Si eres usuario: Acceso

Abril 2020

Contos dende a casa (35): Voy a comedte

Enviado por josean o Lun, 13/04/2020 - 11:04

Séguennos chegando contos dende a casa, desta tocoulle a vez a Roberto Armada Aneiros con este divertido "Voy a comedte".

Remata a semana!!!! (Ed. Física)

Enviado por Anónimo o Lun, 13/04/2020 - 00:03

Termina a semana, unha Semana Santa un pouco diferente, pero na que traballamos moito, aquí poño uns poucos dos traballos que recibín esta semana.

O aeroporto do CEP Sequelo sigue aumentando, Roberto envíanos unha foto practicando diana.

Seguimos Reducindo-Reutilizando-Reciclando, e aumentando a nosa exposición de xogos e xoguetes.

Un novo xogo de mesa, un dominó xigante!!!!

Unhas sesións rematan con volta á calma, e esta entrada rematámola cun mandala.

Aínda quedan algúns dos vosos traballos no tinteiro, espero poder subilos pronto, empecemos a semana con forza!!!!

#euficonacasa

Manualidades dende a casa (20): Pablo Torres debuxos coas mans

Enviado por Anónimo o Sáb, 11/04/2020 - 21:36

Manualidades dende a casa

A Pablo Torres isto das manualidades dáselle estupendamente, hoxe mandounos este debuxo feito coas mans, como propoñía o vídeo.

Contos dende a casa (34): Adivina cuanto te quiero

Enviado por josean o Sáb, 11/04/2020 - 19:38

Carla Vilela Fernández dende a súa casa xa hai un tempo nos mandou este conto que por falta de tempo non puideramos poñer na páxina. Xa vedes o que nos conta, un contiño tradicional dentro dun libro cheo de contos.

Entrevista a Inés Lobeira

Enviado por josean o Sáb, 11/04/2020 - 11:02

A Radio Sequelo desta vez tráenos a voz de Inés Lobeira, natural de Ardán e veciña de Bueu, que leva dende que empezou esta pandemia traballando dende o seu posto de enfermeira cos afectados polo Covid 19 en Montecelo. Graciñas Inés por facer un buratiño no teu tempo libre para nós, nestes tempos tan duros para todos, pero especialmente para os que traballades en primeira liña cos enfermos. Moi interesante todo o que nos contas.

Manualidades dende a casa (19): Pablo Torres facendo madalenas

Enviado por Anónimo o Ven, 10/04/2020 - 17:34

Manualidades dende a casa

Pablo Torres de 5ºA está aproveitando moi ben estes días de confinamento, se o outro día nos propuxo facer xoguetes reciclando materiais, hoxe proponnos facer manualidades comestibles, esta vez madalenas; e ata nos deixa a receita.

Ingredientes para 40 madalenas: 1/4 litro de aceite de oliva, 1/4 kg de azucre, 6 ovos, 350g de fariña, un sobre de fermento en pó, 2 culleres de brandy ou vainilla, 40 moldes de papel (aproximadamente).

Preparación: Bater os ovos enteiros co azucre, o aceite e o brandy (ou vainilla). Unir a fariña co fermento en pó e engadila, pouco a pouco á mestura anterior. Colocar os moldes de papel en dúas bandexas de forno (para que queden separados uns dos outros) e ir botando a masa sen encher de todo (pois sube ao cocer). Espolvorear con azucre. Levar ao forno a 175°C durante 15-20 minutos e listas para comer.

Moitas grazas por compartir con nós esta receita, esperamos que vos animedes a facer esta ou outras manualidades comestibles, sempre baixo a supervisión dos vosos pais.

O coronavirus na base militar de Kabul en Afganistán

Enviado por josean o Ven, 10/04/2020 - 11:23

Neste planeta noso, onde non haberá galegos? Se vas a Alemania, galegos; a Francia, galegos; a Suiza, galegos; a Alemania, galegos, en Inglaterra, galegos; na Arxentina, aí todos son galegos.... ata na Lúa hai un galego. Pois se ata agora non os había no Afganistan agora xa hai un Fran Armada, orixinario da parroquia de Dúas Igrexas en Forcarei e pai de Roberto Armada Aneiros de 5º B. Isto é o que nos conta Roberto de como están pasando o confinamento na base de Kabul onde está o pai.

"A corentena do coronavirus, na miña familia está afectando de moitas maneiras, como en todos os fogares. A miña nai e a min que estamos en Marín pois aféctanos como a todos, porque non saímos da casa, fago cole virtual, miña nai só sae unha vez por semana a comprar para nós e os meus avós...

Ao meu pai que está en Kabul (Afganistán) aféctalle doutra maneira: El e os seus compañeiros xa estaban confinados antes do Covid19 na base militar onde está, soamente saían os que traballan co exército afgano. Dende o covid19, xa ninguén pode saír ni entrar da base, os que están dentro é porque viven e traballan alí. Agora pecharon todas as zonas comúns como ximnasio, campo de deportes, biblioteca... so está aberto o comedor, e teñen que comer un por mesa como no colexio cando facemos un exame. Poden saír a camiñar e correr pola base, pero sempre mantendo unha distancia de dous metros cos compañeiros. Non poden ir en grupos como se estivesen enfadados uns cos outros.

Inda que xa están acostumados a estar confinados, leva alí 5 meses, o Covid19 fará que o seu regreso se atrase, xa que moitos aeroportos están pechados."

Moito ánimo a todos.

Sara Fernández Blanco entrevista ao seu pai

Enviado por josean o Ven, 10/04/2020 - 11:02

O pai de Sara, Pablo, ten nestes momentos, nos que estamos confinados nas nosas casas, unha das profesión máis decisivas para que todos nós superemos esta pandemia que nos tocou vivir. El non é enfermeiro, nin meédico, nin celador, nin empregad@ dun supermercado... que todos son importantes, el como moitos dos seus compañeiros encárgase do mantemento das redes informáticas. Imaxinádesvos como sería isto se se viñesen abaixo.

-Naceches en Marín?

-Non, nacín no concello de Cotobade-Cerdedo, na parroquia de Loureiro.

-Cal é o teu traballo?

-Instalador de fibra óptica

-Para que compañía?

-Movistar, pero tamén estiven traballando para Orange e Jazztel

-Cal foi o máximo de vivendas que fixeches nun día?

-10, sen parar dende as 8 da mañá ata as 10 de noite

-Traballaches noutro traballo que non fose telecomunicacións?

-Si, 15 anos de albanel e en tempos difíciles, no que fixese falta

-Gústache o teu traballo?

-Sí, aínda que moitas veces cansa máis o psicolóxico que o físico.

-Que tal levas o traballo nestas circunstancias?

-O traballo non se leva moi ben, cada vivenda é un mundo e non sabes o que te podes atopar nela. Cando entramos nas casas é máis incómodo o traballo, sobre todo psicolóxico; moitos nolo agradecen, polo esforzo.