutala "in situ" sabemos poñer moitos detalles entrañables.
Certo que houbo actuacións musicais grazas a Blanca Bello, ao alumnado de BAC, a Amë e a Óscar. Actuacións que emocionaron, "Mama mia" con botas plateadas incluidas (directamente ABBA) por parte de Blanca;
decindo a todos que non nos mete medo o que veña por diante, que "non hai montaña suficiente grande " ("Ain't no mountain high enough") para os que alí estabamos;
ou a chamada a soltar amarras sen chorar polo que deixamos atrás que Amë cantou (acompañada á guitarra por öscar e ao piano por Blanca) con "The Sign of the Times".
Claro que houbo discursos!
A voz grave e sempre impresionante de Francisco desvelou un dos grandes secretos: a xeración do 2018 pasaba a ser modelo para a xeración do 2019.
Quen non ríu e emocionou coas palabras delicadas de Selene, coa alegría contaxiosa de Amë ou a enerxía de Tania!
Como non escoitar aos autoalcumados "xeración desastre" relatar as peripecias do paso polo Insti, o recordo para os que vivían tan lonxe ( ou en repúblicas independentes) que parecía mentira que viñesen ata Betanzos a recibir clases. Lidía de blanco elegante e impoluto; Andrea estilizada e altísima; dinámica e alegre, como sempre, Lucía.
E sorprendernos co discurso de ciencias que María e Elías declamaron case sen mirar para o papel. As indubidables dotes para a escea de Elías, a voz serea e firme de María (impresionante). Un discurso impecablemente construido que nos levou da poesía á risa transportados sen resistencia posible por un vendaval de emocións.
E que dicir do discurso dos profes, de Cheché e Blanca. Ninguén podía esperar nada parecido. Cheché e Blanca falando distendidos, rindo e facendo rir sen "cortarse" por poñer un nariz de pallaso, unha pamela de palla ou unha gorra de capitán de barco. Blanca e Cheché cantando os maitines que profetizaban a noite que viña por diante aos graduados, ou animando con música de Orquesta Mondragón:"Viaje con nosotros "Francisco Aguiar". Viaje con nosotros a mil e un lugar.."
E logo de todo isto "entrega de insignias". Certo que se entregou este deseño que nos identifica e nos situa nesa cidade outa abrazada polos ríos Mandeo e Mendo que se funden na ría de Betanzos. Pero esa entrega era case o de menos, porque o xeito en que o Aguiar quedaba era xa en forma de vivencias fondas no alumnado e profesorado, en familias e amigos.
Que logo fixesemos unha fotografía que nos reunía a todos, ou que rematásemos co refrixerio ofrecido por Melania, era só un aparente final. De feito, moitos viñeron á mañá seguinte directos da festa coruñesa (algúns ataviados con calcetíns de cor rosa... vai saber saidos de onde, outras termando por facer o horario escolar completo ata o final da mañá). E agardamos que sigan viñendo cada vez que necesiten algo de nós ou simplesmente para facermonos saber que é das súas vidas.
BOA VIAXE ! (agárdavos a vosa Itaca)
Xeración do ano 2000
Promoción 2018 do "Aguiar"
