Libro de visitas 2014

Ola David: moitas grazas por seguir pendente de nós con esa morriña. Alégrome de que che gustase o novo vídeo de París en fotos (deu bastante traballo!). A verdade é que non é fácil manter sempre o mesmo nivel de dinamismo no cole, pero tratamos de non deixarnos levar pola inercia. Un abrazo!

Pois nestes días que levamos xa de volta, cando me preguntan que tal por París... comezo a contar as peripecias e inconvenientes que tivemos nesta viaxe... supoño que a tod@s vos pasa! Pero de camiño cambio a cara e como conclusión sempre digo que repetiría, que quede claro!

Resalto sempre o ben que vos comportastes (aínda que para min que nos perdemos demasiadas veces, non? ), que fostes un grupo estupendo e que convosco dá gusto ir de excursión!

Para min era a primeira experiencia de viaxe longa con alumn@s (ata entón só fixera excursións de ida e volta no mesmo día) e volvín encantado. Os inicios non foron agradables, debido ao comprensible mal humor dalgúns polos problemas técnicos, pero pareceume un grupo fantástico co que volvería a viaxar de boa gana.

Debo recoñecer que eu ía nunha posición cómoda porque Montse coñecía moi ben o terreo e ademais contaba coa gran axuda de María (que tamén visitara antes París e sabe francés). Así que puiden dedicarme máis á parte audiovisual, e espero que se poida presentar un pequeno vídeo de recordo no festival de fin de curso.

Un pracer compartir esta viaxe tan especial coas dúas profesoras e @s vinte alumn@s.

Pois agradécese a túa mensaxe, David. A verdade é que unha viaxe deste tipo dá moito que facer e a pesar de todo sigo animada a organizala porque para min é realmente gratificante compartir con vós experiencias máis alá da aula e o día a día das clases.

Nuns poucos días convivimos, como ti moi ben dis, coma unha familia, estreitamos lazos e todos deixamos ver o noso lado máis humano o que é moi positivo. Eu sempre aspiro a que todo saia perfecto para que gardedes o mellor dos recordos dunha viaxe na que, para a maioría, moitas das cousas se viven e experimentan por primeira vez e con moitísima ilusión, o que o fai dobremente especial. Desta volta as cousas complicáronsenos un pouco, con esperas, "problemas técnicos" e como guinda, a choiva.

Os profesores só podemos ter palabras de agradecemento pola vosa paciencia e queremos que saibades que nós estamos satisfeitos se a pesar dos obstáculos levades un bo recordo dos días compartidos. Grazas a todos, rapaces, e por suposto, quero dar tamén as grazas ós meus compañeiros de fatigas, Ángel e María, que contribuíron a que os pequenos contratempos se levaran con moito mellor humor.

Gracias, Lucía y David. Agradecemos mucho la colaboración de nuestr@s ex-alumn@s en nuestras actividades. Tanto vosotros dos como Adrián y Fran hicisteis un gran trabajo el pasado jueves de Entroido. Supongo que ya os habéis visto en el vídeo dándolo todo. Un abrazo, y ojalá sigamos en contacto.