Skip to Content

Bioloxía e Xeoloxía

A EDAR, NA RUTA DA AUGA

21/06/2018

Na materia de Bioloxía, as alumnas e os alumnos de 1º de ESO B, investigaron sobre a EDAR que puideron coñecer na Ruta da Auga e queren compartilo con nós.

 

 

 

A auga residual é aquela que procede das nosas casas, despois de usala e consumila. O seu retorno ao medio debe realizarse coas mellores condicións, por iso, ten que ser tratada nas EDAR.

 

O funcionamento básico dunha EDAR implica unha serie de tratamentos que van en serie:

1.-Filtración, para quitar os fragmentos máis grandes (follas, paus, plásticos,…).

2.-Separación da area, que queda precipitada no fondo, e da graxa, que queda en suspensión

3.-Eliminación da materia orgánica mediante microorganismos, que se alimentan dela.

4.-Desinfección da auga mediante lámpadas de luz ultravioleta, a cal elimina os microorganismos que poidan causar enfermedades ao inxerilos.

 

 

 

Despois de realizar todos estos tratamentos, a auga xa está lista para volver ao medio. Esta auga non é potable, é dicir, non a podemos consumir. De todos os xeitos, ao non ter contaminantes nen físicos, químicos ou biolóxicos, pode resultar útil reutilizándoa para regar antes de vertela ao río ou ao mar.

 

A eficacia dunha EDAR depende do concello onde esté situada, pero de todos os xeitos, cada un de nos, pode poñer o seu graniño de área para contribuír ao seu mellor funcionamento.

 

Que podemos facer?

  • Ducharnos en vez de bañarnos, e que as duchas sexan curtas.

  • Non esquecer pechar as billas se estamos lavando os dentes ou se estamos enxaboando.

  • Reparar as goteiras ou perdas de auga.

  • Encher a lavadora para aproveitar ao máximo a auga utilizada.

  • Regar o xardín utilizando auga de choiva.

  • Non tirar ao WC as toalliñas nin bastonciños, nin calquera outro obxecto que non se poida degradar.

  • Nunca botar polo fregadeiro aceites, xa que contaminan un volume moi grande de auga.

  • Usar, na medida que se poida, deterxentes ou limpadores ecolóxicos.

Este é o esquema da EDAR de Porto do Son que puidemos coñecer na Ruta da Auga:

1.Pretratamento

2.Desareador e desengraxador

3.Reactor biolóxico

5.Decantación secundaria

6.Desinfección por raios UV

 

 

 

XII OLIMPÍADA XEOLÓXICA

26/02/2021

O alumnado da materia de Xeoloxía de 2º Bacharelato participou na XII Olimpíada Xeolóxica (este ano virtual) e os resultados, por segundo ano consecutivo, foron excelentes. Laura Pego quedou segunda na categoría individual, e por outra banda, Érika Vila, Rita Vila, Marta Olveira e María Calo, conseguiron o primeiro premio na categoría de grupos. Non hai que esquecer o bo facer de Saulo Rey, Laura Lojo e Valentín Bonfiglio axudando ao éxito do grupo. Tendo en conta a dificultade das probas e o bo nivel dos outros centros que participaron, sobran os motivos para estar orgullosos do seu traballo. Rock on!!!!!!

Gañadores da XI Olimpiada Xeolóxica

14/02/2020

O equipo de alumnas e alumnos de 1ºBac A que participou na XI Olimpiada Xeolóxica en Santiago de Compostela non puido obter mellor resultado, sendo premiados como primeiros na categoría de equipos e na categoría individual. A xincana práctica e a proba teórica  foron un éxito, destacando o excelente traballo de Laura Lojo e Laura Pego. É un orgullo para o centro o bo facer destes rapaces. Pero quizais o máis importante é a boa experiencia da que desfrutaron ese día con alumnos doutros centros aprendendo xeoloxía. Para que digan que non é divertida!

https://aepectgalicia.wordpress.com/2020/02/16/fase-galega-da-xi-olimpiada-de-xeoloxia-seguimos-batendo-records/

 

A FAUNA DE AGUIEIRA

28/06/2019

As alumnas e os alumnos de 1º de ESO, na materia de Bioloxía, investigaron sobre a fauna da praia da Aguieira. Partiron da observación e reflexión da propia experiencia e da información da cartelería do areal.

Imos aprender con eles!

Comezamos coa píllara. Xa o curso pasado soubemos da necesidade de coidar esta especie na limpeza que fixemos a final de curso, pola información que nos aportara o axente do Servizo de Conservación da Narureza, Antonio Veiras.

PÍLLARAS DAS DUNAS

(Charadrius alexandrius)

A píllara das dunas tamén coñecida como chorlito patinegro pódese encontrar nas nosas costas. Estes animais son orixinarios da costa galega e onde máis se poden encontrar en Galicia é na Costa da Morte. Tamén no noso país se encontran na costa andaluza.

Adoita medir entre 15 e 17 cm de lonxitude. Nos últimos 10 anos a poboación de píllara diminuiu nun 70%. Este 2019 foi proclamado o ano internacional da píllara das dunas e o goberno galego declarou  tomaríanse medidas para previr a extinción desta especie tan singular das nosas costas e praias.

 

OS MEXILLÓNS

(Mytilus edulis)

 

É un molusco bivalvo que vive formando colonias e colonizando grandes zonas de rochas. Péganse mediante os filamentos do biso que se encontra no seu pé. Vive a pouca profundidade na zona de mareas, preferiblemente en zonas moi batidas con moita materia orgánica en suspensión.

AS NAVALLAS

(Ensis ensis)

As navallas son uns moluscos bivalvos cun pé en forma de machada. Acostuman estar en augas pouco profundas e saladas enterradas na área. Alimentase mediante filtración.

 

Son moi usados para a cociña. Curiosindade: alguns estudos demostran que poden usarse para a depuración da auga contaminada.

LLAPRA

(Patella vulgata)

 

A llapra común é unha especie de molusco gasterópodo mariño, de cuncha cónica, comestible aínda que pouco apreciada. Existen varias especies designadas co nome común de llapra.

OS CORVOS MARIÑOS

(Phalacrocorax phalacrocorax)

Os corvos mariños, do xénero Phalacrocorax, son unhas aves, de plumaxe escura, aliméntanse dos peixes que apañan baixo a auga.

Poden mergullarse ata 10 metros, durante máis dun minuto.

As súas plumas son impermeables, o que lles permite afundirse doadamente.

Ao voar regulan o peso dos seus sacos aéreos. Existen unhas 30 especies deste animal, sendo o corvo mariño grande o máis espallado. Vive en lagos, esteiros e nas costas; constrúe o seu niño en árbores.

En certas partes de China empréganse para a pesca.

 

Aquí encóntranse o Phalacrocorax phalacrocorax e o Phalacrocorax carbo.

 

CANGREXO

(Carcinus maenas)

Os cangrexos son moi bos nadadores, corren de lado cando collen velocidade. Aliméntanse de todo o que encontran no fondo do mar, crustáceos, peixes, animais mortos… Tamén son capaces de abrir as cunchas dos bivalvos coas súas fortes patas.

Adoitan ser de cor vermella.

Teñen cinco pares de patas; o primeiro par delas son alargadas, punteagudas e con pequenos dentes. Parécense a pinzas; utilízanas para a captura do alimento, para a defensa e para socializarse. Os seus outros catro pares de patas terminan en punta e utilízanos para camiñar.

CABALO DO DEMO

(Anax imperator)

O cabalo do demo é un insecto fascinante, que se pode adaptar a todos os medios. O seu corpo está dividido en 3 rexións: cabeza, tórax e abdome. Estes insectos teñen unha alimentación carnívora e axudan moito no ecosistema porque se alimentan dos mosquitos e insectos pequenos. Estes individuos encóntranse por todas as partes do mundo a excepción dos Polos.

As súas características físicas son:

-Teñen 6 patas.

-Poséen pezas bucales.

-O seu abdome e alargado.

 

-Teñen uns grandes ollos.

 

AS GAIVOTAS

(familia laridaes)

 

Son aves mariñas da familia Laridaes.

 

As gaivotas máis comúns en Galicia son as gaivotas patiamarillas (Larus michahellis); aliméntanse de animais mariños e vexetais.

Actualmente son unha plaga debido á abundante población desta especie.

Na praia da Aguieira hai 3 tipos diferentes de gaivotas: Larus michaellis, Larus argentalusLarus fuscus; nesta orde nas imaxes:

 

 

 

 

PEARES, INMERSIÓN LINGÜÍSTICA

12/03/2019

Durante tres días, os alumnos de Bioloxía Bilingüe de 3ºESO estiveron completamente inmersos na lingua de Shakespeare no campamento Centropeares, nos Peares, en Ourense. Nesta fermosa vila conflúen os dous ríos máis grandes de Galicia, onde o Sil se encaixona antes de verter as súas augas no Miño. 

Os monitores propuxéronlles unha serie de actividades, algunhas máis académicas e outras máis deportivas, co fin de mellorar a súa competencia lingüística en inglés. E si, segungo a profesora da materiia que organizaou a saída, a inmersión funciona!

 

 

NA X OLIMPÍADA XEOLÓXICA

13/02/2019 20:52

12 alumnos de bioloxía e xeoloxía de 4°ESO participaron na X Olimpíada de Xeoloxía en Santiago. A experiencia foi moi boa, tanto que queren repetir para o ano que vén!

 

RUTA DO LIXO NO CURSO 18-19

26/01/2019

No marco da SOSTIBILIDADE como tema interdisciplinario de centro, o alumnado de 2º de bacharelato de Bioloxía e Ciencias da Terra fixo onte a ruta do lixo. Xeración tras xeración  aprenden moitísimo sobre a xestión do lixo que producimos nas nosas casas e no centro, e esta aprendizaxe conleva unha reflexión sobre os hábitos de consumo que temos tan arraigados.

A ruta comezou visitando o Complexo Medioambiental do Barbanza situado en Servia (Lousame), onde se xestionan os Residuos Sólidos Urbanos (RSU) de nove concellos, entre eles o Porto do Son. Alí separan os compoñentes sólidos do lixo que xeramos para ser reciclados (vidro, papel, inorgánico) e, o máis importante, coa fracción orgánica fabrican compost que pode voltar á terra para ser abonada. 

A segunda parada foi na EDAR do Porto do Son onde nos mostraron como se limpa a auga residual para devolvela ao medio nunhas condicións óptimas.

 

Finalmente visitamos no monte Enxa o antigo vertedoiro incontrolado onde se botaba todo o lixo que producía o Concello do Porto do Son. Tamén está ben coñecer de primeira man as medidas pouco sustentables dunha xestión incorrecta dos nosos residuos.

 

 

 

FLORA DA PRAIA DA AGUIEIRA

21/06/2018

As alumnas e os alumnos de 1º de ESO A, con Virginia, na materia de Bioloxía, investigaron os nomes dalgunhas das plantas presentes na Aguieira a partir das fotos que sacaron na Ruta da auga que fixeron a comezo de curso. Imos aprender con eles! 

Como en todas as praias do noso entorno, a flora das dunas deste areal presenta as seguintes características: 

  • As plantas das dunas chámanse halófitas porque se desenvolven en solos con alto contido de sales solubles.
  • Como a area na que viven é moi permeable, teñen raíces longas, para poder absorber a auga que está no solo. 
  • Presentan pouco crecemento vertical, por influencia do vento xa que se son moi altas o vento túmbaas.
  • Desenvolven cutículas grosas para evitar a perda de auga.
  • Teñen altos niveis de nitróxeno.
  • Algunhas teñen unha capa branquecina para que non lle incida directamente a luz. 

 

Euphorbia paralias ou tártago de mar

Planta de 30 a 60 cm, ríxida, de cor verde azulada, con follas ecuaniformes na base; follas grosas, carnosas e ovadas, de 5 a 20 mm. Dan un froito finamente granuloso. 

 

Eryngium maritimum ou cardo de ribeira

É unha planta perenne que pertece á familia das apiáceas. É nativa das rexións costeiras de Europa , cultivada frecuentemente en xardíns polas súas flores azul metálico. Son moi comúns nas dunas das praias galegas.

 

Pancratium maritimum ou cebola das gaivotas

É un xénero de plantas herbáceas, perennes e bulbosas, nativas e pertencentes á familia das amarilidáceas.

 

 

Silene gallica ou carmentilla, carmenlitilla

Posúe uns talos de entre 8 e 60 cm, ergueitos e ramificados, viscosos na parte superior. As súa follas son mucronadas, miden de 2,5 a 5 cm, sésiles e lanceoladas. As flores, en inflorescencia racemosa. O cáliz pode medir entre 7 ou 11 mm, cilíndrico e contraído na parte superior. O froito en forma de cápsula ovoide, iguala o cáliz. Dáse en solos areosos, entre febreiro e outubro. En canto á distribución, está presente en case todas as rexións do mundo.

 

Otanthus maritumus ou algodonosa

É unha planta rizomatosa (de talo subterráneo con varias xemas que crecen de forma horizontal), con talos leñosos que alcanzan un tamaño de 20 a 50 cm de altura na base. Con numerosas follas alternas, sésiles (sen pedúnculo, pecíolo ou outra forma de soporte) e ramificados na parte superior. Herba perenne densamente lanosa. Dá un froito en aquenio duns 4 mm, xeralmente comprimidos. Dáse en areais marítimos de xuño a setembro, no sur e no leste de Europa. 

Tomada en infusións, emprégase contra a gota.

 

 

Matthiola sinuata ou alelí marítimo

É unha planta de folla perenne, cun talo de ata 40 cm. Ten flores en acio lacio (que cae liso). Folla perenne. De froito en silicua erecta. Dáse en areais e rochedos marítimos de maio a xullo. Podemos atopalo no oeste e no sur de Europa.

 

 

 

 

 

UNHA INVASIÓN SILENCIOSA. A BIODIVERSIDADE BAIXO AMEAZA

15/05/2018

Unha invasión silenciosa. A biodiversidade baixo ameaza é o título da exposición de Adega e a Consellería de Medio Ambiente que temos dende hai uns días no centro. Porque xa que andamos co tema da Comunicación, e fiando co do próximo curso -a Sustentabilidade-, debemos aprender a mirar, a observar, a interpretar a linguaxe da natureza. Interpretar para poder actuar, para poder reacciónar ante as mensaxes que nos está a mandar a Terra. Para mostra, esta imaxe da nosa visita á illa de Sálvora o venres pasado: as calas, tan comúns, estendéronse alí tanto, que viñemos impactados. Fermosas, si, pero invasivas.

Por un tempo, como vén sendo xa habitual, os corredores transfórmanse en aulas, para responder as preguntas dun cuestionario elaborado polo departamento de Bioloxía e o equipo de bilioteca.

VIAXE A BURGOS

01/04/2018

O alumnado de 1º de Bacharelato e un grupo de 4º de ESO, viaxou nos últimos días do trimestre a Burgos nunha saída dos departamentos de Bioloxía e Educación Física. Cunha parada en León, logo en Burgos, Atapuerca e o Museo da Evolución. Tamén espeleoloxía en Puras de Villafranca. Uns días ben aproveitados!

    

 

 

Distribuir contido


by Dr. Radut