Skip to Content

4º Curso

Despois de ver a ilustración de Fino Lorenzo: Encontro.

DESENCONTRO

Había unha vez un home chamado Fino,   que  se atreveu a somerxerse nas profundidades do Océano Atlántico.

Unha vez dentro embarrancou na Punta de Europa , o submarino escachou e Fino marchou arrastrado pola corrente  ata o cabo do Mar Menor.

Un tiburón o capturou ,porque era esclavo da serea malvada que o quería devorar. Fino,  que era moi valente, enfrentouse a ela coa axuda dun peixe espada.

A batalla foi dura,  pero Fino, saiu  victorioso;  volveu felizmente á súa casa e da serea nunca máis se volveu saber..

   Manuel Rivas e Hugo Tubío.

Conto inspirado na ilustración de Fino Lorenzo: Encontro.

ENCONTROS

 

Había unha vez unha sereíña que estaba dando un paseo polo mar.Encontrouse cun cachalote, e o cachalote pediulle que  casara con el.A serea  díxolle que non.

Logo, atopouse cun submarino que lle fixo a mesma proposta. Á serea pareceulle estraño que o submarino falase.

O submarino contoulle que  en realidade era o autor do cadro no que estaban metidos.

A serea aceptou.

Diego e Daniel

Conto inspirado na obra de Fino Lorenzo: Encontro.

 

A serea cantora.

Un día, un home púxose a facer  un submarino para averiguar se existían as sereas. Acabado o submarino,  meteuse nel e botouno ao mar.

Na metade do camiño, encontrouse cunha serea. Á  serea gustáballe cantar,empezou a cantar e o home quedou marabillado coa súa voz.

O home  saiu do submarino para ir onda ela  , a serea  desapareceu e el afogou na auga sen que ninguén o puidera axudar.

Iván Señorís e Sergio Pérez. 4ºC

Conto inspirado na ilustración de Fino Lorenzo: Encontro.

 

O mariñeiro e a serea

 

Érase unha vez un mariñeiro que era moi listo e quería construir un submarino.

Púxose a traballar de sol a sol,e ao día seguinte rematou o submarino e foino probar ao fondo do mar,  para averiguar se as sereas existían.

Foi moi, moi lonxe da praia. Chegou a unha fortaleza moi bonita. Alí encontrou moitas sereas, colleu o seu equipo de buceo e foi cara elas.

As sereas asustáronse un pouco pero viron que non lles facía nada,e falaron con el.Fíxose amigo dunha das sereas e fixeron  unha festa moi grande, á que  acudiron moitas sereas.

El levara uns altavoces e un ordenador para poñer música.

Ao día seguinte tivo que marchar.A súa amiga non quería que marchase e acompañouno case ata á praia.

El xuroulle que volvería cada día a vela, e así foi.





Beatriz , Ana, Ángela e Brais Vigo .4ºC





Conto inspirado na ilustración de Fino Lorenzo: Encontro.

 

Fino e a serea

 

Érase unha vez un home que se chamaba Fino, que fixo un submarino para coñecer o mundo baixo o mar.

Indo no submarino atopou unha serea, de pelo castaño e longo, ollos grises e unha cola de flores brancas.

O home quedou abraiado porque nunca vira unha. Pareceulle un marabilloso ser que evolucionara dos peixes, pero que se parecía a un ser humano.

Fino viu que a serea estaba soltando uns peixes moi pequenos,que sostiña na man.O home, como era científico, creu que así se creaba a vida no mar.

No camiño á superficie, pensou que el podería crear algo para que a serea se convertira en persoa, e así poder saber como falaban as sereas, para que lle contaran porque tiñan cola de peixe e corpo de persoa.

O home estivo dous meses intentando crear unha poción, que convertira á serea nunha persoa que puidera falar.

Despois de moito tempo, o home deu coa apócema e esa misma tarde foi ao mar buscar a serea para darlle o bebedizo.

O home atopou a serea, deulle a beber a apócema, e funcionou. A serea converteuse nunha fermosa rapaza !!

 

Sonia, Sofía e Raúl. 4ºC

Poema inspirado na obra de Fino Lorenzo: Encontro.

 

Encontro mariño

 

No fondo mariño 

unha serea anda a falar,

cun   submarino

que acababa de atopar.

 

Falan de cousas

moi divertidas,

como que un polbo

montara en paracaídas.

 

Cando eran pequenos

xa se coñecían,

xogaban a xogos 

nos que se divertían.

 

Estaban alegres

de se encontrar,

tamén estaban tristes

de terse que marchar. 

 

 

Daniel, Brais Villaverde, Álvaro e Diego.4ºC

EL CASTILLO ENCANTADO. LUCAS E IRINA

EL CASTILLO ENCANTADO: Irina y Lucas

Había una vez un castillo.La gente decía que estaba  encantado.Rosalía y Andres,dos hermanos,van a entrar en el castillo para ver si de verdad  está encantado. De repente,cuando entran,Andrés oye un ruído en la parte de arriba.

-¿Rosalía,has oído eso?

-No andres.Vamos a investigarlo.

-Vale

Y así es. A Rosalía le pareció ver unha cara casi invisible en la pared .Llorando

-Andres, creo que deberíamos salir de aquí 

-¿Por que?

-Porque me ha parecido ver una cara

-Está bien,salgamos.

Pero  cuando íban a salir... ¡Pum! se cerró la puerta  y los niños no pudieron salir .SorprendidoEnfadado

-Rosalía creo que deberíamos escondernos en una habitación.

Luego  encontraron  un laberinto.Dentro encontraron a una familia de fantasmas.Cuándo

los fantasmas  vieron a Rosalía y a Andres  les empezaron a perseguir y ellos se escondieron debajo de una cama. Entonces encontraron un amuleto para matar a los fantasmas.Lo cogieron y los mataron. Y ahor ya no es un castillo encantado.

 

Lucas y Irina .

O LADRÓN PILLADO NO VILAR: Feito por LUCAS, MATEO , ADRIÁN E HUGO BLANCO.

O LADRÓN PILLADO NO VILAR. LUCAS, MATEO , ADRIÁN E HUGO BLANCO

 

SIPNOSE: A ACCIÓN SUCEDE EN CORRUBEDO.

PERSONAXES: MARIÑA, LUCAS, MATEO, HUGO, ADRIÁN.     

 

-ACTO1-

  - ESCENA ÚNICA.           

    

NARRADOR- OS NENOS E AS NENAS DE CUARTO A, SUBEN NO AUTOBUS  PARA IR A  CORRUBEDO. ALí ENCONTRARANSE CON MARIÑA .

LUCAS-CANTO QUEDA?

HUGO-NON SEI.

NARRADOR- CANDO CHEGARON  A CORRUBEDO,MATEO CAEU E MANCOUSE.

MATEO- AI !!

ADRIÁN - ESTÁS BEN MATEO?

MATEO-DÓEME UN POUCO A PERNA.

NARRADOR: POUCO MÁIS TARDE FORON MERENDAR Á PRAIA .DE REPENTE VIRON UN LADRÓN ROUBANDO A MERENDA DE MATEO.

-MATEO: SOCORRO UN LADRÓN, SOCORRO!

- MARIÑA: XA VOU!

-NARRADOR: O LADRÓN  SAIU CORREND, PERO MARIÑA ALCANZOUNO.

-MARIÑA: XA TE TEÑO!

- LUCAS: QUE RÁPIDA!

- MATEO: GRAZAS MARIÑA.

- MARIÑA: NON PASA NADA, É O NOSO TRABALLO. ESTABAM0S BUSCANDO A ESE LADRÓN HAI MOITO TEMPO E GRAZAS A VÓS DÍMOLO PILLADO.

DESTE XEITO CONSEGUIRON ATRAPAR AO LADRÓN E PODER CONTINUAR TRANQUILOS E DISFRUTAR DUN DÍA DE PRAIA NO LUGAR DO VILAR.

 

                                                                                      
LUCAS, MATEO , ADRIÁN E HUGO BLANCO.

ENTREVISTA A E. CAJUSO PONS, TÉCNICO FORESTAL EN MENORCA:"LOS INCENDIOS NO SE APAGAN EN EL VERANO SINO EN EL INVIERNO"

Este que vedes de gafas co traxe de faena da brigada cotraincendios,  é curmán  da profesora de Educación Física, Anabel e mais de Ana e Noa Cunqueiro Cajuso de cuarto e primeiro curso de Educación Primaria do colexio de Pedrouzos.
Como tivemos unha charla de dous gardas civís da brigada do Seprona, encargada da vixilancia medioambiental, pois lembráronse de que tiñan un curmán traballando en medioambiente na Illa de Menorca , na Comunidade Autónoma de Illas Baleares. Mandámoslle un correo electrónico para facer unha entrevista sobre o seu traballo e sobre a illa de Menorca.

 

 

1º LAURA: ¿En qué Comunidad Autónoma trabajas y vives?
 
En las Islas Baleares,Mar Mediterráneo.

 2º NAÍM: ¿En qué actividad laboral trabajas?

Soy trabajador forestal en el Instituto Balear de la Naturaleza (IBANAT).
 
 3º MARÍA: ¿De què actividades estás encargado de realizar?

En invierno principalmente hacemos cortafuegos, donde me pueden encargar utilizar la desbrozadora para cortar la vegetación, pero también hacemos repoblaciones (plantar árboles en zonas que lo necesiten por X causas como incendios forestales, erosiones, etc).

En verano mi principal función es la vigilancia y extinción de incendios forestales, a parte de la disuasión sobre la población, que con nuestra simple presencia ayudamos a que la gente esté más pendiente de no cometer errores. También me suelen encargar trabajos secundarios como ir a regar algunos árboles plantados recientemente, revisión de depósitos de agua, etc

 4º ANA: ¿Por qué has elegido este trabajo?

Como muchas cosas en esta vida, no lo elegí yo, sino que me eligió él a mí. Desde pequeño siempre me ha gustado mucho la naturaleza, el simple hecho de estar rodeado de ella. Hace unos 6 años salieron oposiciones a trabajador forestal y gracias a mi madre me llegó la información. No lo dudé y me presenté a ellas, y aunque no saqué una plaza fija entré en un bolsín gracias al cual al cabo de un año me cogieron para hacer temporadas de verano.

Y la verdad es que estoy muy orgulloso de ello y es un trabajo que me gusta mucho.
 
 5º MANUEL C.: ¿Hacéis trabajos de prevención en la Naturaleza?

Sí, de hecho es nuestro principal trabajo. Se suele decir que los incendios forestales no se apagan en verano, sino en invierno con la prevención, haciendo cortafuegos y ayudando a la naturaleza a poder prevenir estos incendios que la gran mayoría ya sea por error o a propósito, suelen ser provocados por nosotros mismos, los seres humanos.

También ayudamos en la prevención contra posibles plagas, como es la Lymantria dispar o la procesionaria del pino (Thaumetopoea pityocampa), las cuales algunos años pueden llegar a convertirse en un problema aquí en Menorca. Lo hacemos colocando trampas con feromonas, las cuales atraen a los machos para que así no puedan procrear y el año que viene la población sea menor.

 6º LUCAS: ¿Hay diferentes maneras de intervenir en los fuegos que ocurren en la Naturaleza y en las ciudades?

Sí, por supuesto. De hecho, un incendio forestal no tiene nada que ver con los incendios en la ciudad.

En la naturaleza dependemos al 100% del clima, la orografía y la vegetación. Conocer bien estos factores será lo que nos ayudará a obtener un buen resultado y sobre todo, que nadie salga herido. Conociendo estos valores podemos predecir qué hará el fuego, su intensidad, hacia qué dirección irá, y a partir de estos parámetros poder realizar una estrategia eficiente. Por ejemplo nunca se ha de esperar un fuego en la cima de una montaña ni en pendientes elevadas, pues el fuego corre más rápido cuesta arriba que cuesta abajo, aunque parezca mentira. Esto se debe a que la inclinación ayuda a que el fuego caliente el combustible (vegetación) más rápidamente y, por tanto, haciendo que se queme más rápido y avanzando cada vez más.

De todas formas en la mayoría de casos se suele atacar el fuego por los flancos. Nunca por delante, pues es por donde avanza el fuego y por tanto la parte más peligrosa.

 7º ADRIÁN: ¿Cuántos parques naturales existen en Menorca?

Sólo uno, pero ocupa casi 2.000 ha (en Menorca esto es mucho) y se llama el Parque Natural de S'Albufera des Grau. Es muy famoso y un lugar de acogida de muchísimas aves migratorias.

 8º MILLENA: ¿Qué fauna abunda en los bosques de Menorca? ¿Qué árboles abundan en los bosques de Menorca?

En cuanto a fauna, Menorca es muy rica en Aves, principal causa que se hiciera de nuestra isla Reserva de la Biosfera. Muchas aves migratorias paran en Menorca en su viaje de África a Europa. Tenemos Milanos, algunos Alimoches, una especie de Halcón pequeño, entre muchas otras de pequeño tamaño. En cuanto a otros animales son populares nuestras tortugas, conejos y martas.

En cuanto a árboles, lo que más hay son Pinos (Pinus halepensis), Olivos (aquí llamados "Ullastres", concretamente Olea europaea) y Encinas (Quercus Ilex). 

9º MATEO: ¿Que comarca o lugar es tu preferido de la isla?

Como pueblo me quedo con Mercadal, que está en el centro de la isla. Probablemente sea el más tranquilo de todas las poblaciones, no ha perdido la esencia menorquina y hay un buen ambiente.

Como zona probablemente el norte, que es muy bonito, por ejemplo "Cala Rafalet" es precioso. Pero por otro lado los barrancos del sur no tienen precio.

10º HUGO P.: ¿Cuáles son las islas de la Comunidad de las Baleares?

Menorca, Mallorca, Ibiza y Formentera. (Podríamos añadir Cabrera también, pero es muy pequeña y no vive nadie, actualmente es un parque nacional)

11º¿Qué relación tienes con Galicia?

Mi padre es gallego, y desde siempre hemos tenido la costumbre de ir a visitar a la familia. De pequeño solíamos ir cada verano. Ahora hace unos años que no voy a causa de que en verano trabajo y en invierno estudio, el año que viene quizá vaya, que ya habré terminado de estudiar.

Como dato curioso aprendí a andar y a ir en bicicleta en Galicia, jajaja.

12º NEREA: Por último, hemos escuchado que en Menorca existe una raza de caballos que es famosa en toda Europa,¿podías darnos información sobre este caballo y para qué actividades se utiliza?
 
Sí, tenemos una raza propia de Menorca. Es un caballo negro y robusto, de buen porte y por norma muy bonito. Es una especie que antiguamente era muy apreciada para trabajar el campo, y también lo ha sido siempre en la equitación. Pero su principal uso actualmente son las fiestas de pueblo características de Menorca (gracias a ellas no se ha extinguido), donde suelen salir un montón de jinetes montados haciendo una ruta por todo el pueblo. Luego, en la plaza, suele realizarse lo que se llama el "jaleo", donde los caballos saltan y la gente los ayuda.

Te dejo un vídeo donde lo entenderéis mejor: http://www.youtube.com/watch?v=TViyqrWCbT0

Por último, me gustaría haceros una pregunta a vosotros. ¿Cuál creéis que es el sitio más seguro en un incendio forestal? ¡La zona quemada! jaja No hay nada más seguro, porque lo que ya está quemado, no se puede volver a quemar. (Es una tontería, pero siempre ha sido algo que me ha hecho mucha gracia desde que empecé a trabajar de esto. Si quieres comentárselo a los chicos a modo de consejo, podría estar bien)


Un saludo Gabriel y a toda la clase, en especial a Anita.

Aprendemos a sementar patacas.

Hoxe, día  20 de febreiro,  fomos ao invernadoiro escolar a plantar patacas.

Aprendemos os pasos para sementar patacas: 

1. Abonar a terra (abonouse  antes da plantación).

2. Facer un rego de 10 /15  cm de fondo.

3. Enterrar a pataca contra o borde.Ten que quedar o xermolo ao descuberto.
4. Despois tapar o rego con terra.
 
5. Xa se rega coa auga da choiva. Se está nun sitio cuberto régase con  pouca auga. 
6. Finalmente hai que esperar 4 meses aproximadamente.
Así é como se sementa a pataca.  BurlaChuloBesoForrado

Ángela Pérez e Daniel Souto.


 

 

 

 

 

 


Distribuir contido


by Dr. Radut