OLA, SON DIEGO E TEÑO 5 ANOS.  VOU Á ESCOLA  DO PAZO.

PRETO DA MIÑA CASA E DA NOSA ESCOLA

ESTÁ A PRAIA DO PAZO.

CANDO O RÍO TÉ CHEGA Ó MAR DEIXA  Ó LADO ESQUERDO

ESTA PRAIA TAN BONITA, 

(e á marxe dereita deixa A PRAIA DA TORRE).

A PRAIA DO PAZO ESTÁ Ó LADO DO CASTELO DA LÚA E  DO PASEO MARÍTIMO

QUE VAI DE RIANXO Á PRAIA DA TORRE.

ANTIGAMENTE ESTA PRAIA RECIBÍA O NOME DA PRAIA DA BOCA DA TORRE.

OS NOSOS ANTERGOS COLLÍAN ALÍ BERBERECHOS, LONGUEIRÓNS, AMEIXAS, CARAMUXOS E MEXILÓNS.

(na actualidade non se permite)

  

 OLA: SON MARTÍN E QUEROVOS CONTAR QUE UN DÍA FUN O RÍO DO PAZO COLLER CÁGAD0S E ATOPEI UNHA RA,COMO TIÑA CORES MOI BONITOS, EN VEZ DOS CÁGADOS, TROUXEN A RA.

SAQUEÍLLE DUAS FOTOS E DESPOIS VOLVINA AO RÍO. GUSTAVOS?

ESTE ANO O CORRELINGUA DA BARBANZA FOI NA POBRA DO CARAMIÑAL. OS NEN@S DO C.R.A PARTICIPAMOS NA CARREIRA

 OS MAIORES FIXERON UNHA CARREIRA PO-LAS RUAS DA POBRA E DESPOIS XUNTAMONOS TODOS DONDE ESTABA COLOCADO O PALCO.

ALGÚNS NEN@S LERON UN MANIFESTO PARA RECORDAR A IMPORTANCIA DE TER UNHA LINGUA PROPIA E DESPOIS HOUBO AS ACTUACIÓNS

PARECEUNOS FANTÁSTICA!

HOXE NA ESCOLA DE PAZO TRABALLAMOS MOITO.

ENTRE TODOS FIXEMOS

UNHA GRAN GRILANDA PARA AGASALLAR Ó MAIO XUNTO CO NOSO CANTAR:

COAS GRILANDAS DE FRORES

VIMOS TODOS FESTEXAR

QUE ESTÁ AQUÍ O MAIO

AÍ VAI O NOSO CANTAR!

A NOSA TAREFA COMEZOU ONTE POLA TARDE

APAÑANDO UNHA CHEA DE PAMPILLOS PARA TRAELOS HOXE Á ESCOLA.

EN CANTO CHEGAMOS, PUXÉMONOS MANS Á OBRA.

BUSCAMOS O MATERIAL QUE PRECISÁBAMOS: AGULLA, SEDAL E...PAMPILLOS 

 E ASÍ QUEDOU A GRILANDA DE TÓDOLOS NENOS E NENAS DA ESCOLA DE PAZO

(pois os nenos de primaria facían o mesmo na súa aula)

OS NENOS DE PAZO QUEREMOSLLES DICIR A MARISA E A MARTA QUE NOS GUSTOU MOITO A SESIÓN DE BIBLIOTECA E A DE MÚSICA.

 GRAZAS POR FACELO TAN DIVERTIDO.

OLA, SON ÁNGEL E ACABO DE CUMPRIR OS 4 ANOS.

EU SON DE BEMBIBRE

PERO VIVO EN RIANXO E VOU Á ESCOLA DE PAZO.

ESTE ANO CAMBIEI A GALIZA INTERIOR POLA COSTA.

O CAMBIO FOI MOI ENRIQUECEDOR, ALÁ NON TEMOS PRAIAS,

NIN MAR, NIN BARCOS

A MIN GÚSTAME MOITO RIANXO, E A VOS BEMBIBRE? 

O MEU POBO ESTÁ NUN VAL E ESTA É UNHA FOTO DAS VISTAS QUE TEMOS ALÍ, 

 PERTENCE Ó VAL DO DUBRA. O RÍO DUBRA ATRAVÉSAO, DE AÍ

O NOME DO NOSO CONCELLO

EN AGOSTO CELEBRAMOS AS FESTAS DO EMIGRANTE

E ESTA ESTATUA ADÍCASE A ELES 

(moitos dos nosos veciños foron probar fortuna ó estranxeiro)

HAI UNHA ZONA RECREATIVA CON PISCINA E MERENDEIROS.

 E O IGUAL QUE AQUÍ TEMOS LAVADOIROS, MUIÑOS, CRUCEIROS....

OLA, EU SON LIDIA E ESTOU CO MEU IRMÁN LUCAS. 

ACABO DE CUMPRIR 5 ANOS E VOU Á ESCOLA DE PAZO.

A MIÑA FAMILIA TEN UN MUIÑO

QUE AGORA ESTÁ UN POUCO VELLIÑO PERO TEN MOITA HISTORIA:

COMO EN TÓDOLOS MUIÑOS DO LUGAR, A MIÑA FAMILIA ÍA MOER ALÍ

O MILLO PARA FACER O PAN.

NUNHA PORTA COMA ESTA PINTABA CASTELAO OS SEUS PRIMEIROS DEBUXOS,

E A MIÑA TATARABOA ANDABA DETRÁS DEL PARA QUE NON LLE ESTRAGASE

COAS SÚAS PINTADAS A PORTA DO SEU QUERIDO MUIÑO.

QUEN LLE DIRÍA Á MIÑA TATARABOA QUE CASTELAO CHEGARÍA A SER

ESE GRAN DEBUXANTE, MÉDICO, ESCRITOR,...

QUE TANTO NOS LEGOU E DO QUE AÍNDA SEGUIMOS APRENDENDO?   

NESTA FOTO PÓDESE VER POR ONDE ENTRABA A AUGA PARA MOVER O MUIÑO.

Manola, Lucas e Lidia

OLA, SON ELISA E TEÑO 3 ANOS. QUÉROVOS FALAR DO LAVADOIRO QUE ESTÁ

Ó LADO DA MIÑA CASA E DO RÍO QUE FAI QUE ESTEA ALÍ.

DO OUTRO LADO ESTÁ A NOSA ESCOLA.

ESTE LAVADOIRO É UN DOS MÁIS GRANDES DA REDONDA   

E FOI CONSTRUIDO NO ANO 1953.

ANTIGAMENTE, CANDO NON HABÍA LAVADORAS EN TÓDALAS CASAS,

VIÑAN AS MULLERES DOS ARREDORES LAVAR A ROUPA AQUÍ 

DE VEZ EN CANDO TAMÉN SE XUNTABAN PARA LIMPALO DA TERRA QUE SE

 ACUMULABA NO FONDO E DE TODO O LIXO QUE VIÑA RÍO ABAIXO.

CANDO SE XUNTABA A XENTE PARA LAVAR ERA UNHA FESTA.

ALÍ,  PODÍASE ENTERAR DE TÓDALAS NOVAS QUE PASABA POLOS ARREDORES.

DE LADO DESTE LAVADOIRO HABÍA UN CAMPIÑO DE HERBA

ONDE BOTABAN  A ROUPA A CLAREAR E A SECAR.

CANDO NON HABÍA ROUPA,  OS RAPACES COMA O MEU PAI

APROVEITABAN PARA XOGAR Ó FUTBOL, PARA PESCAR

ANGUÍAS, CUCHARIÑAS, RAS, ZAPATEIROS,.... 

SABEDES QUE ESE CAMPIÑO HOXE É O PATIO DA NOSA ESCOLA DO PAZO?

DENTRO DO LAVADOIRO TEÑEN CAÍDO ALGÚS RAPACES QUE XOGABAN 

A CORRER POLA BEIRA,

 AÍNDA QUE NON SE MANCABAN, MARCHABAN MOLLADIÑOS PARA A CASA.

CONTAN OS MAIORES QUE ONDE ESTÁ A PRESA DO LAVADOIRO

EN DÍAS  DE MAL TEMPO,

TEÑEN CHEGADO TROITAS QUE ESCAPABAN RÍO ARRIBA.

NESES DÍAS DE CHUVIA A AUGA CHEGA A DESBORDAR O LAVADOIRO 

 DA FORZA QUE TRAE O RÍO.

                                                                                                       PATRICIA, FRAN E ELISA

OLA, EU SON DANI E TEÑO 4 ANOS. VIVO NO PAZO E MOI PRETO DA MIÑA  CASA ESTÁ O CASTELO DA LÚA. 

VANESA, A MIÑA NAI, CONTOUME QUE CANDO ELA ERA UNHA NENA GUSTÁBALLE ESCOITAR

ÓS MÁIS VELLOS DA ALDEA CONTAR HISTORIAS MOI FERMOSAS SOBRE ESTE CASTELO. 

A QUE MÁIS LLE GUSTABA  É A QUE SEGUE:

Dani e a súa irmá Irene nos restos do Castelo da Lúa (Pazo)

 "FAI MOITOS, MOITOS  ANOS CHEGOU Á PRAIA DO PAZO UN BARCO ÁS ORDES DUN CAPITÁN MOI COBIZOSO

E ATRACARON NUN PEQUENO EMBARCADOIRO PARA CARGAR UNS POUCOS VÍVERES E SEGUIR LOGO O RUMBO.

 CANDO ATRACARON, O CAPITÁN  QUEDOU ABRAIADO COA BELEZA DUNHA MOZA MORENA DE LONGA MELENA.

MÁNDOU  OS SEUS MARIÑEIROS QUE A TROUXERAN E UNHA VEZ  QUE A TIÑA DIANTE PREGUNTOULLE

O SEU NOME:"ERA XENIA" .

 O CAPITÁN MANDOU A UNHA SERVENTA QUE VESTIRA A XENIA COAS MELLORES ROUPAS E ACAMPARON

NUN CAMPO QUE HABÍA PRETO DO  EMBARCADOIRO.

 POLA NOITE O CAPITÁN PEDIULLE A XENIA QUE CASARA CON EL E  PROMETEULLE QUE LLE CONSTRUIRÍA UN

CASTELO NO MESMO SITIO ONDE ESA NOITA ESTABAN A CEAR.

XENIA ESTABA NAMORADA DOUTRO MOZO DA ALDEA E ASÍ LLO FIXO SABER (O CAPITÁN MANDOUNO MATAR)

 XENIA REMATOU CASANDO CO CAPITAN E TIVERON UNHA FILLA QUE SE CHAMOU LÚA

(PORQUE ERA TAN FERMOSA COMA ELA) 

LÚA MEDROU DENTRO DO CASTELO E CANDO SE FIXO UNHA MOZA SENTIU CURIOSIDADE POLA ALDEA

E QUIXO VISITALA. FOI CON SÚA NAI E NA VISITA VEU A UN MOZO MOI GUAPO, ERA O FILLO DO PANADEIRO.

NAMORARONSE E FORONSE VENDO AS AGACHADAS. UN DÍA, LÚA, CONTOULLE O SEU ROMANCE A SEU PAI QUE NON

 O ACEPTOU POIS XA A TIÑA COMPROMETIDA CO MÁIS RICO DA ALDEA DO PAZO.

ANTE A NEGATIVA DE SEU PAI A PARELLA QUEDOU UNHA NOITE PARA ESCAPAR XUNTOS. CASE O CONSEGUEN NA

 NOITE ESCURA OIUSE UN DISPARO QUE DEU NO CORAZÓN DE LÚA E MÁIS TARDE OUTRO DIRIXIDO Ó SEU AMOR.

AGONIZANDO CONSEGUIRON SUBIR A UNHA BARCA  QUE COA TORMENTA FOI FUNDIR Ó CHOCAR

COA PEDRA DO CORVO

CANDO XENIA SOUBO DESTE FINAL MATOU Ó SEU HOME E LOGO REMATOU COA SÚA VIDA DEIXANDO

TODO EN MANS DOS NOSOS ANTERGOS"

                                                        VANESA, DANI e IRENE

MANOLA, A NAI DE LIDIA, CONTOUNOS QUE CANDO ERAN MOZAS A SÚA IRMÁN E ELA

ÍAN XOGAR MOITO POLO CASTELO E ARREDORES.

MANOLA TAMÉN RECORDA QUE OS  MAIORES DA ALDEA DICÍAN QUE

DESDE O CASTELO DA LÚA ATA O MONTE DO CASTRO HAI UN TÚNEL AGOCHADO POR ALGURES

HOXE LOLI TROUXO Á ESCOLA DO PAZO UN LIBRO

QUE NOS GUSTOU MOITO.

NA ASAMBLEA MIRÁMOLO E NON TIÑA LETRAS.  Ó LADO DO LIBRO HABÍA

UNA LANTERNA, NON SABÍAMOS  MOI BEN PARA QUE ERA.

LOLI DEUNOS ALGUNHA PISTA.

LOGO TIVEMOS QUE PENSAR NUN SITIO ESCURO  E ALÍ DESCUBRIRÍAMOS

 A SORPRESA  QUE  AGOCHABA ESTE CONTO.

DECIDIMOS IR Á ENTRADA DA NOSA ESCOLA, PECHAR AS PORTAS E APAGAR A LUZ.

LOGO DE ALUMEAR AS PÁXINAS DO LIBRO COA LANTERNA

APARECÍAN AS LETRAS E AS FERMOSAS ILUSTRACIÓNS.

E ASÍ FOI COMO, AS ESCURAS, ESCOITAMOS 

UN CONTO MOI BONITO SOBRE A LÚA.