O 22 de xuño na Biblioteca do Eusebio asistimos a un paradóxico evento: "oficiamos", simultaneamente, un enterro e un bautizo. Dous por un!
Así, celebramos o nacemento do "Club de Lectura para Xente Adulta" (temos que lle pensar un nome bonito, así e todo) e inaugurámolo coa obra "Diario dun enterro" do rianxeiro Gonzalo Hermo. E fixémoslle un velorio ao morto ao xeito tradicional, no "salón" da nosa casa; e publicámoslle a esquela en castelán, como xente fina que somos; e petiscamos lambonadas varias en homenaxe ao defunto... Pero sobre todo, compartimos identificación nas vivencias e sensacións do protagonista, que bate de fronte no tanatorio cunha realidade familiar e veciñal que deixara e, en boa medida, da que fuxira tempo atrás. Un protagonista que asiste ao estrañamento de se sentir na casa e ao mesmo tempo moi lonxe dela. Reflexionamos tamén sobre o absurdo de moitas das convencións sociais, especialmente as que teñen que ver cos funerais; falamos sobre a precariedade da vida da xente nova preparada (de feito queda en suspenso o futuro laboral do protagonista)... E compartimos, con moito sentido do humor, as nosas propias experiencias de "velorio e tanatorio" (algunha delas daba para unha boa novela!)
En definitiva, celebramos a vida. Tal e como di o Gonzalo Hermo poeta:
"É sempre a mesma historia: dar conta do que somos
mentres estamos cambiando.
Pero o noso corazón borrará a nosa culpa.
Que a vida nos sorprenda
no seu despregar
