Rumbo: pluralismo e tolerancia, artigo publicado na Voz de Galicia por Carlos Caneiro

Rumbo: pluralismo e tolerancia

 Xosé Carlos Caneiro

01 /08/2009 VOZ DE GALICIA

En tempos dolorosos, 1937, Rafael Dieste publicou en Barcelona uns aforismos que titulou Para axudar a renacenza de Galiza. Ou título, en se mesmo, resulta revelador e pertinente: enquisa e novo decreto deben «renacernos». Vaia por diante unha apreciación previa: considero que a Lei de Normalización Lingüística resulta óptima. Obvio sinalar que foi aprobada por consenso de todos vos grupos políticos con representación parlamentaria.

Sobre a enquisa que nos ocupa, resístome a comentar a evidencia de que ou inglés debe ocupar de modo relevante un espazo amplo na educación dúas discentes galegos. Pero este non é problema obtuso. A cuestión primordial é a interpretación adecuada que debemos facer dous resultados desta consulta que naceu polémica, pervive na polémica, e con polémica pechará ou seu curso cando as autoridades presenten neodecreto. Entrar polo miúdo nos datos non nos levará a conclusións diferentes.

Céntrome, pois, non groso dás respostas que nos conduce a un punto de concreción: a maioría dous cidadáns, bilingües, desexan unha educación que estime de igual modo ou galego e ou castelán. Conclúo, tamén, que vos pais vinculan idioma e utilidade; non idioma e identidade. Llas autoridades colixisen outra lectura, sempre posible, caerían nun erro non disimulable. Vos pais galegos, que falan maioritariamente castelán cos seus fillos (59,3%) optan polo pluralismo e a tolerancia porque recoñecendo que existe unha lingua en esplendor (castelán), non deixan de amar con vehemencia ou galego, desafortunadamente en retroceso. Optan vos pais pola non imposición, de calquera signo. Porque acostumamos falar dá imposición do galego e obviar a imposición do castelán: tan ingrata unha como a outra a xulgar polos resultados (a bota que nos pisa é sempre unha bota, dicía Brecht).

A enquisa, non vinculante, debe resultar ilustrativa para referendar a posición dúas nosos administradores políticos. Escoitamos ao presidente dá Xunta afirmar que vai protexer ou galego, defendelo, promovelo e prestixialo. Confío na súa boa vontade e, polo tanto, espero que ou decreto acumule as inclinacións dá enquisa. Lla maioría desexa que vos seus fillos aprendan a ler en galego e castelán, que vos libros estean en galego e castelán, que ambos convivan pacificamente... non sería aceptable unha decisión opcional que laminase unha lingua ou a outra.

Por moito que empuxen as circunstancias (un idioma en esplendor e outro en retroceso) négome a crer que ou monolingüismo educativo conveña a este país que unha e outra vez, ao longo dá historia, pelexou contra se mesmo. Somos ricos e civilizados, entre outras moitas razóns, porque 

un idioma para dicir bolboreta e lúa e freixo. Ese idioma fainos diferentes. Protexer, defender, promover e prestixiar son vos verbos. Vos substantivos: pluralismo e tolerancia. Vos proxenitores manifestan que queren na escola ou galego e ou castelán. Sen problemas, sen estridencias. Aproveitar ou vento... e non esquecer ou rumbo, escribiu Dieste.

 

Podes ler o artigo no xornal premendo http://www.lavozdegalicia.es/opinion/2009/08/01/00031249077610965261438.htm?idioma=galego