Este curso, continuamos realizando a Hora de ler todo o alumnado do centro ao mesmo tempo, nunha sesión estipulada no horario escolar lectivo, entre as 12:00 horas e as 12:20 horas, tocando o trimbre do colexio ao inicio e ao final da mesma.

Parte das actividades realizadas ao longo do curso 2018/2019, na Hora de Ler, pódense ver na seguinte ligazón:

• http://www.edu.xunta.gal/centros/ceipmanuelsueiro/taxonomy/term/86

Premendo nas seguintes imaxes podemos ver un resumo das actividades realizadas por cada curso:

4º, 5º e 6º de Ed. Infantil.	1º de Ed. Primaria.
2º de Ed. Primaria.	3º de Ed. Primaria.
4º de Ed. Primaria.	5º de Ed. Primaria.
6º de Ed. Primaria.

Na Hora de ler traballamos cunha metodoloxía participativa. Realizamos as seguintes actividades:

• Realizamos todos os días de 12:00 a 12:20 a Hora de ler dedicando este tempo á lectura como lecer
• Traballamos as normas da biblioteca e do uso do servizo de préstamo de libros.
• Cada semana, o alumnado ía a biblioteca escolar para a realización dos empréstitos. Una vez remata a lectura cumprimentan a súa ficha bibliográfica.
• Utilizáronse as mochilas viaxeiras ao longo do curso, elixindo dous libros ,un en castelán, outro en galego , una  revista e un caderno.
• Fixemos lecturas colectivas e individuais de varios contos entre os que destacamos o “Parruliño feo”.
• Realizamos comprensións lectoras sobre estas lecturas.

Consideramos que o tempo destinado á Hora de ler é imprescindible para fomentar e favorecer boas prácticas lectoras no noso alumando.

Coñecer parte da historia da Grecia clásica mesturada con alguna andanza de Alejandro Magno foi máis sinxelo grazas á lectura do libro EL BRAZALETE MÁGICO de Rocío Rueda.

Previa á lectura buscamos información na rede sobre o patrimonio grego, completando información cos libros ATLAS DE LAS CIUDADES de Federica Magrin, ATLAS DE LA COCINA de Genny Gallo y ME LLAMO ALEJANDRO MAGNO de Pau Miranda e Christian Inaraja.

Despois da lectura reflexionamos sobre o expolio por parte dalgúns museos de pezas doutros países.

E como remate elaboramos os nosos brazaletes máxicos que nos transportan polo mundo da lectura.

O alumnado de 4º de Ed. Primaria traballou ao longo do segundo trimestre na "Hora de ler" o libro de "O último violín" de Anna Manso e publicado por Anaya.

EL  PADRE  DE  Octavio  es  lutier,  fabrica  violines.  Su  hijo  admira su dedicación y su arte; a menudo pasa horas jun-to a él en el taller, por eso será el primero en darse cuenta de que a su padre le tiemblan los dedos. Son los síntomas de una enfermedad que poco a poco se irá haciendo más evidente, y que le llevará a no encontrar la perfección en su trabajo. El hombre, tras construir un violín del que está del todo satisfecho, decide cerrar el taller. Entonces aparecerá una extraña pareja (los Trencitas) en su puerta dispuesta a pagarle una gran cantidad de dinero por un último violín. Los coleccionistas de últimos objetos convencen al padre de Octavio, que pone el mismo mimo en ese violín que en cualquiera de  los  que  ha  hecho  en  su  vida.  Una  vez  terminado,  antes  de  la  fecha fijada, el lutier cae enfermo y no sale de la cama en quince días.  Se  recupera  justo  a  tiempo  para  celebrar  el  cumpleaños  de  Octavio. Durante la fiesta, le hará entrega del violín a su hijo, y le dice que es un regalo para él. Octavio, emocionado y feliz, decide convertirse en tan buen lutier como su padre.

Como remate ao traballo realizado unha alumna do centro, Eva, agasallounos cunha fabulosa interpretación con violín do "Himno da alegría" que para nada envexa a Ana Sophie Mutter.

Yayoi Kusama achegouse ao noso cole a contarnos uns contos. E, como non?, contunos historias ao xeito tradicional xaponés, o KAMISHIBAI.

Aprendemos por que as stones están no fondo dos rivers. Grazas a  algúns animais:  elephants, frogs, hens, …, coñecemos porque as stones están alí.

Noutro conto, Yayoi Kusama saudou a Hans Christian Andersen e deleitou aos nen@s co conto The Tin Soldier.

Dinamarca e Xapón non están tan alonxadas!

Na última semana do mes de decembro realizamos o concurso de lectura sobre o libro “O fío vermello” que  é unha obra conmovedora onde An Alfaya é capaz de dirixirse aos nenos de forma directa e intelixente. Unha obra onde pesan os sentimentos, onde cada personaxe está construído con precisión, onde non hai lugar para as concesións e onde os nenos manifestan os seus ideais e intelixencia de xeito rotundo.

Hai libros que se tecen coa intensidade dos sentimentos, que revolucionan o mundo dos nenos, que tinguen o universo de vermello. Iso é o que sucede con O fío vermello, de An Alfaya.

Sinopse:

Un día, Carlo decide illarse na terraza e non saír ata que os adultos que o rodean lle conten a verdade sobre o paradoiro do seu irmán Nicola. Fai xa moitos días que se foi e Carlo comeza a sospeitar que todo o que lle contaron sobre a súa marcha é mentira. Por iso comeza unha singular folga de silencio e illamento.

Elisabeta, unha compañeira de clase bastante calada , acompañará a Carlo no seu encerro. Xuntos descifrarán xeroglíficos numéricos, falarán de astronomía grazas ao caderno do bisavó Enrico e conversarán con Parda, unha tartaruga coa que se comunican mediante un idioma composto por números e sons. Pero hai outro elemento que tamén xogará un decisivo papel na historia: unha madeixa de perlé vermella que se irá desfacendo á vez que Carlo vai descubrindo a verdade sobre o paradoiro do seu irmán.

Na noite das Perseidas, Carlo e Elisabeta vivirán unha experiencia máxica que lles fará recuperar a esperanza sobre o regreso de Nicola e que lles fará comprender que hai cousas que as matemáticas e a lóxica non poden explicar.

Desta volta, igual que fixemos en concursos anteriores, a parella gañadora recibiu como agasallo un exemplar do libro que traballaremos nas próximas semanas na Hora de ler titulado “Herik y Harald, guerreros vikingos” de B. Évano.

A comezos de ano remodelamos a disposición dos diferentes espazos de lectura da nosa biblioteca. Agora dispomos de dous espazos para a lectura dos máis cativos.

Asemade, mudamos de lugar os andeis destinados aos prelectores para que lle fosen máis accesibles os diferentes fondos da biblioteca.

Os andeis de revistas periódicas tamén cambiaron de disposición, así como o recanto da entrada destinado a promocionar as "novedades".

O comenzo dos tempos

Antes da aparición do home na terra, ao principio de todos os tempos, non había nada, nin terra, nin ceo, nin estrelas, nin firmamento. Só existían dous mundos: ao norte, un mundo nebuloso e frío, cuberto de auga xeada; ao sur, un mundo de lume que non deixaba de arder.

Entre estes dous mundos había un gran baleiro. Cando os dous mundos se atoparon, entre si, parte do xeo fundiuse coa calor do lume e desta fusión xurdiu o ser máis grande de todos os tempos; o máis grande de todos os xigantes que xamais existiu e que tiña os dous sexos, é dicir era home e muller á vez. O xigante facíase chamar Ymir. Tivo varios descendentes que brotaban do seu corpo mentres durmía. Del descenden todos os xigantes e ogros.

Desta auga fundida, tamén xurdiu unha enorme vaca, sen cornos, que creou ao antepasado de todos os deuses lambendo o xeo e que se chamaba Buri.

Tres dos netos de Buri: Odín, Vili e Ve enfrontáronse ao xigante Ymir nunha guerra longa e difícil. Ao final resultaron vencedores e cos restos do corpo de Ymir fabricaron a Terra. Coa carne crearon outeiros, terras chas estepas, así como as cuncas dos ríos, os mares e os lagos. Co seu sangue, encheron estas cuncas. Cos seus dentes e os seus ósos, fabricaron rocas e montañas. Co seu pelo, as árbores e os arbustos. Co seu cranio crearon o firmamento.

Coas súas pestanas fixeron unha muralla ao redor do centro do mundo para protexelo dos xigantes. A este lugar puxéronlle o nome de Midgard.

Unha vez que crearon este mundo déronse conta que non sería realmente un mundo mentres non estivese poboado. Buscaron e buscaron pero como non atoparon a ninguén que o habitase. Decidiron, entón, crear ao primeiro home e á primeira muller tallando uns troncos que atoparon na praia. Chamáronlles Ask e Embla.

Para rematar, os tres deuses repartiron o mundo en 9 zonas diferentes, situadas ao longo dun enorme e frondoso freixo chamado Yggdrasil:

• O Asgard (o ceo) onde o deus Odín ten a súa morada e vive acompañado dos deuses aesir. A ponte arco da vella, chamado Bifrost, une Asgard coa terra dos homes (Midgard).
• O reino dos deuses da Paz, onde viven os deuses vanir.
• A terra dos Elfos de luz.
• A terra dos homes. No que temos o noso fogar os homes e as mulleres descendentes de Ask e Embla.
• A terra dos xigantes: no situaron aos xigantes. Prisioneiros e illados por bosques de ferro e anchos ríos que non podían ser cruzados.
• A terra dos ananos, na cal viven baixo as montañas e fabrican extraordinarios inventos para os deuses.
• O mundo tenebroso do xeo e as brumas onde habita o dragón Nidhogg que roe as raíces da árbore.
• O mundo do lume onde habita o xigante Surt que vingará aos deuses na batalla final.
• Debaixo desta Terra está Hel, a terra dos mortos que non mereceron a eternidade xunto aos deuses.

RECURSOS PARA TRABALLAR NA AULA

• Lenda en pdf.
• Lenda en castelán en pdf.

O 5 de outubro tivemos o privilexio de contar coa presenza da poetisa de orixe cubano Leanne Rivera grazas á colaboración do Círculo poético ourensán.

O alumnado do noso centro rendeulle unha pequena homenaxe cos traballos que realizaron nas súas clases ao longo dos días previos á súa visita:

• Coplas de presentación. Alumnado de 5º EP.
• Poema"De vez en cuando". Alumnado de EI.
• Poema "Luz de plata". Alumnado de 1º EP.
• Poema "Presludio". Alumnado de 2º EP.
• Poema "Aquí sigo". Alumnado de 6º EP.
• Agasallo do alumnado de 4º EP.
• Análise das súas frases. Alumnado de 4º EP.

Despois de sometela a unha pequena encerrona, con preguntas de todo tipo sobre a súa vida e obra, Leanne recitounos o poema que tiña preparado para participar nos IX encontros internacionais de poesía que organizou o Círculo poético ourensán.

Na seguinte galería amosamos os principais momentos do encontro coa poetisa.

Leanne Rivera naceu en Cuba, na provincia de Santiago de Cuba, no ano 1979.

De profesión é estilista, pero a súa paixón é escribir poesía.

De nena, xa lle gustaba escribir relatos curtos, poemas e frases. Na actualidade, procura escribir todos os días, aínda que só sexa unha liña e procura anotar todo o que lle pasa pola cabeza, letras que se xuntan, liñas que van crecendo e que se fan poesía dando acougo á súa alma.

Ao longo da súa vida, ten participado en numerosos recitais de poesía.

Ten unha páxina web, co nome de Lúa Negra, onde se publican parte dos seus poemas.

En Facebook pódese seguir na seguinte ligazón...

RECURSOS PARA TRABALLAR NA AULA

• Presentación sobre Leanne Rivera.
• Galería de imaxes das súas frases.
• Poema "Sintonía".
• Un dos seus poemas favoritos.