Miguel Carbajal falanos da súa labor no teatro do MGB

(Luns 1 de Xuño)
Entrevistamos a Miguel Carbajal

Miguel Carbajal é un dos profesores de música do centro. No seu tempo libre ademais de adestrar ao seu cabalo, adícase a preparar proxectos teatrais, pensados para ser representados polos alumnos do centro. Agora mesmo atópase no cume do éxito con "Dormes?", xa que case cada día o chaman para comunicarlle que el e os seus alumnos acadaron un novo premio, sempre merecido.

P: De onde xurde a súa iniciativa teatral?
Miguel Carbajal: Xurde de cando eu era un cativo, moi pequerrecho. Porque tiña un veciño que agora vive en Madrid, que se chama Manuel Pereira Valcárcel, que é escritor e mestre e el foi o que nos iniciou na aldea, en Ouzande donde vivo eu. Iniciounos cando eramos nenos, nun teatro de aldea. Alí faciamos as actividades teatrais.

P: É  un traballo que realiza no tempo libre ou en horas de clase?
M. Carbajal: Si realízoo no tempo libre, pero  o que pasa e que o meu tempo libre xa se chama tempo ocupado, porque teño tantas cousas...

P:De onde saca o tempo para esta actividade?
M. Carbajal: É todo extraescolar, dentro do horario que tiña que ser para o descanso, e dicir eu non lle quito nin unha sola hora ao traballo para darlla ao teatro.

P: Como é a experiencia de traballar con adolescentes?
M. Carbajal: Marabillosa, sinceramente é unha experiencia que nos rexuvenece moito, que nos mantén moi ao día cas cousas que estades facendo, co que pensades... Podémosvos observar, ver como veñen as novas xeracións, entón sabemos que temos anos porque os imos cumplindo pero ao mesmo tempo estamos cun contacto moito máis directo. Por exemplo a xente que non ten este contacto cos adolescentes teñen unha visión deteriorada dos mesmos, porque pronto din que a xuventude e moi aloucada, a xuventude e así... Porque ao mellor venvos nunha situación de festa como pode estar calquera, entón nos temos unha visión diferente, bueno, eu polo menos.

P: Que cree que lle pode aportar vostede a eles?
M. Carbajal: Bueno eu podo dicirche o que intento aportarlle, se o aporto ou non teríasllo que preguntar a eles. Eu quero que aprendan varias cousas; unha disciplina, non soa ben pero é fundamental ter unha disciplina de traballo. Se queres conseguir algo tes que ter unha disciplina extrema. Entón dende o primeiro día aprenden a ser disciplinados no traballo. Quero dicir, que se somos vinte traballando un non pode permitirse non saber o papel porque prexudica a dezanove. Despois creo que trato de ensinarlle a estar nun esceario, a controlar os nervios e a poder dominarse, creo que aprenden a comunicarse doutra maneira. Intento que descubran o maior amor posible pola arte en xeral, pola música, polo cine, pola escena... Creo que é o máis importante.

P: Prefire o traballo na aula ou ao mando dun escenario?
M. Carbajal: Pois, non sei contestarche. Creo que son diferentes pero teñen un punto en común. A min gústame moito ensinar en xeral. De feito, sempre que fixen cousas acabei ensinando todo ao que me pregunta, é dicir non teño ningún interese en gardarme nada. Entón, creo que o feito de estar enriba dun escenario para min sigue sendo un traballo de aula, porque de feito no escenario solo estas no momento da representación ou uns días antes, entón este traballo e un traballo de formación de aula. Para min considéroo case o mesmo, non me decantaría nin por unha ou outra.

P: Que obras preparou durante a súa actividade docente?
M. Carbajal: A verdade e que preparei poucas, porque a miña cabeza non da para máis. A primeira foi a obra "Danza das Bruxas", teño que dicir que preparei poucas porque tamén son obras bastante complexas, tiven que facer o guión, adaptar a dirección, os persoaxes... entón lévame moito tempo organizar todo iso. Na "Danza das bruxas" participou unha compañeira deste centro, que é Mary Villar que foi a responsable das coreografías, pero eu tiña que cargar co resto.

P: En que ano se representou?
M. Carbajal: Esta obra foi moi importante que se representou no ano 2004, é foi onde naceu a idea de chamarlle Taller de Expresión Artística, por darlle un nome, unha identidade. Foi a primeira obra, e presentámonos a un certame que se chamaba Teatro na Vangarda, que era para a comunidade galega, e fomos gañadores. Aquí non solo podían participar centros escolares, senón calquera compañía non profesional, e gañamos o primeiro premio. Un premio económico moi importante de seis mil euros.

P: Colaboraron no proxecto outros profesores do centro?
M. Carbajal: Empecei con "Dormes?" no ano 2004/2005 e aquí as coreografías correron por parte dos alumnos. A dirección, guión, etc... tiven eu unha parte e outra os alumnos, neste caso foi unha cousa compartida entre profesor e alumnos. Hai moitos profesores que están colaborando, está Álvaro encargado de toda a parte de informática, e da páxina... Sindo, profesor de tecnoloxía fixo as escaleiras e outras cousas para a escenografía, Xoán Xosé de plástica que se encargou de que os seus alumnos debuxaran o reloxo, profesores de normalización lingüística, e dicir, hai moitos profesores que axudaron, que eu llo pedía e me axudaron. Non é un traballo solo meu, non podo esquencer ao alumnado que foi moito máis importante ca doutra vez.

P: Conserva algún recordo especial da súa labor nas obras?
M. Carbajal: Especial...son todos especiais. Non sabería destacar un máis especial. A miña vida é especial cando fago iso, e dicir, síntome tan ben e estou tan ben que é especial en si facer esas cousas, non hai un detalle que che diga isto e máis importante que aquel.  É especial estar nos ensaios, é especial ver como saen as cousas, é especial actuar... moitas cousas.

P: Este último premio do Teatro do Miño era esperado?
M. Carbajal: Non, o último de todos non. Bueno, houbo dous premios do Teatro do Miño. Primeiro comunicaronnos que eramos finalistas, entón seleccionaban seis para actuar nesa mostra, iso para min foi unha sorpresa inmensa. Ademais eu xa tiña olvidado de cando me presentara ao concurso. E logo o do público, cando fomos ver a representación final, foi unha alegría inmensa, coma se me chaman agora para dicirme que me tocou a lotería. Eu estaba vendo a última obra, e cando din o nome do gañador foi esaxerado , saltoume o corazón do sitio, non o esperaba. Sinceramente non o esperaba.

P: Sabemos que o prazo para participar no concurso co que acadaches un premio coa obra "Danza das Bruxas" é en xuño, pensas que "Dormes?" merecese tamén ese premio?
M. Carbajal: Non nos permiten participar, o cal me molesta bastante. Chameille pero non hai maneira, porque nas bases e certo que o pon, se gañamos algún premio quedamos descartados para todo. Eu chameille porque iso téñeno que cambiar. Agora a ese certame chámase Certame Galicia Crea, para novos creadores, e eu dígolle como se pode premiar aos creadores galegos se estades descartando aos que gañaron premios, entón só queren premiar aos que non gañaron nada. Coa "Danza das Bruxas" solo nos presentamos a ese, pero neste ao ter gañado o premio do Teatro do Miño  non nos permiten presentarnos. Eu tiña moita ilusión en presentarnos, para min "Dormes?" é mellor obra que "Danza das Bruxas", porque está máis traballada, máis recursos, máis medios técnicos, con proxección de vídeo, os bailes son marabillosos, pero este ano non podemos.

P: Que gañou "Dormes?"?
M. Carbajal: 

"Dormes?" ten varios premios, un foi o de Goián e outro son os Premios Buero Vallejo, neste último fomos gañadores da fase autonómica, e o Xoves 4 de Xuño xogámonos a final Nacional, de toda España van seleccionar tres.

P: Sabemos que todos os alumnos de "Dormes?" adórano, como se sinte un?
M. Carbajal:

Bueno, iso eu non o sabía. Eu síntome moi ben, eu aos alumnos quérolle moito. Xa vai máis alá de ensinarlles, téñolles cariño. Entón cando lle tes cariño a unha persoa iso se transmite, eu síntome moi ben con eles. Non sabía iso, pero non quero que me tomen como un icono ou unha representación porque todos cometemos erros, pero vamos síntome ben.