A orixe desta data é algo controvertida.
A versión máis escoitada di que:
A comezos do século XX, moitas mulleres incorporáronse ó traballo nas fábricas nunhas condicións moi duras: xornadas laborais moi longas, de doce e máis horas, recibindo salarios inferiores aos dos homes.
A medida que as mulleres se ían incorporando ao mundo laboral, facíase máis evidente que aquela situación non era xusta, e pouco a pouco empezaron a organizarse.
Unha das protestas, reivindicando mellores condicións laborais, foi a que protagonizaron as traballadoras da fábrica téxtil Cotton de Nova York, en Estados Unidos.
Era o 8 de marzo de 1908 e as traballadoras encerráronse no interior para pedir que se lles reducira a súa xornada laboral a 10 horas. 
Os propietarios da fábrica decidiron incendiar o edificio para facelas saír de alí, pero o resultado foi de 129 traballadoras mortas.
A cor lila con que se identifica este día é porque dese ton era o tecido que estaban a facer as obreiras o día que morreron.
Estes son os feitos puntuais, que nos serven de referencia concreta para conmemorar este día, pero o 8 de marzo é moito máis ca celebración duns feitos concretos. Por iso, neste día, dedicamos unha xornada de reflexión sobre o longo camiño cas mulleres tiveron que percorrer para ver recoñecidos os seus dereitos.
Só temos que fixarnos que entre o ano 1908, en que sucederon os feitos da fábrica Cotton en Nova York, e 1975 cando Nacións Unidas declara o 8 de marzo "Día Internacional da Muller", pasaron case 70 anos.
O día da muller traballadora é unha xornada de conmemoración, e non de celebración, porque recorda un feitos moi desgraciados como para festexalos.
Todo isto deu pé, ás mulleres, a tomar iniciativas para ser tratadas co respecto que se merecen todos os seres humanos.
