O pasado 22 de xuño, como guinda final ó curso, e para deixar un doce sabor de boca fixemos unha festa de despedida pero antes xogamos a xeguir as pistas, ata acadar un premio final.....

En primeiro lugar, para comezar, e despois de explicar o que íamos facer, entre todos limos as normas básicas a seguir para xogar axeitadamente.

Os profes Ángela, Oscar e Mercedes nos organizaron por grupos, 3 en total, e cada un supervisaba e axudaba a un grupo.

Para facer os equipos, cada neno debía buscar a súa tarxeta (espallada polo chan), que era dunha cor (verde, azul ou vermella) e buscar ós nenos e nenas que tiñan a mesma cor; así quedaron os equipos,

unha vez formados os equipos os mestres dábamos a primeira pista: unha tarxeta co debuxo de: a aula de inglés, aula de música e a biblioteca, correspondendo cada lugar a unha cor.

Xa nestas aulas alí nos atopamos moitos globos da nosa cor (ben, houbo un pequeno erro e non coincidiron as cores neste caso, pero non entorpeceu o desenvolvemento do xogo), había que estoupalos

 ata atopar a seguinte pista:

a fotografía dun lugar do colexio: o parque de infantil, as canchas de baloncesto e o campo verde coas árbores da parte traseira.

Ala fumos, cada equipo ó lugar que lle indicaba a súa tarxeta, e aínda que custou un pouco atopar a seguinte pista, ó final conseguímolo todos,

aquí, nestes lugares non había nota, non; había pegado  ó tronco dunha árbore unha peza de construccións, debaixo dun columpio un tenedor da casiña e nas canchas pegada unha peza dun puzzle;

pensamos que colocando estas cousas no seu sitio alí atoparíamos a seguinte pista,

e alí estaban as seguintes pistas; éstas eran moi moi faciliñas pois tiñan escrito o título de contos da nosa aula e non nos custou nada recoñecelos e algúns/as leélos;

así que buscamos o noso conto e dentro del atopábase a seguinte pista,

ésta sí era moi difícil e estivemos un bo rato pensando ata darnos conta de que os debuxos das tarxetas eran ratos de ordenador, qué raros eran, a maioría pensabamos que eran zapatos....

Había que ir entón á aula de informática,

Non nos equivocábamos, alí había 3 ordenadores encendidos e cunha cor distinta cada un tiña un nome: eran os nomes de profes do cole ós que lles tiñamos que pedir a seguinte pista: Tirso, Blanca e Bernarda.

¿e agora qué? nos deron unha tarxeta cun nº, 21 e por detrás explicaba que había que facer entre todos os do equipo unha torre con ese número de pezas e así acadaríamos a seguinte pista,

Isto tamén foi doado, aínda que tivemos que contar bastantes veces ata poñernos dacordo e dar co número exacto.

Unha vez feita a seguinte pista estaba escrita no encerado,

era unha especie de adiviña, pero moi faciliña, porque de cando en vez falta a luz no cole e xa todos sabemos ónde van os mestres a arranxar o problema, ó cuarto dos contadores,

Alí estaba o premio!!!!

era un cofre pequeniño, ¿qué habería dentro que podía coller alí, para todos nós?

 era unha tarxeta que tiña un debuxo dun xeado, por un lado e polo outro había algo escrito: "VALE POR UN XEADO",

Xa repartidos os premios, os vales, os gardamos ben para logo poder cambialos polo xeado de verdade, que o tomaríamos despois de comer todas as lambonadas que trouxemos para a festa.

Um! qué rico todo pero o que máis nos gustou a case todos, o noso premio....

Un saúdo e boas vacacións!!