Hoxe rematamos o inverno para dar paso a primavera e queremos facelo cun fragmento da poesía El hombre de nieve escrita por Gloria Fuertes

 Los niños hicieron
un hombre de nieve,
con brazos y piernas
y sombrero verde.

Lo hicieron muy gordo,
con una sonrisa,
muy grande, muy prieto,
y se le veía
desde todo el pueblo.

El hombre de nieve
empezó a adelgazar,
los rayos del Sol
le sentaban mal.

No seguinte podcast podedes escoitala recitada polos alumnos e alumnas de Infantil B

 A Federación Galega de Dano Cerebral (FEGADACE) é unha organización que persegue a mellora da calidade de vida das persoas con dano cerebral adquirido e as súas familias.

 

    Por esta razón tivemos na biblioteca a Carla, representante da asociación, explicándolle aos nenos e nenas de 1º e 2º de primaria que é o dano cerebral adquirido, as súas principais causas, as consecuencias e os síntomas de alarma do ictus.

 

   A actividade tivo como base a guía de Os Bolechas titulada Mireia conta que é o dano cerebral adquirido que lle serviu de apoio para ampliar os conceptos básicos de esta sesión.

 

 

   A continuación deixamos unhas imaxes desta guía sobre o que podemos facer nós para axudar a persoas que sufran esta doenza.

  Para rematar, lembrade a Regra dos 3 F para detectar con rapidez se unha persoa está sufrindo un ictus e o teléfono ao que debemos chamar.

 

  Moitas grazas a FEGADACE por esta sesión de sensibilización entre o noso alumnado que ademais axuda a reforzar o obxectivo 3 da axenda 2030!!

 

 

 

GALERÍA  DE  IMAXES

 

    Debido á importancia que os medios de comunicación teñen hoxe en día como instrumentos que nos informan do que pasa arredos e nos achegan á realidade cultural e social na que vivimos, parécenos moi importante tamén traballar con eles na escola.

   Os xornais, a televisión, internet... fan que as noticias cheguen en diferentes soportes pero... son todos fiables?

 A desinformación (noticias falsas, información sesgada, manipulación de titulares ou similares) é un problema ao que o noso alumnado se deberá enfrontar a partir de agora xa que as posibilidades actuais de xerar contidos e distribuílos en diferentes soportes e medios sen pasar ningún filtro son cada vez maiores.

    A linguaxe escrita e as imaxes que a acompañan, sogan un papel fundamental na interpretación de todas as noticias que lemos, vemos ou atopamos na rede; por iso, desde o punto de vista escolar, parécenos fundamental compartir co alumnado experiencias que inclúan a análise dos medios de comunicación que forman ou formarán parte da súa vida cotiá.

   Para levar todo isto á práctica deseñamos unha situación de aprendizaxe que ten como resultado final este xornal no que poderedes ler noticiais reais pero tamén outras que non o son tanto (as chamadas fake news).

  Esperamos que saibades apreciar todo o traballo desenvolvido polo alumnado. Nós como docentes, estamos moi orgullosos deles.

 Hoxe tivemos a décima sesión do club de lectura, a segunda dedicada ao libro Vento, ventiño, venteiro de Antonio García Teijeiro.

  Comezamos resaltando a dedicatoria e o epígrafe xa que son partes dos libros que ás veces pasamos por alto.

   A dedicatoria  está dirigida á persona ou personas ás que o autor ofrece a obra e normalmente expresan sentimientos de gratitude e homenaxe. Neste caso en concreto, tamén aprendemos unha nova palabra que nos pareceu moi fermosa: algareiro (falador e amigo de gastar bromas, tamén que ten un son agradable ao oído)

   O epígrafe  é unha frase curta, pensamento ou cita dun autor que colocada no encabezamento dunha obra, capítulo, parágrafo... anuncia o seu contido. Utilízase desde o s. XVI e xeralmente aparece impresa con outro tipo de letra.

   Neste libro podemos ler tres citas de tres autores galegos relacionadas co vento.

   Despois comezamos a falar do libro reflexionando sobre os sentimentos tan variados que nos produce o vento: nerviosismo? ansiedade? sensación de frío? gana de quedar na cama ou na casa?

   Curiosamente, a priori, a ningún membro do club lle produce sentimentos positivos o vento polo que a maioría dos poemas os sorprenderon bastante xa que neste libro se presenta alegre, xoguetón, bromista, bailarín...

Hoxe foi día de As familias contan polo que recibimos na biblioteca a Noelia, nai de Manuel Vázquez, que se  quixo sumar a esta actividade.

   Eles escolleron para contarnos o relato "El conejito de terciopelo" (adaptación de Margery Williams) do libro Cuentos fantásticos para dormir, que según nos contaron é un libro especial para Manuel porque llo regalaron cando naceu e aínda o segue lendo.

  Este relato conta a historia dun coello de peluche que só desexaba unha cousa: SER REAL!  

Pero que é ser real para un xoguete??

Segundo o cabalo balancín, ser real é algo que ocorre cando un neno quere durante moito, moito tempo a un xoguete non só para xogar senón porque o quere de verdade.

  Pero o neno ao que llo regalan abúrrese pronto del e o coello queda olvidado no armario dos xoguetes ata que un día a nai do neno non atopa o oso de peluche co que normalmente dorme e dálle o coelliño para esa noite.

   A partir dese momento o coello faise importante para o neno polo que o coello é moi feliz; de feito, vólvese tan importante para o neno que acaba conseguindo o que máis quería: deixar de ser un xoguete  e volverse REAL!!

  Se queredes escoitar este conto, podedes facelo no seguinte podcast que nos deixaron gravado Noelia e Manuel.

   MOITAS  GRAZAS  AOS  DOUS  POR  CONTARNOS  ESTE  CONTO  TAN  TENRO!! 

PODEDES  VOLVER  CANDO  QUEIRADES!!

GALERÍA  DE  IMAXES

  O Día Internacional da Muller deste ano 2023 xira en torno ao seguinte lema: "Por un mundo dixital inclusivo: innovación e tecnoloxía par a igualdade de xénero".

  Tamén a igualdade de xénero ten un obxectivo propio na Axenda 2030 que é o obxectivo 5: Lograr a igualdade entre os xéneros e empoderar a todas as mulleres e nenas. 

 

 

 

 

        Hoxe tivemos unha nova reunión do club de lectura Viaxando polas letras para un novo libro: Vento, ventiño, venteiro de Antonio García Teijeiro (Vigo, 1952).

    Desta volta teremos entre as mans un libro de poesía xa que xunto ao teatro, é o xénero menos lido na biblioteca; e, aínda que en principio parece un libro sinxelo de ler para os nenos e nenas de 5º e 6º de Primaria, quixemos escollelo para que lle perdan o medo á poesía pois un dos obxectivos do club é que xs integrantes lean libros de todos os xénero literarios.

      Comezamos lendo o resumo do libro para pór en contexto a temática dos poemas que leremos e falando sobre o que nos suxiren os diferentes tipos de ventos noemados.

      Despois vimos este pequeno vídeo no que o mariñeiro Martiño acompañado polo autor, recita algúns poemas do libro.

A aventura poética acaba de empezar!!