Preto da aldea de Carballal, no Araño, alá onde o río Te toma o nome de río Grande, hai unha pedra encantada.

 Veunolo contar Isabel, a mamá de Eva, e a ela contáronllo os seus avós cando era unha meniña.

 A pedra ten uns buraquiños na súa superficie nos que, segundo din, unha galiña puxo uns ovos de ouro. Nos tempos de antes, a pedra e a galiña dábanlle moito medo á xente. Sobre todo á xente que tiña que moer no muíño do río toda a noite. Dis que vían cousas estranas !

 Tamén Isabel papou moito medo unha tardiña na que foi lavar unhas prendas ó río. Tiña doce anos. E cando estaba alí cerca da pedra... viu a galiña!!. Talmente era a galiña máxica, coas súas plumas amarelas. Chegou correndo a casa, co medo no corpo !

 Só se puido tranquilizar cando lle contaron que a unha veciña enfermáralle unha galiña e a deixara ceiba pola beira do río.

 Todos nós queremos ir á casa de Eva para que a súa nai nos ensine a pedra encantada e poidamos quizais ver algunha galiña !

OLA, SON AITOR.

EU VIVO NUNHA ALDEA DE TARAGOÑA CHAMADA FACHÁN, MÁIS CONCRETAMENTE NUN RECUNCHO QUE SE CHAMA PEDRAGALES.

A QUE VOS SONA ESTA PALABRA...?

...POIS SI, SONA A PEDRA.

A MIÑA CASA ESTÁ RODEADA DE PEDRAS, E SE SE QUERE FACER UN BURATO NO CHAN É MOI DIFICIL POLAS PEDRAS QUE HAI.

ANTIGAMENTE DIANTE DA NOSA CASA HABÍA UNHA CHARCA. AGORA HAI UNHA CASA CONSTRUÍDA, PERO DEBE SER POR ESO QUE EN CERTAS ÉPOCAS DO ANO É MOI FÁCIL ENCONTRAR RAS.

POLA PARTE DE ATRÁS DA CASA PASA UN PEQUENO RÍO QUE SEGÚN A AVOA LOLA CHÁMASE O RÍO DE FROXOS. NON SABEMOS ONDE NACE EN CONCRETO PERO SI QUE ENTRE CHORENTE E OUTEIRO HAI UNHA FONTE QUE LEVA O MESMO NOME. FINALMENTE, DESEMBOCA NO RÍO TE POLO QUE É UN DOS SEUS AFLUENTES.

O RÍO DE FROXOS PASA POR FACHÁN E TAMÉN POR DORNA. NA FOTO DE ARRIBA EU ESTOU NUNHA PEQUENA PONTE QUE UNE FACHÁN CON DORNA.

Ó PASAR ESTA PONTE, ANTIGAMENTE MEU BISAVÓ TIÑA UNHA LEIRA NA QUE CULTIVABA FRESAS QUE DESPOIS IBA VENDER Á VILA.

SABEDES O QUE FACÍA MEU PAI QUE VIVÍA POR ALÍ CERCA CANDO ERA PEQUENO?

ÍBALLE ROUBAR AS FRESAS Ó BISAVÓ PORQUE DECÍA QUE ESTABAN BOÍSIMAS!!!

TEXTO: FAMILIA DE AITOR

DURANTE A SEMANA DO ANTROIDO, O TORIBIO DOUNOS CADA DIA UNHAS CONSIGNAS PARA VIR DISFRAZADOS A ESCOLA. VIÑEMOS CO PANTALON ARREMANGADO,OS CALCETINS DE DISTINTA COR, A CARA PINTADA E DISFRAZADOS DE CHOQUEIROS.

MIRADE QUE GUAPOS E GUAPAS ESTAMOS DISFRAZADOS DE CHOQUEIROS

MATEO, SERGIO, ROCIO, MARTA, RAUL, IAGO, AINARA, SANDRA, MIGUEL, HUGO, BREOGAN, ELOI, PAULA E IVAN. ESCOLA DE CRUCEIRO 3 ANOS

A AVOA LOLA VOLVEU VISITARNOS Á ESCOLA.

NA SEMANA GRANDE DO ENTROIDO NA ESCOLA A AVOA LOLA VEU TRAERNOS DOUS AGASALLOS: UN PRATO BEN CHEO DE SABOROSÍSIMAS FILLOAS E UNHA DIVERTIDA CANTADELA PROPIA DESTE TEMPO.

DAS FILLOAS SÓ QUEDOU O PRATO ( NON DEIXAMOS NIN A PROBA) E UN PEQUENO CONTO : LOLA QUERÍA TER FEITO DÚAS FILLOAS DE PAPEL PARA FACERLLE UNHA ENTROIDADA ÁS PROFES DA ESCOLA, PERO DESTA VEZ NON FOI. TEREMOS QUE ANDAR CON OLLO NO ENTROIDO QUE VEN!

E DA CANTADELA, QUEREDES SABER QUE FOI DELA? POIS QUE TODOS APRENDEMOS A CANTALA E A, PARTIR DE AGORA, O ENTROIDO TERÁ CHOQUEIROS, FILLOAS E... A CANTIGA DA AVOA LOLA:

"EI, CHOQUEIRO,

FILLOEIRO,

COME TRIPAS

DE CARNEIRO.

EI,EI,EI."

Ola, son Silvia e nesta foto estou coa miña irmá Helena dentro da nosa graneira.

Sabemos pouco da graneira; ten moitos anos, pero non sabemos dicir cantos.

Cando a avoa chegou a esta casa xa a graneira era vella e ningún dos habitantes da casa recordaban nin cando fora construída nin quen a tiña encargado. Cónstanos que ten moito máis de 100 anos.

Está construída con pedra, madeira e tella do país. Usámola na actualidade para almacenar e secar as espigas de millo.

Texto: familia de Silvia

CANTIGA PARA CORRER O ENTROIDO DISFRAZADOS DE FAUNOS:

TIRULÍ. TIRULÁ,

TOCA, TOCA NO SEU OSO.

TIRULÍ, TIRULÁ.

AI, QUE MEDO DA!

SE VEDES UN FAUNO

CON PATAS DE CABRA

IDE PARA CASA.

QUE NINGUÉN LLE ABRA!

TIRULÍ. TIRULÁ,

TOCA, TOCA NO SEU OSO.

TIRULÍ, TIRULÁ.

AI, QUE MEDO DA!

SE VEDES UN FAUNO

CON FLAUTAS DE OSOS

IDE PARA CASA,

NON VOS DEIXE COXOS!

TIRULÍ. TIRULÁ,

TOCA, TOCA NO SEU OSO.

TIRULÍ, TIRULÁ.

AI, QUE MEDO DA!

SE VEDES UN FAUNO

FEITO DE PAPEL

NON LLE TEÑADES MEDO,

É O DE DANIEL!

TIRULÍ, TIRULÁ,

TIRULIRO, TIRULIRO,

TIRULÍ, TIRULÁ,

TIRULIROLIROLÁ.

( ESCOLA DO CRUCEIRO. ENTROIDO 2009)