AIDA É UNHA ANTIGA ALUMNA DA ESCOLA DO CRUCEIRO.

CANDO A PASADA SEMANA REGRESABA A CASA DESPOIS DA ESCOLA  ATOPOUSE DEBAIXO DUNHA PONTE DA AUTOVÍA, ENTRE AS PARROQUIAS DE ASADOS E LEIRO, A CRÍA DUNHA AVELAIONA. ERA TAN NOVIÑA QUE AÍNDA TIÑA O CORPO RECUBERTO DE PLUMÓN E NON ERA QUEN DE VOAR.

AS AVELAIONAS SON AVES NOCTURNAS DA FAMILIA DOS MOUCHOS E AS CURUXAS. EN CASTELÁN CHÁMANSELLE CÁRABOS E SON AS QUE ESCOITAMOS  "LAIAR" POLAS NOITES ( U, U,UUU!).

AIDA FOI BUSCAR UN VECIÑO PARA QUE LLE AXUDARA A COLLER O POLIÑO DE AVELAIONA E Ó CHEGAR A CASA PEDIULLE A SÚA NAI QUE CHAMARA O 112.

XA COÑECEDES ESTE NÚMERO , VERDADE?. OS NOSOS AMIGOS DE PROTECCIÓN CIVIL LÉMBRANNOS TÓDOLOS ANOS QUE É O NÚMERO QUE HAI QUE MARCAR SE TEMOS ALGUNHA EMERXENCIA.

POIS BEN, SE ALGUNHA VEZ, COMO AIDA, ATOPADES ALGÚN ANIMAL QUE NON POIDA VALERSE NON DUBIDEDES EN MARCAR O 112. ELES POÑERANSE EN CONTACTO CO ORGANISMO QUE POIDA ASEGURAR A VIDA DO ANIMAL.

NESTE CASO VEU RECOLLER A AVELAIONA UN AXENTE DUN CENTRO DE RECUPERACIÓN DE AVES, E ASEGUROU QUE CANDO ESTIVESE CRIADA HABÍANA DE CEIBAR OUTRA VEZ ONDE FOI RECOLLIDA.

HAI UNS DÍAS CARLOTA TROUXO Á ESCOLA UNHA FERMOSA CARACOLA .

CARAMBA! MESMO PARECÍA QUE TIÑAMOS O MAR DENTRO DA AULA.

ESTIVEMOS PENSANDO CANTAS AVENTURAS PASARA ATA CHEGAR ATA NÓS DENDE TAN LONXE. MIRAMOS NO MAPA E VIMOS QUE O MAR DE FILIPINAS QUEDA MOI AFASTADO E PENSANDO PENSANDO FÓISENOS OCURRINDO UN CONTO QUE EXPICARA A SÚA PRESENCIA NA ESCOLA :

 A CARACOLA QUE COLLEU O PAI DE CARLOTA

HABÍA UNHA VEZ UNHA CARACOLA QUE VIVÍA NO MAR DE FILIPINAS.

     UN MAL DÍA APARECEU POR ALÍ UN POLBO QUE TIÑA MOITA FAME.

     O POLBO ESTIROU UN TENTÁCULO, METEUNO NO BURATO DA CARACOLA E SACOUNA DA SÚA CASIÑA.

     A CUNCHA ENCHEUSE DO SON DO MAR PORQUE ANDABA A BAMBEARSE NAS SÚAS ONDAS.

     CANDO O POLBO ÍA LEVAR Á BOCA O BICHIÑO, PASOU POR ALÍ UN TIBURÓN, COLLEUNO E COMEUNO.

     DESPOIS DUN TEMPO, O PAPÁ DE CARLOTA ACHEGOUSE A AQUEL LUGAR NUN BARCO CHAMADO "SOLITARIO" E COLLEU A CARACOLA CUN TRUEIRO.

     GARDOUNA CON MOITO COIDADO NUNHA BOLSA E CANDO FOI DE VOLTA PARA CASA DEULLA Á NAI DE CARLOTA E A NAI PÚXOA NA MESA DA SALA.

     DESDE ENTÓN, NA SALA DE CARLOTA, CANDO ESTÁ EN SILENCIO, ESCÓITASE O MAR DE FILIPINAS.

AUTORES E AUTORAS: CARLOTA, ANXO, PEDRO, JORGE, UXÍA, AITANA, ELENA, ÍKER E MARÍA

UN TÍTULO CUN DESEÑO MOI ARTÍSTICO	A INTERPRETACIÓN DE ANXO DA CARACOLA
ASÍ VÍA AITANA A CARACOLA NO MAR	UN ENCONTRO DESAFORTUNADO
"A CASA MODERNA" QUE FIXO ELENA CO BICHIÑO DENTRO	O TIBURÓN DE JORGE QUE ÍA COMER Á CARACOLA
O TIBURÓN COLLEULLE O BICHO AO POLBO CANDO O ÍA METER NA BOCA	O BARCO DO PAPÁ DE CARLOTA SEGÚN UXÍA
O PAPÁ DE CARLOTA NO SEU BARCO COLLENDO Á CARACOLA CUN TRUEIRO SEGÚN ANXO	CARLOTA IMAXINA ASÍ A CARACOLA BAM- BEÁNDOSE NAS ONDAS DO MAR
A CARACOLA BAMBEÁNDOSE NAS ONDAS DO MAR E ENCHÉNDOSE DO SEU SON SEGÚN ANXO.	A CARACOLA NA MESA DA SALDA DE CARLOTA. SE ESTAMOS CALADIÑ@S ESCOITAREMOS O SON DO MAR

 ESCOLA DE CUVIDE XUÑO DE 2.006

O día 4 de xuño, Tobías veu á escola e axudounos a escanear os debuxos que fixemos do conto da Caracola de Carlota. Gustóunos moito o conto, os debuxos que fixemos e tamén escanear os debuxos.

SON ÁNGEL E A HISTORIA QUE SE NARRA  DE SEGUIDO CONTARONMA OS MEUS TÍOS  QUE VIVEN POR ALÍ.

*** 

NUN LUGAR AGOCHADO DA PARROQUIA DE ASADOS, EN VILANUSTRE,

ESTÁ A FONTE DO MOURO.

É UN LUGAR MOI FERMOSO E DIN QUE ENCANTADO

(ou polo menos así era para os que eran rapaces os que hoxe son adultos)

DI A LENDA QUE ALÍ HAI UN MOURO ENTERRADO E QUE ESTE

TEN UNHA AMIGA SERPE.

SE O CHEGAR ALÍ DIS TRES VECES "CULÍ, CULÍ, CULÍ "

A SERPE SAE DO SEU AGOCHO E LÉVATE ATA ONDE XACE O MOURO,

E NON PODES VIR DE VOLTA.

A FONTE DO MOURO TAMÉN SE COÑECE COMO FONTE DE CULÍ, CULÍ

*** 

 ESTA FONTE TEN Ó SEU CARÓN UN ANTIGO LAVADOIRO  

Este lavadoiro conserva as pedras cadradas onde se fregaba a roupa.

 É un lugar fermoso situado preto do muiño de Francuín.

OLA, EU SON MIRANDA.                                                                 

VIVO EN BARRAL, NUHA CASA MOI ANTIGA QUE CONSERVA UN HÓRREO, UN FORNO, UNHA BODEGA E UN POZO QUE DATAN DO SÉCULO XVIII.

DURANTE CATRO XENERACIÓNS OS MEUS ANTERGOS RECOLLERON O MILLO PARA FACELO PAN QUE COCÍAN NESTE FORNO.

DO POZO ABASTECÍANSE DE AUGA BEN FRESQUIÑA, E NA BODEGA CONSERVABAN O VIÑO.

O MEU PAPÁ TAMÉN FAI USO DESTAS HERDANZAS FAMILIARES.

                  (Familia de Miranda)

Hoxe en plástica fixemos PAPIROFLEXIA, a que é unha palabra moi rara?

Esta actividade consiste en facer figuras dobrando papel, sen cortar, sen pegar, sen grapar,... SÓ VALE DOBRAR!!!

Con imaxinación,paciencia e moita práctica podemos facer case todo o que se nos ocorra. Nós empezamos polas bolboretas.

Primeiro aprendemos a conseguir cadrados dunha folla rectangular, pois case todas as figuras parten dunha base cadrada. Despois cada un decorou o seu cadrado de papel con moitas cores para que as bolboretas quedaran ben bonitas.

Empezamos a dobrar: un pouquiño por un lado, outro pouquiño polo outro,...

	CON MOITO COIDADO E ESMERO!

e quedáronos así de bonitas

Ao final xogamos con elas e fixemos sombras na pantalla inventando pequenas historias

pero faltábannos personaxes, por iso decidimos seguir practicando para aprender a facer: paxaros, avións, flores,... Aínda que iso será outro día, pois hoxe xa traballamos moito!

EU SON JOAQUÍN. TEÑO TRES ANOS E VOU Á ESCOLA DO PAZO.

A MIÑA CASA ESTÁ PRETO DA ESCOLA E QUERÍA FALARVOS

DAS FESTAS DE SAN ANTÓN DO PAZO QUE SON ESTA FIN DE SEMANA.

NESTES DÍAS O PATIO DA NOSA ESCOLA COVÉRTESE

NO CAMPO DAS FESTAS E PASÁMOLO MOI BEN. 

(Luns hei contarvos como o pasei) 

EU SON ANTÍA E TEÑO 3 ANOS. VIVO E VOU Á ESCOLA Ó PAZO.

DE TODO QUE TEMOS NO PAZO EU ESCOLLÍN A FONTE DA CARBALLEIRA QUE TEN UNHA AUGA MOI FRESCA.

QUEDA Ó LADO DA CARRETERA QUE VAI DO PAZO A RIANXO. 

Ó MEU AVÓ PARÉCELLE QUE LLE PUXERON O NOME DE CARBALLEIRA A ESTE LUGAR PORQUE

ANTIGAMENTE HABÍA MOITOS CARBALLOS, AÍNDA QUE AGORA NON QUEDA NINGÚN.

Mónica e Antía

OLA DE NOVO. AGORA ESTOU EN RIANXIÑO. ESTÁ PRETO DE ONDE EU VIVO

E O MEU AVÓ ERA DE AQUÍ. QUERO ENSINARVOS A CAPELA DE SAN XOSÉ.

NO MES DE MAIO CELEBRASE A FESTA DO PATROCINIO NO CAMPO

QUE ESTÁ Ó LADO DA CAPELA.

ESTE ANO  CELEBROUSE O 1º SERÁN DO PATROCINIO ONDE SOARON

 MOITAS GAITAS E PANDERETAS

Eva e Roi

EU CHÁMOME ROI E VOU Á ESCOLA DO PAZO.

ACABO DE CUMPRIR OS 5 ANOS.

 VIVO NO BOSQUE QUE TAMÉN SE CHAMA

OUTEIRO DE FORNOS.

ALÍ HAI UN CRUCEIRO QUE TEN MOITÍSIMOS ANOS.

A CRUZ QUE TIÑA ROMPEU E DESAPERECEU E

TIVERON QUE FACER OUTRA.

        EVA e ROI