ESTE VENRES RECIBIMOS A VISITA DE JOSÉ ANTONIO, DE VOZ NATURA.

CON ÉL COMENTAMOS ALGÚNS ASPECTOS DO TRABALLO QUE ESTAMOS A REALIZAR ESTE ANO E FALAMOS TAMÉN DE PROXECTOS FUTUROS.

ENTRISTECEUNOS SABER QUE GASTÓN, O TIBURÓN DO ACUARIO DA CORUÑA ESTÁ UN POUCO DÉBIL ESTA TEMPORADA PORQUE SE LLE DEU POR NON COMER...

AI GASTÓN, GASTÓN!!!

QUERES XOGAR CON NÓS A ENCERRAR UN POUCO DE AIRE DENTRO DUNHA FINA ESFERA DE AUGA E XABÓN?

PERO, DESPOIS DE XOGAR,  DISPOÑÁMONOS A INVESTIGAR ...

 ♦FIXÁDEVOS NAS CORES QUE SE VEN NA SUPERFICIE DAS BURBULLAS. POR QUE SE PRODUCEN?

♦CON MOLDES REDONDOS AS POMPAS SAEN ESFÉRICAS. QUE PASARÁ SI USAMOS MOLDES CON FORMAS DE ROMBO, RECTÁNGULO, ESTRELA OU OSIÑO?

♦COMO SE PODE CONSEGUIR INTRODUCIR UN DEDO NUNHA BURBULLA SEN ESTOUPALA?

...♦...

- A AUGA É AZUL. Dixo Iván

-SI, A AUGA É AZUL. Confirmou Eloy

-ESTADES SEGUROS DE QUE A AUGA TEN ESA COR? Preguntou a mestra, e a pregunta parece provocar algunhas dúbidas...

- NON É AZUL, PERO VESE AZUL PORQUE ABAIXO ESTÁ PINTADO CON ESA COR. Marta recorda que é o que pasa coa auga das piscinas e estanques.

- E O MAR, TAMÉN TEN PINTADO O FONDO DE AZUL ?...

Collemos auga do grifo. Enseguida recordamos que sempre a vemos desa cor.

UNHA COR QUE NON É COR:

INCOLORA E TRANSPARENTE!!

Tamén lembramos que é así cando, na praia, collemos un pouco de auga nas mans, ou nun cubo...

Pero entón, por qué vemos todos os días o mar azul?

- ÁS VECES ESTÁ GRIS...

Haberá que seguir a facerse preguntas...

 Falando de converternos en "Coidadores da auga", Miguel dixo:

 -" Podemos ser auga "

E auga somos.

Descubrimos que o noso corpo está feito con auga: a nosa pel, os nosos músculos, o noso corazón...

Pero a idea do noso compañeiro, convidounos a sentirnos auga na súa concepción máis elemental:

Sentíndonos átomos de hidróxeno e osíxeno, buscándonos e asociándonos de forma conveniente, poidemos crear moléculas de auga e sentímos como podía xurdir a vida...

ESTE ANO A CANDELORIA CHEGOU Á ESCOLA CUN AGASALLO DE SEMENTES E PLANTAS AROMÁTICAS.

E NÓS, QUE SOMOS AGRADECIDOS, DISFRUTAMOS ARRECENDÉNDOAS, TRANSPANTANDO AS PEQUENAS PLANTAS E PLANTANDO AS SEMENTES...

GUSTOUNOS COÑECER A JADYETU E Ó SEU POBO, OS SAHARAUIS.

ENTRISTECEUNOS, SEN EMBARGO, SABER QUE NON PODEN VOLVER A SÚA TERRA, E QUE NA HAMADA, O DESERTO ONDE VIVEN, APENAS TEÑEN AUGA...

NÓS SOMOS AÍNDA ALGO PEQUENOS PARA AXUDALOS A REGRESAR A SÚA TERRA, PERO PENSAMOS QUE PODEMOS FACER ALGO POR TODOS, POR ELES E POR NÓS TAMÉN...

ÍMONOS CONVERTIR EN COIDADORES DA AUGA!!!

XA TEMOS O CARNÉ!!!

A PARTIR DE AGORA FAREMOS TODO O QUE ESTEA NAS NOSAS MANS PARA EVITAR QUE , MENTRAS NUN SITIOS NON TEÑEN APENAS AUGA, NOUTROS SE MALGASTE...

POR JADYETU E POR TODOS NÓS!!!

RODRIGO E A SÚA MAMÁ, LUZ, CREARON  O ARCO DA VELLA...

              RODRIGO APRENDEU A FACER ESTE EXPERIMENTO CO LIBRO "CLIMA" (BAÍA) QUE LEVOU DE PRÉSTAMO A PASADA FIN DE SEMANA.

PARA PODER CREAR O ARCO DA VELLA LUZ E RODRIGO EMPREGARON UNHA XERRA CON AUGA QUENTE NA QUE COLOCARON UN PEQUENO ESPELLO INCLINADO.

APAGARON A LUZ, ENFOCARON CUNHA LINTERNA HACIA O ESPELLO E, ASOMBRADOS, POIDEMOS  VER NO TEITO AS CORES DO ARCO DA VELLA!!