Aínda que xa está remantando o curso, no club de lectura non queremos deixar de ler e por iso comezamos un novo libro: Unha volta ao mundo de Joseba Sarrionandia.

     Nesta sesión comezamos lendo entre todos o primeiro capítulo do libro no que coñecemos ás dúas portagonistas: unha avoa que é mestra de Historia e a súa neta que pide que lle conte «unha historia de verdade».

       Continuamos lendo o segundio, cando a avoa empeza a falarlle de Juan Sebastián Elcano, dos comerciantes marítimos da época, dos asteleiros...

     E coa lectura xurdiunos unha dúbida sobre o formato do libro en forma de diálogo: por que é unha novela dialogada e non unha obra de teatro? Cales serían as principais diferenzas?

     Unha dúbida que queda pendente de investigación para a próxima sesión...

   Os membros do club de lectura Viaxando polas letras estiveron lendo a obra de teatro As cousas de Don Paco que é unha obra de Eva Mejuto coa que coñecemos a biografía de Francisco Fernández del Riego autor homenaxeado no Día das Letras Galegas 2023.

    E xa que tiñan esta lectura preparada, compartírona co resto do alumnado para que eles tamén coñeceran a súa vida da man dos obxectos protagonistas da mesma:  

Don Lapis (o lapis que o acompañou durante toda a vida)

Baldomero (o reloxo que lle regalou a súa muller Evelina)

Oliva (a súa máquina de escribir)

Leica (a cámara de fotos que sempre levaba con el) e

 Guadalupa (a lupa que usou para ler cando xa era maior).

     Hoxe tivemos unha sesión diferente do club de lectura dedicada ao libro A proba de auga de Anémona De Río: decidimos facer un obradoiro de ilustración de banda deseñada xa que ao noso alumnado lle gustan moito este tipo de ilustracións.

 

    

E rematamos con parte do seu corpo... A verdade é que os nosos nenos e nenas o fixeron moi ben!!

 GALERÍA  DE  IMAXES  CLUB  DE  LECTURA

   Hoxe continuamos coas sesións dedicadas ao libro A proba de auga de Anémona De Río.

 

 

     En canto ao noso libro, podemos dicir que aos nenos e nenas do club lles encantou. Resaltaron as ilustracións (que lles lembran ao manga) e a propia historia aínda que no argumento da mesma había puntos de vista diferentes sobre o papel de Aqua no desenvolvemento da mesma.

     Tamén falamos sobre a importancia das vacinas e relacionamos o libro coa asignatura de Ciencias da Natureza: por que comparan o bazo cun lugar para despezar os vellos tranvías? E por que as neuronas son oficinistas con enchufes no cabelo? Que sabemos dos glóbulos brancos?

   Comezamos novo libro!!   A proba de auga de Anémona De Río!!

 

   Xa que varios nenos e nenas do club estaban pedindo que leramos un cómic, decantámonos por este título que gañou o I Premio de Banda Deseñada O Garaxe Hermético.

   O primeiro foi repartir o libro e ler a reseña do mesmo para saber sobre que ía a tratar:

Rematados os seus estudos, unha pequena pinga de auga está xa preparada para levar a cabo a súa misión. Pero no seu primeiro día todo ocorre demasiado rápido, perde de vista o seu grupo e esperta nun lugar descoñecido. Terá que reunir valor e internarse nese novo mundo para atopar os seus compañeiros e compañeiras, intentar cumprir co seu cometido e descubrir quen é ese escorregadizo descoñecido que o pon todo patas arriba.

Despois lembramos as diferenzas entre ler cómic e ler manga sobre as que xa falaramos o curso pasado e lemos as primeiras páxinas.

   Esperamos que o novo libro lles guste a todxs!!

   Hoxe tivemos a terceira sesión do club de lectura dedicada ao libro Vento, ventiño, venteiro de Antonio García Teijeiro.

 

   Para poñerlle punto e final á sesión de hoxe, queremos reflexionar sobre as verbas dunha rapaza do club:

"Gústame a poesía porque aínda que non a entenda moito, os poemas parecen cancións que escribe o autor; son bonitos de ler"

 Hoxe tivemos a décima sesión do club de lectura, a segunda dedicada ao libro Vento, ventiño, venteiro de Antonio García Teijeiro.

  Comezamos resaltando a dedicatoria e o epígrafe xa que son partes dos libros que ás veces pasamos por alto.

   A dedicatoria  está dirigida á persona ou personas ás que o autor ofrece a obra e normalmente expresan sentimientos de gratitude e homenaxe. Neste caso en concreto, tamén aprendemos unha nova palabra que nos pareceu moi fermosa: algareiro (falador e amigo de gastar bromas, tamén que ten un son agradable ao oído)

   O epígrafe  é unha frase curta, pensamento ou cita dun autor que colocada no encabezamento dunha obra, capítulo, parágrafo... anuncia o seu contido. Utilízase desde o s. XVI e xeralmente aparece impresa con outro tipo de letra.

   Neste libro podemos ler tres citas de tres autores galegos relacionadas co vento.

   Despois comezamos a falar do libro reflexionando sobre os sentimentos tan variados que nos produce o vento: nerviosismo? ansiedade? sensación de frío? gana de quedar na cama ou na casa?

   Curiosamente, a priori, a ningún membro do club lle produce sentimentos positivos o vento polo que a maioría dos poemas os sorprenderon bastante xa que neste libro se presenta alegre, xoguetón, bromista, bailarín...

        Hoxe tivemos unha nova reunión do club de lectura Viaxando polas letras para un novo libro: Vento, ventiño, venteiro de Antonio García Teijeiro (Vigo, 1952).

    Desta volta teremos entre as mans un libro de poesía xa que xunto ao teatro, é o xénero menos lido na biblioteca; e, aínda que en principio parece un libro sinxelo de ler para os nenos e nenas de 5º e 6º de Primaria, quixemos escollelo para que lle perdan o medo á poesía pois un dos obxectivos do club é que xs integrantes lean libros de todos os xénero literarios.

      Comezamos lendo o resumo do libro para pór en contexto a temática dos poemas que leremos e falando sobre o que nos suxiren os diferentes tipos de ventos noemados.

      Despois vimos este pequeno vídeo no que o mariñeiro Martiño acompañado polo autor, recita algúns poemas do libro.

A aventura poética acaba de empezar!!

   Hoxe temos unha sesión diferente do club de lectura xa que para rematar as sesión dedicadas ao libro  Un mundo para Maruxa temos na biblioteca a súa autora: Estefanía Padullés.

   Ela comezou falándonos da creación do libro que se basa en feitos reais de cando ela mesma traballou nun Centro de Recuperación de Fauna Silvestre e nunha Reserva de Fauna; e contounos que Susana e Eloy non eran personaxes imaxinarios senón que foran compañeiros seus.

    Despois falounos máis polo miúdo da temática do libro á vez que nos facía unha ilustración: os perigos dos animais mariños, o consumo abusivo de plástico, a importancia de reducir o seu uso, os microplásticos, a contaminación da auga...

    A continuación ensinounos as ilustracións orixinais do libro e explicounos o proceso que seguía ela para facelas:

 

    A continuación fixemos un obradoiro que consistía na elaboración dunha roda coas ilustracións de Maruxa mentres Estefanía ía respostando ás preguntas dos membros do club.

    Ao rematala e montala, puidemos comprobar que para cada problema medioambiental plantexado, asociáselle unha solución que podemos levar a cabo nós mesmos.

   Por último, Estefanía pasou polos estudos de Radiuvín para respostar ás preguntas dos nosos locutores de radio.

MOITAS  GRAZAS  POR  CONTARNOS  TANTAS  COUSAS

SOBRE  MARUXA  E  A NATUREZA, 

ESTIVEMOS ENCANTADOS  DE  COMPARTIR  ESTE  RATIÑO  CONTIGO!!

    Hoxe tivemos a sétima sesión do club de lectura deste curso na que rematamos a lectura do libro Un mundo para Maruxa de Estefanía Padullés.

   Durante esta sesión reflexionamos sobre varios aspectos relacionados cos últimos capítulos do libro. 

   Comezamos fixándonos nun diálogo entre Hugo e Lucía no capítulo dez: 

"E a min, que me importan eses bichos gordos? - preguntou Hugo, un chulo de quinto que se cría moi duro -. Se son tan parvos como para comer as bolsas de plástico, se cadra merecen extinguirse. [...]

- Hugo, a ti gústache o polbo, verdade? E comer marisco, que sempre te pos morado nas feiras - replicou Lucía, unha moza da clase de Hugo, ao parecer moito máis lista que el -. Pois se cadra a ti a foca dáche igual pero se o mar está contaminado, tampouco vai haber peixe nin marisco para que ti comas. E a túa nai non traballa de mariscadora? E que cres que vai facer se queda sen traballo? E ti?" 

   Pero nós non vivimos preto do mar, nin coñecemos a ninguén que viva do mar, entón... por que teriamos nos que preocuparnos de que o mar se contamine?

  Rapidamente chegamos á conclusión da importancia de manter os mares limpos e libres de contaminación xa que inflúe na calidade da auga, nos peixes cos que nos alimentamos, nas praias a onde imos de vacacións...

    O seguinte tema de reflexión partiu dun diálogo do capítulo once: 

"- Exactamente! - asentiu Susana -. Esa é a primeira parte do plan, reducir a cantidade de plástico que usamos. Substituiremos o plástico por outras cousas. E para aprender a facer iso viñemos ao lugar onde habitan os expertos en vivir sen plásticos: a residencia de maiores! [...]

- Eu pensaba que os expertos eran os políticos ou os científicos - dixo un neno."

    As cuestións relacionadas con este diálogo foron: poden os maiores da residencia ensinarnos algo a nós? Como poden ser expertas en algo unhas persoas tan maiores? Como vivían eles? Como facían a compra? 

   Claro que os nosos maiores poden ensinarnos moitas cousas! Pensamos como sería á súa vida cando eran máis xoves e falamos doutras formas de mercar: das bolsas de tea, dos envoltorios en papel, dos envases de vidro, de oficios como o de leiteira...

  E, por suposto, rematamos a xuntanza falando da importancia da reglas dos 3 R: Reducir, Reutilizar e Reciclar, e do que podemos facer nós para levalas a cabo; así como do bo que debía ser conseguir que estes animais se recuperaran e puidesen volver ao mar.