Eventos
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Charla coa escritora galega Andrea Maceiras.
Saída de E1A polos arredores de Betanzos.
Baixo o nome 'Cinema con perspectiva' falamos dunha iniciativa para levar talleres de creación e proxeccións ás escolas de toda Galicia.
O programa ten como obxectivo fomentar a igualdade, o interese polo cinema e a educación audiovisual entre a mocidade galega. Contará coa participación de corenta centros educativos.
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Rematamos o proxecto de colaboración co espazo +60 de Afundación en Betanzos. Os maiores terán un segundo encontro co alumnado de 4º B e D para contarlles as súas experiencias na emigración.
Rematamos o proxecto de colaboración co espazo +60 de Afundación en Betanzos. Os maiores terán un segundo encontro co alumnado de 4º B e D para contarlles as súas experiencias na emigración.
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Os 10 alumnos de Latín I particpan nos Ludi Compostellani, onde imaprtirán un curso sobre arte musivaria.
Rematamos o proxecto de colaboración co espazo +60 de Afundación en Betanzos. Os maiores terán un segundo encontro co alumnado de 4º A e C para contarlles as súas experiencias na emigración.
O alumnado de 3º de ESO recibirá un obradoiro de creación literaria en colaboración co Concello de Betanzos.
Do 17 ao 21 de abril celebramos a Semana do Libro, aínda que hai quen santifica esta festa todos os días.
Pode que no seu momento estivera a ler historias de Amadises...
Esta semana, neste xogo de espellos, poderá escoller entre unha antoloxía de microrrelatos que serven de homenaxe á súa peripecia; e o primeiro capítulo da primeira gran novela moderna, traducido ao galego por Valentín Arias López.
#horadeler
#diadolibro
O grupo de 2A visita a Biblioteca, o Arquivo e o Museo das marñas, nunha actividade conxunta de dinamización e meteoescolas.
Ruta de sendeirismo polas aforas de Betanzos, para E1C.
ESPAZO E LUZ
A terceira entrada do dicionario para a palabra “baleiro” refírese precisamente a “Espazo baleiro”, e di: Espazo baleiro, que non está ocupado, especialmente por aquilo que está destinado a conter. A definición indica que un espazo baleiro caracterízase por estar baleiro de algo, é dicir, por unha ausencia.
As fotografías de espazos baleiros non teñen como única característica o feito de que non haxa persoas, figuras ou elementos relevantes, senón que son as eleccións dos fotógrafos as que fan que vexamos un espazo como “baleiro”: o encadre, a distancia e a luz constrúen unha determinada configuración do espazo que fai que sintamos ou non o baleiro. Son precisamente estas eleccións as que tamén fan que as fotografías de espazos baleiros teñan unha gran potencia evocadora e un gran valor fotográfico: hai unha longa tradición fotográfica vinculada aos espazos baleiros: dende os primeiros fotógrafos aos cales a técnica non lles permitía captar as figuras en movemento, ata os fotógrafos contemporáneos que exploraron os “non-lugares” e indagaron no urbanismo, a periferia, as marxes...
Podemos pensar en prazas, rúas, cuartos, estradas, esquinas, parques, espazos rurais, lugares públicos (teatros, estacións, cafeterías...). Poden ser espazos abandonados, desocupados, con pegadas de presenza e ausencia, sen a xente ouy os obxectos que os poboaron habitualmente.
A luz é esencial na fotografía; de feito, a mesma palabra “fotografía” provén da palabra luz: o que a luz debuxa. Pero ás veces, a luz non só está senón que se fai visible. Sexa porque un feixe de luz entra e ocupa o espazo, sexa polo xogo de luces e sombras, sexa porque a súa coloración nunha determinada hora do día tingue dun ton todo o espazo, etc.
Que supón fotografar a luz nos espazos? De xeito especial, poñer atención á incidencia da luz sobre o mesmo espazo e sobre os seus elementos (sombras, horas do día...). Tamén nos axuda a pensar sobre a propia narratividade do espazo: modificouse ao longo do tempo? É un espazo emblemático? É un espazo que se transforma ao longo das horas do día? É un espazo que xa non ten a utilidade que tiña? Quen se pasea, quen o goza, quen o habita?
Tres dos nosos alumnos de 2º ESO participan na Olimpíada matemática, que se celebra na Facultade de ciencias da Educación.
Os grupos de 2B/C visitan Guitiriz, onde realizarán un roteiro literario pola localidade a cargo do alumnado do IES Poeta Díaz Castro.
MUSIQUEANDO 2023
O vindeiro xoves 27 de abril o alumnado de 1ºBAC da Materia de Linguaxe e Práctica Musical e de Música de 4º ESO (da profesora Alba Alonso); participarán nun concerto na praza do campo de Betanzos.
Dito concerto terá lugar ás 12:00, e poderán achegarse familiares, veciñ@s, amig@s, e xente de Betanzos para disfrutar de varias actuacións musicais en directo e ao aire libre.
É unha iniciativa a nivel estatal, a través da cal se pretende dar a coñecer o que se está a facer nas aulas de música (con moito nivel neste Centro, por certo!).
Así pois, o 27 de abril máis de 40.000 alumnos e alumnas de toda España sairán ás rúas máis importantes da súa aldea, villa ou cidade para amosar o que se fai na materia de Música.
O IES Francisco Aguiar, participa (por segundo ano consecutivo) en dita proposta. Non volo perdades, esperámosvos!!"
Os grupos de 2º de Bacharelato asisten á proxección do documental "Dores", sobre os campos de concentración franquistas.
Ruta de sendeirismo polas aforas de Betanzos, para E1B.
O primeiro de maio é o Día do Traballo, festivo de ámbito estatal.
O día 2 de maio ten consideración de día non lectivo, ao ter sido escollido polo Claustro como un dos festivos de centro.
Ler a Miguel Anxo Murado ou a Magela Badouin.
Outras fragrancias...
O 2 de maio conmemórase o Día Internacional contra o Acoso Escolar.
A efeméride é un estímulo para estarmos atentos e atentas a este problema que pode afectar ao noso alumnado dentro, mais tamén fóra da escola.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Este mércores os grupos de 4º teñen unha charla de orientación académica, que corre a cargo do Equipo de Orientación Específico.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 2A/D visitan Guitiriz, onde realizarán un roteiro literario pola localidade a cargo do alumnado do IES Poeta Díaz Castro.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Algunhas veces, poucas, coincidimos en sentirmos representados polas palabras ou as accións doutras persoas...
Permita a lectura dos relatos de Manuel Rivas e Julio Llamazares ter presente que non é certo que tanta paixón non servira para nada.
DICEN QUE MURIÓ ARSENIO, PERO NO ESTOY DE ACUERDO
Dicen en los noticieros que ha muerto Arsenio Iglesias. Yo no estoy de acuerdo. Pero él no va a molestar a nadie desmintiéndolo. Creo que le gustaría quedar al margen de este asunto. Y que no le entusiasmaría verse enterrado por una avalancha de necrológicas, obituarios, esquelas, alabanzas y hagiografías. Más que nada porque dificultan la vista.
Andará por la línea del horizonte. Era un habitual en esa posición, la de mirar la línea del horizonte. Allí donde se une lo visible y lo invisible, lo posible y lo imposible, el pasado y el porvenir. Buscaba la soledad para mirar el mar, y en esa hipnosis laboriosa, si algún pelma le importunaba, “¿Qué, Arsenio, mirando el mar?”, él tendría derecho a responder: “¡No, estoy trabajando!”.
Hay quien va al fútbol porque le ayuda a olvidar. El estadio como un lugar donde sacudirse los pesares de la vida, donde gritar contra el mundo y bajar todos los santos del cielo. Y acaso ganar. Ser un vencedor. Pero el fútbol también puede ayudar a recordar. Contra la amnesia, el estadio como un lugar de anamnesis, donde también juega la memoria.
Y esa era la posición de Arsenio Iglesias en el estadio. Como ante la línea del horizonte. Jugar recordando. A veces, la pelota se volvía una pequeña esfera precaria, de trapo, en una infancia bajo la sombra de la guerra. El hambre de balón, en la posguerra. Aprender a caer y levantarse, en los campos de lodo del fútbol modesto. Se recuerda poco al Arsenio como jugador. Se cuenta la historia de su debut en primera división, como delantero del Depor. Un 28 de octubre de 1951, en Barcelona. El equipo gallego va perdiendo seis a cero. Arsenio se revuelve y bate la portería que defiende el gran Ramallets. Lo que se cuenta es que Arsenio recogió el balón y se lo entregó al mítico arquero con una disculpa: “Perdón, señor”. Una leyenda que Arsenio desmentía siempre con vehemencia. Era humilde, pero no un pazguato: “Hacer eso sería como humillarme y humillarlo”.
Espero que no pase a la historia con la fanfarria de entrenador del “Super Depor”. Aborrecía esa denominación. Y no lo disimulaba. Pronunciaba “Super” como si le estallara una castaña en la boca. El fútbol le ayudaba a recordar. Y frente a tanto chillón, el estadio era un lugar donde sentir y pensar. En Irlanda escuché esta malicia sobre un jugador: “No le llegan las ideas a los pies”. Si recordamos tanto a Arsenio, si lo queremos tanto, es por la gesta del piloto que, como en El corazón de las tinieblas, representaba “todo aquello en que se puede confiar”. Armó la tripulación de una nave modesta con algunas estrellas y no pocos náufragos veteranos. La simpatía hacia aquel Deportivo liberto y espartaquista tenía que ver con el saber perder y el saber vencer. En el mundo del capitalismo impaciente abundan los vencedores que no saben vencer. O que solo saben vencer.
Arsenio había aprendido esa simetría jugando con la memoria. El saber perder y el saber vencer estaba en el corazón central de aquel equipo. Cuidaba con mimo las palabras. Lo que decía. Y ese esmero, ese respeto, se reflejaba en la forma de jugar. Su estrategia era la saudade del porvenir. Y siempre se dirigía a la gente sin infantilizarla como fanáticos: “¡Cuidado con la fiesta que nos la quitan de los fuciños!”.
Su esposa, maestra, tuvo una librería en A Coruña. Y Arsenio tenía fama de lector. Ha habido, y hay, entrenadores a los que sentaría bien la credencial de “intelectuales”. Empezando por Helenio Herrera, El Mago, que tuvo la sinceridad de titular sus memorias sin eufemismos: Yo. Arsenio mantenía a raya la primera persona de singular. Había días, incluso, en que el “yo” quedaba bajo arresto domiciliario. Sí, era buen lector. Pero a la pregunta de qué libros le habían marcado o conmovido, respondía con el aguijón de la ironía: “A mí lo que me impresionan mucho son las obras completas de Ángel Jove y Rodolfo Lama”. ¿Quiénes eran estos “autores”? Pues dos potentes constructores coruñeses, cuyos carteles de obras imperaban en la ciudad.
Reaccionaba con ironía a la imagen de viejo sabio de rústico que había hecho un milagro en el fútbol mundial. Se reía cuando algún periodista extranjero venía en búsqueda de “filósofo campesino” que las tardes de domingo ejercía de entrenador y revolucionaba el fútbol desafiando el establishment futbolístico. Pero no era tampoco en los grandes poderes en quienes pensaba Arsenio. Si queremos entender que algo especial sucedió en el fútbol en los años 80 y 90 en A Coruña, esa especie de acuerdo emotivo entre generaciones, recomiendo oír, y por Youtube anda, la intervención de Arsenio Iglesias la noche en que, en la última jornada de 1994, y por un penalti fallido, el Deportivo supo perder la Liga.
Saber vencer. Saber perder. Lo que vino a decir: Estar orgullosos de lo que hicimos y de lo que no hicimos.
—Lo que no quiero es que nadie me maldiga.
Y se fue a caminar solitario por la línea del horizonte.
Manuel Rivas, El Diario, 5 de mayo de 2023.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
O 8 de maio o alumnado de Tecnoloxía e Enxeñaría I visita a fábrica de tellas que hai en Mesía.
O grupo de 2B visita a Biblioteca, o Arquivo e o Museo das marñas, nunha actividade conxunta de dinamización e meteoescolas.
O Departamento de Dinamización Lingüística, en colaboración co Concello, organiza unha actividade de contacontos para 1º de ESO.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os alumnos e alumnas de Historia do Mundo Contemporáneo realizan unha visita a Compostela, onde pasearán polo centro histórico, irán ao CGAC e coñecerán unha exposición na Fundación Abanca.
Ruta de sendeirismo polas aforas de Betanzos, para E1D.
O 9 de maio, día de Europa, é o día en que se difundiu a "Declaración Schuman" (1950).
O documento foi escrito polo ministro francés de Exteriores, e nel expuso a súa idea dunha nova maneira de cooperación política en Europa, co fin de evitar novas guerras entre Alemaña e Francia.
A proposta de Schuman é considerada o xermolo da Unión Europea.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
Os grupos de 1º de bacharelato practican piraguismo no Mandeo. Cada grupo terá dúas sesións. A actividade comeza o día 3 de maio e acaba o 23 de maio.
