It was very entertaining and interesting because we enjoyed the play and we learnt a lot of vocabulary.

The theatre told us about the importance of  freedom

This play was very exciting because the actors were funny and they sang very well.

Alumnado de ESO 3º A/B

The play was really easy to understand, our mates were pretty good

Alumnado de ESO 3º C

The play was really good. We were frightened. But at the end we enjoyed so much. The story of the play was really entertaining and we had a good time.

Alumnado de ESO3º  D

Alberto Gómez

I think it was a good play. I enjoyed a lot acting on it.

It was funny and easy to understand. I hope they could come again next year!

Lucía Maceiras

I was nervous but I had a really good time. It was a special feeling to make people laugh.  

Antón Pardellas

When I was at the stage playing my role, I felt a bit nervous but at the same time.

I was very excited and very happy, because I was playing a role in a play and that was very beautiful, and wonderful.

Un ano máis o Departamento de Inglés organiza para o seu alumnado a asistencia a unha representación teatral en inglés. A actividade terá lugar no Salón de Actos do noso instituto o mércores 3 de febreiro.

A primeira representación congregará ao alumnado de 3º da ESO entre as 10,30 e as 11,45.  

Nunha segunda quenda, entre as 12.00 e as 13.15  serán os alumnos e alumnas de 4º da ESO e BAC 1º B os que poidan disfrutar dista experiencia teatral. 

Temos o gusto de anunciar que recibimos a invitación da que foi lectora de inglés no noso Instituto nos dous últimos anos, Massiel Veras, para facer unha conexión 'videoconferéncica' e transoceánica. Estamos preparando a tecnoloxía do Aguiar para esta ocasión que agardamos se poida materializar nos primeiros días do ano 2016.

Mentres,  recollemos esta  inspiradora mensaxe do facebook de Massiel.

Hai só uns días traiamos as pantallas da nosa web noticias de “ex” do Aguiar que este ano andan polo mundo adiante ( Eugenia e Lorena). Recentemente recibimos noticias doutra "ex" moi querida. Foi a auxiliar de conversa nos dous últimos anos no noso instituto, Masiel Veras. Pero deixemos que sexa ela quen nos fale...in English, of course!

Good afternoon everyone,

 I’m writing to keep you guys updated on my whereabouts after having left my wonderful Galician soil.

First of all, I want to let you know that I miss everyone so much, from the teachers, the administration, the students and even the intense cold that infiltrated my bones in UPOL. Hehehe.

Before leaving Galicia, I was able to enjoy some celebrations such as Arde Lukus and San Xoan. I spent the last few days hanging out with my flatmates and other friends and then I headed down to Madrid. The extreme heat in Madrid, left me so exhausted that all I wanted to do was eat, sleep and shower 2-3 times a day. Afterwards, I took my belongings and headed to Milan, where I stayed with a friend that has been living there for the past year. My friend and I went to the Milano Expo and ate food from a lot of different countries, it was really neat, and ofcourse I gained about 2-3 kilos.  After Milan, I headed to my second to last pit stop, Istanbul. I was there for 5 days and had such an amazing time. I met two Galicians, one from Coruña and the other from Pontevedra, and we spoke about all the wonderful things in Galicia.

Fast forwarding to today, I’ve been in NYC for the last 2.5 months. A month ago, I started working as a Social Worker at a senior center, where I help my clients with benefits and entitlements. I like it but I miss Galicia so much. I guess the saying is true, “Home is where the heart is” and in my case, my heart is divided in two. Half of it is in Galicia and the other half is here in NYC.

I love you all and hope that you have a very prosperous academic year. Happy Halloween!

Ah, I almost forgot… “In English here! In English!”

Unha romana de NYC en Lucus Augusti                                                                Spanish Rodeo. Yihaaaaaaaaaaa!

               Misterioso oriente. Máxico Istambul

Voltando ás orixes I. Times Square

Voltando ás orixes II. Comida sana e o estadio dos Yankees

Morriña. Vivir na Coruña ¡que bonito é...!

Boas Tardes todos,

Os escribo para contarles un poquito de cómo me ha ido este verano después de haber salido de miña terra Galega.

Primero quiero deciros que os echo muchisimo de menos a todos, desde los profes, la administración, los alumnos y hasta el frio que infiltraba mis huesos en UPOL. Jeje.

Antes de marcharme de Galicia, pude disfrutar de algunas festas Galegas, por ejemplo Arde Lukus y San Xoan. Después de pasar los ultimos dias con mis compis de piso y otros amigos, estuve algunos dias en Madrid, pero a causa del calor inmenso de 40 grados, decidi facer nada mas que comer, dormir y ducharme 2-3 veces al dia. Después estuve 10 dias en Milan con una buena amiga que ha estado viviendo alli por un año. Alli fuimos al Expo Milano donde comimos comida de distintos paises y postres ricos, y claro ya he engordado 2-3 kilos. Después de Milan fui a mi antepenúltima parada, Istanbul. Estuve alli por 5 dias y me lo pase genialísimo. Allí conocí a muchísimas personas, de cuales dos de ellos fueron unos gallegos muy amables. La chica era de Coruña y el chico de Pontevedra. Con ellos estuve falando sobre todas las cosas maravillosa de Galicia y fue alli donde empezo la morriña.

Hace 2.5 meses, llegue a mi casita en NYC. Me pase parte del verano cuidando a mis sobrinos y a mi hermano, edades 3, 5 y 8 respectivamente. Hace 1 mes empecé a trabajar en un centro para ancianos como Trabajadora Social, y básicamente ayudo a mis clientes a solicitar beneficios estatales y ayudas públicas. Por ahora me gusta bastante pero… teño Morriña!  Hay una cosa que es cierta, “Home is where the Heart is”, y en mi caso mi corazon esta divido en dos, una mitad en Galicia y la otra aquí en NYC. 

Os quiero bastante y espero que todos estén bien. Aquí os dejo algunas fotitas de mis adventuras. Espero que todos tengan un año escolar muy prospero y feliz. Happy Halloween!

 Ah, y para todos los alumnos, casi se me olvida… “In English here! In English!”.

Pola nosa parte moitas grazas a Massiel polo seu traballo nestes anos e por seguir gardando un rinconcito do seu corazón para nós.

Que che vaia ben pola túa terra!

Traballo de Masiel Veras (Auxiliar de Conversa): Black History Month

Os dous pasados cursos tivemos a fortuna de ter entre nós, como auxiliar de conversa, a Masiel Veras. Fortuna porque á súa, evidente competencia lingüística engadíu a súa simpatía, as gañas de integrarse no noso centro, a empatía co alumnado...

     Retoma o Departamento de Inglés unha tradicional actividade coa que cada ano complementa a formación lingüística do noso alumnado, a representacións teatrais en inglés. 

     Desta volta traen o teatro, da man da compañía especializada movingontheatre,  ao propio IES Francisco Aguiar con dúas representacións. A primeira terá lugar entre as 10.50 e as 12.00 h. e irá dirixida ao alumnado de 3º e 4º da ESO. A segunda, entre as 12,35 e as 13,45 h. terá como público ao alumnado de 2º da ESO.

     A obra promete nivel e diversión por partes iguais. Xoga, dende o propio título,  coa idea da "comida" (food) (no multicultural e cosmopolíta ámbito do mundo angosaxón); e unha expresión (food for thought) que poderíamos traducir como  "algo para pensar".

      É a nosa intención destacar "intrepidos/as" reporters que poidan dar conta do acaecido... e pensado.

      O avión retrasárase case dúas horas.  A información que proporcionaban os aeroportos a través das suas páxinas web non estaba moi actualizada.  As noticias que se sucedían eses días sobre o accidente nos Alpes introducían un plus de tensión na espera. As condicións meteorolóxicas do xoves en A Coruña facían temer aprazamento do vó ou desvío cara a Santiago....

     Pero, ao fin, os 58 alumnos e 4 profesores( José Antonio Varela, Chus Suárez, Elvira Charlín e Massiel Vera) participantes na viaxe a Londres arribaron  ao aeroporto de A Coruña.

      Nos seus rostros o cansazo dun longo día de viaxes e esperas  que seguían a uns intensos e frios días londinenses visitando museos ( British, Museo de Londres, National Gallery, Museo de Ciencias Naturales, Museo de Ciencias )e lugares importantes como o Teatro de Shakespeare ( The Globe ), Greenwich e asistindo a un Musical.

Non temos nesta redacción moitas noticias sobre as andanzas dos nosos viaxeiros de 4º da ESO en Londres. Pero imos coñecendo :

Que o frío está a ser protagonista da viaxe 

Que se van cumplindo, sin problemas, visitas clave da viaxe:

• Os museos da Tate Modern, British Museum e a National Gallery; 
• Os clásicos paseos por zonas comerciais ou axardinadas: Camdem, Birdcage Walk, Picadilly Circus, Oxford Street, Millenium Bridge...
• Imprescindibles como o cambio de garda en Buckingham Palace, as visitas a Westminster e ao "shakespeariano" Globe Theatre. O vó na noria do London Eye do que nos chega a imaxe que encabeza esta noticia na nosa web.

O martes pasamos xa o ecuador da viaxe...ou mellor, o meridiano. Porque toca  unha esperada visita  ao Royal Observatory de Greenwich ...e moito máis: Museum of London, Museum of Docklands Tower bridge...

Pasear polo Instituto Francisco Aguiar, de cando en vez, dá para moito. Pero ao remate do paseo,  un acaba con sensacións ben contrapostas.

Constatase, por unha banda,  que con tanto edificio e con tantos anos ás costas,  habería que mellorar, amañar, reformar moitas cousas. Pero co presuposto que anualmente recibimos ( normalmente con retraso) da Consellería de Educación,  o noso eficiente Secretario non ten moita marxe de actuación. Cando a maioría da nosa asignación vaise nos fixos: auga, luz, calefacción, impostos municipais... pouco queda para pensar en anovar tecnoloxías, reformar espazos... "eppur é fatto".

           Pero, por outra banda, o paseo descubre un centro moi vivo. Nos taboleiros e paredes cheos de propostas: clubs de lectura ou o taboleiro das rapazas correspondentes que informan sobre actividades xuvenís, as caixas de recollida de tapóns para causas solidarias, as fotos das viaxes clásicas, dos intercambios...      
   E ás veces cando entras nunha aula descubres os restos, no encerado, dunha clase que pasou. Quedou escrita no ar, agardemos que nas cabeciñas do alumnado e nos seus apuntes, pero tamén deixou unha pegada efémera nese encerado que as señoras da limpeza borrarán. O venres pasado puiden rescatar un deses encerados antes de que o borrasen. Pensei: é unha sorte estar nun centro que ofrece este nivel ao seu alumnado.