Como sabedes, o pasado xoves fomos ao teatro a Santiago. Previamente, traballáramos o conto na escola . A versión que nos ofreceu a compañía catalana SIM SALABÍN foi a través do que se chama "teatro negro" : diante dun escenario negro os actores vestidos totalmente de negro de pes a cabeza, polo que non se ven, manexan grandes bonecos que por medio dunhas luces fluorescentes adquiren unhas cores moi intensas e parecen cobrar vida propia. É unha posta en escea que resulta verdadeiramente espectacular e chea de maxia. As cancións que se suceden ao longo da obra estiveron acompañadas en directo polo guionista que tocaba o acordeón.

     Ao final houbo un coloquio no cal os nenos e nenas podían preguntar calquera cousa do seu interés e os actores respondían e descubrían os trucos dos que se valían para a posta en escea.

     Penso que disfrutaron moito e ademáis sorprendéronse  polo inusual do espectáculo.

     Como ben sabedes non asistiron nin Jorge nin Anxo polo que, pensando neles, tratei de sacar unha secuencia de fotos que captaran a unidade da obra e ao día seguinte vímolas na escola o que lles permitiu entender non só a versión do conto senón tamén que era iso do teatro negro.

     Velaí algunha secuencia acompañada dos seus debuxos.