NEREA                           RAQUEL

        LIDIA                               NOEL

 MARCO                                                   ALEXANDRA

     TAMARA                                                          AARON

MIRIAM                                                           BRAIS

ANXO                                                           GABRIEL

RAFA                                                               MARTA

OLA, EU SON XOEL E VIVO NO PAZO.

ESTES DÍAS ESTIVEN A PREGUNTAR DE ONDE VIÑA ESTE NOME, PAZO.

OS MAIORES DA NOSA ALDEA DIN QUE RECIBE ESE NOME PORQUE ALÍ ESTABA 

O CASTELO DA LÚA

OS MEUS ANTEPASADOS ERAN LABREGOS E POLO TANTO TIÑAN MOITOS

APEIROS PARA TRABALLAR O CAMPO,

UN DELES É ESTE ARADO DE FERRO

(os de madeira de non usalos estragáronse)

                                                                                     Paula e Xoel

HOXE MARTA VEU Á ESCOLA DO PAZO E TROUXO CON ELA UNHA SORPRESA: LUGO

COMO NOS LLE PRESENTAMOS A NOSA ALDEA,

ELA FIXO O MESMO CO LUGAR ONDE VIVE,

QUE É UNHA CIDADE, UNHA CIDADE QUE NOS GUSTOU MOITO.

 FALOUNOS DAS SÚAS FESTAS

 

EASTER

ESCOLA DE QUINTÁNS

Saudos dende Atalaia a todos e todas os que visiten esta páxina

As historias de Carapuchiña e Brancaneves no teatro de monicreques

 ENTRA CLICANDO AQUÍ

MÁIS ADIANTE ATOPOUSE CUN PALLASO, UN PRÍNCIPE E UNHA PRINCESA E CON TODOS ELES TIVO SIMILAR DIÁLOGO.

- VAI Ó CIRCO E TERÁS CHURRASCO. RECOMENDOULLE Ó PALLASO.

- VAI Ó CASTELO, ALÍ HAI PASTEIS. DÍXOLLE Ó PRÍNCIPE.

- VAI Ó PAZO, TERÁS BOCADILLOS. FALOULLE Á PRINCESA.

CANDO XA ESTABA A CHEGAR A CASA DA AVOÍÑA, APARECEU POLO CAMIÑO UN FAUNO QUE, LAMBÓN COMO ERA, Ó ENTERARSE DO QUE LEVABA CARAPUCHIÑA NO CESTO QUIXO COMER TODAS AS TORTIÑAS DE MEL.

- NON, QUE SON PARA A MIÑA AVOÍÑA!!

- POIS SE NON MAS DAS COMEREICHE A TI E CUN OSO DA TÚA PERNA FAREI UNHA FLAUTA!!

A CARAPUCHIÑA SOBROULLE TEMPO ANTES DE QUE O FAUNO ACABARA DE FALAR PARA DARLLE TÓDALAS TORTIÑAS DE MEL.

MENTRAS MIRABA COMO O FAUNO SE ALONXABA E SE LLE ÍA PASANDO O SUSTO PREGUNTÁBASE QUE LLE PODERÍA LEVAR AGORA DE AGASALLO A SÚA AVOA. ENSEGUIDA SE ACORDOU DO PORCO, O PALLASO, O PRÍNCIPE E A PRINCESA. CHAMOU POR ELES E Ó POUCO PUIDO ENCHER OUTRA VEZ O CESTO COAS LANDRAS, O CHURRASCO, OS PASTEIS E OS BOCADILLOS QUE OS SEUS AMIGOS LLE OFRECERON.

E COLORÍN, COLORADO

ESTE CONTO ESTÁ REMATADO.

Brancaneves e o lobo.

UNHA TARDE ESTABA BRANCANEVES MIRANDO POR UNHA VENTÁ DO SEU CASTELO CANDO VIU QUE UN REI CHAMABA A SUA PORTA.

- BRANCANEVES, DEIXASME ENTRAR? FÓRA TEÑO MOITO FRÍO!!

- PASA, PASA , AQUÍ TERÁS CALOR!

               POUCO DESPOIS PETARON Á PORTA DOUS PORQUIÑOS. TIÑAN MOITA FAME E BRANCANEVES OFRECEULLES COMIDA.

MÁIS TARDE CHEGOU UN POLICÍA. TIÑA MOITO SONO E BRANCANEVES INVITOUNO A DURMIR NUNHA CAMA BRANDIÑA.

XA CASE ESTABA O CASTELO CHEO CANDO CHEGOU POR ALÍ O LOBO E, SEN CHAMAR Á PORTA, ENTROU.

- BRANCANEVES, VÉÑOVOS COMER A TODOS!!

E O REI, QUE SE ESTABA QUENTANDO, DIXO:

- LOBO, SE QUERES AGASALLOS NESTE NADAL XA TE PODES PORTAR BEN!!

E OS PORQUIÑOS, QUE ESTABAN COMENDO, DIXÉRONLLE:

- LOBO, SE NO SAN MARTIÑO QUERES CHOURIZOS XA TE PODES PORTAR BEN!!

CON TANTO BALBORDO DESPERTOU O POLICÍA, E Ó SABER DAS INTENCIÓNS DO LOBO FALOU ASÍ:

- LOBO, SE QUERES SER LIBRE XA TE PODES PORTAR BEN!!!

E O LOBO FOISE Ó BOSQUE, LIBRE, PENSANDO NO SAN MARTIÑO E NA NOITE DE REIS.

E COLORADO, COLORÍN

ESTE CONTO CHEGOU Ó FIN

OLA, EU SON VICENTE E ESTOU A REMATAR 1º DE PRIMARIA.

VOU CONTAR O QUE SEI DO RÍO QUE PARA POR ONDE VIVO 

CHAMÁMOSLLE O RÍO DO "PEREIRO", É PEQUENO E CURTO. NACE ENTRE SOIGREXIA E MÁMOA, AN ASADOS.

PASA POR VILAS, LUSTRES, OUTEIRO, LAXIDO E BARRAL.

Ó CHEGAR Ó PAZO CÓLLESE A SÚA AUGA PARA O LAVADEIRO QUE ESTÁ Ó PE DA NOSA ESCOLA. 

DESENVOCA NA PRAIA DA TORRE 

NA PONTE QUE HAI Ó LADO DA MIÑA CASA COLLEMOS CÁGADOS E UNHA VEZ

VIMOS A CABEZA DUNHA SERPE.

ANTES, CANDO CHOVÍA MOITO, DESBORDABA E A AUGA INUNDABA AS CASAS E AS LEIRAS

ESTAS FOTOS ESTÁN ADICADAS A AITOR QUE DENDE CANARIAS, A PESAR DA PISCINA, OS DELFÍNS E AS ORCAS, SEGUE PENDIENTE DE SABER DOS SEUS COMPAÑEIROS DE ESCOLA.

NA GRANXA ESCOLA, COMO NOS AMOSARON OS NENOS E NENAS DAS ESCOLAS DE PAZO E RAÑÓ, TRABALLAMOS NA HORTA E COIDAMOS OS ANIMAIS.

DENDE A ESCOLA DE CRUCEIRO QUERÉMOSVOS AMOSAR OUTRA ACTIVIDADE QUE FIXEMOS E QUE NOS GUSTOU MOITO: AMASAR PAN!!

OLA, SON AINHOA E VIVO NA CARBALLERIA, ENTRE RIANXO E PAZO 

DENDE A MIÑA CASA POIDO VER A CHAMADA “PEDRA DO CORVO”

QUE ESTÁ SITÚADA NO MAR, ENFRENTE DO “CASTELO DA LÚA”.

TEN A FORMA DUNHA MONTAÑA CON TRES PICOS: CANDO SOBE  A MAREA TAN SÓ SE VE O PICO MAIOR E, CANDO BAIXA PÓDESE CHEGAR A PÉ ATA ELA.

 CHÁMASE” PEDRA DO CORVO” PORQUE É NEGRA, E TAMÉN PORQUE ANTIGAMENTE CANDO EXISTÍA O CASTELO, OS CORVOS ÍANSE POUSAR  NELA.

A MIÑA NA, CANDO ERA PEQUENA, GUSTÁBALLE 

CRER QUE ERA A "TORRE VIXÍA" DO CASTELO.

NELA PÓDENSE ATOPAR MEXILLÓNS E CARAMUXOS.