Ola, son Andrea e,como vedes nesta foto,estou sentada co meu irmán no lavadoiro dun río que hai onda a nosa casa.

Onde eu vivo chámase o Burato e vou contarvos por que ese nome.

Ó pouco de irmos vivir ó Burato, un veciño que ten moitos libros antigos preguntoulle ó meu pai se sabía por que lle chamaban así ó lugar onde viviamos.

O meu pai respondeulle que non, e logo aquel señor díxonos:

" Pois ben, neste lugar moi, moi antigamente vivía un señor que tiña un pequeno burato nunha man e sempre lle dicían "o home do burato, o home do burato" e, ó longo do tempo, ese home morreu e seguíronlle chamando ó lugar "o burato, o burato".

E así foi cocmo o meu pai e todos os da nosa casa coñecemos o significado do lugar no que vivo.

Espero que vos gustase a explicación. Gústame moito onde vivo porque dende o meu cuarto podo ver o mar e moi cerquiña teño a praia. Tamén viven cerca de min as miñas compañeiras e amigas de cole Laura e Silvia.

Ai, por certo! O lavadoiro agora é novo pero antes estaba a carón do muro da nosa casa e tiña unhas pedras grandes nas que se lavaba a roupa.

Texto: familia de Andrea.

NA ESCOLA DE CRUCEIRO FIXEMOS VARIAS SESIÓNS DE PLÁSTICA A PARTIR DA ACTIVIDADE DA BIBLIOTECA EN ASADOS. NUNHA DELAS QUIXEMOS RETRATAR A BRUXA: O NARIS E O PETEIRO AFIADOS, OS DENTES DE FERRO, A MIRADA MALVADA E FALSA...

AQUÍ VOS DEIXAMOS ALGÚNS DOS TRABALLOS QUE PUIDEMOS COPIAR NO ORDENADOR.

DANIEL FIXEMOSCHE UN DEBUXO.ESPERARAMOS QUE CHE GUSTEN.Desi e todos nos

PARECECHE QUE SAICHES GUAPO?

BO NADAL

E

FELIZ ANO 2009!!

LAURA, YAIZA, DESI, IRENE, PATRICIA, ANDREA, RUBÉN, SELENIA, SILVIA, CÉSAR, BORJA, JORGE, AITOR E SOL.

O día 17 de Decembro as profesoras Paula e Sol, presentaron aos pais e nais da Escola de Cruceiro o Portal do Centro. Sol comentou a configuración xeral do Portal e logo pasou a comentar os contidos da páxina correspondente á Escola de Cruceiro.

A presentación na que estiveron tamén os nenos e nenas que axudaron a Sol na presentación dos contidos resultou un encontro moi agradable e entrañable, no repaso que a profesora fixo polas actividades relfectidas nos contidos da páxina.

A reunión rematou cunha convidación aos pais e nais a participar e a colaborar na páxina, aportando comentarios e suxerencias que axuden a mellorar a páxina, e o Portal do C.R.A. de Rianxo.

Tobías Betanzos Rego

 A avoa Lola, cando era pequena, aprendeu dos velliños da aldea unha cantiga:

" BERBERECHO QUENTE,

   AUGA DE NEIXÓN.

   CANDO O POTE FERVE,

    BÓTALLE RELÓN"

♥

A avoa Lola aprendeulle ao seu neto Aitor unha cantiga :

" BERBERECHO QUENTE,

   AUGA DE NEIXÓN.

   CANDO O POTE FERVE,

    BÓTALLE RELÓN"

♥

Aitor estes días aprendeunos unha cantiga:

" BERBERECHO QUENTE,

   AUGA DE NEIXÓN.

   CANDO O POTE FERVE,

    BÓTALLE RELÓN"

♥

Aitor e máis nós convidamos a avoa Lola á escola para  cantarmos todos xuntos a cantiga. Cantamos, escoitamos o que nos contou Lola de cando era noviña e ía á escola e aprendemos que o relón é a casca que queda ó peneirar o millo moído.

                     ♥♥♥                    

JORGE, O NOSO COMPAÑEIRO, TROUXO Á ESCOLA UN TIRAMISÚ ESPECIAL.

É UN TIRAMISÚ ESPECIAL PORQUE O FIXO ANA, A SÚA MAMÁ, CAMBIANDO UN POUCO ALGÚNS INGREDIENTES : ELABOROUNO CON CHOCOLATE (NON CON CAFÉ) E ADEMAIS ENGADIULLE MOITO, MOITO AMOR.

 POR ISO NOS SOUBO TANTO!

QUE TEÑEN EN COMÚN UN MAGOSTO E UNHA VISITA DE BOMBEIROS?

EN QUE SE PARECEN UNHA SESIÓN DE MÚSICA E UNHA DE BIBLIOTECA?

QUE RELACIÓN HAI ENTRE UN ALMORZO SAUDABLE, UN MAGOSTO, UNHA VISITA DE BOMBEIROS, UNHA SESIÓN DE BIBLIOTECA E OUTRA  DE MÚSICA?

SODES QUEN DE DARNOS ALGUNHA RESPOSTA?

MENTRES PENSADES IDE MIRANDO ESTAS FOTOS...

Vanesa, a mamá de Selenia, acompañounos outra mañá na escola. O pasado curso viñera explicarnos moitas curiosidades dos animais. Lembrádesvos ?

Desta vez veu falarnos dos cogomelos, que por algo estamos no tempo deles. Escoitándoa recordamos  e aprendemos un montón de cousas asombrosas destes seres vivos. Sorprendeunos moito, por exemplo, descubrir que os cogomelos non son plantas, por eso non pertencen ó reino das plantas ( nin dos animais,claro ), senón  ó reino dos fungos ( como as levaduras e o mofo ) e que os cogomelos fórmanos algúns fungos para poder reproducirse e asegurar a súa existencia na natureza. Asombroso, non si ? 

Na próxima semán nós imos deixar apodrecer unha froita na escola para que o cogomelo que nos deixou Vanesa teña algúen do seu reino facéndolle compañía. Xa vos contaremos.