A FORMIGA ESQUIADORA

XOGO INTRODUCTORIO
Clasificación de animales (Xogo de lóxica). Importante que os nenos e nenas verbalicen. Facemos un camiño seguindo un criterio, grande pequeño, os nenos e nenas deben verbalizar que animaliño é.

PRAXIAS:
Lembramos as praxias que aprendimos na sesión anterior: clac, clac, abrir e pechar a boca, botar a língua, limpar os beizos, limpar os dent, Apretar os beizos debaixo dos dentes, Lamber os beizos da arriba
Praxia nova: Xogar a botar a língua, aberta, acartuchada, realizar o movemento antes coa man

O PORQUIÑO E A FORMIGA ESQUIADORA
Despois de ler co conto e de durmir, a porquiña Quina, quedou a durmir. Pola mañán coas primeiras raiolas de sol ergueuse e achegouse á casa.
Onda a porta observou unha ringleira de formigas que saian por debaixo da porta todas cunha pedriña de azucre na boca.
Quina era moi observadora e estivoas mirando moito tempo.
Como eran tan pequeniñas colleu unha lupa e observounas con moito coidado e veu que unha formiguiña camiñaba fora da fila, camiñaba moi a modo e coxeaba algo.
Seguiu observando e descubriu que tiña unha pata rompida, por eso andaba tan amodiño.
A Quiniña pensou, “como o outro día nevou, o mellor andivo esquiando e partiu unha pata.
E por esto lle chamou a Formiga Esquiadora.


ACTIVIDADES:
Observamos cousas que son doces e cousas que non o son. Ficha da lupa (Dentro da lupa debuxamos a formiga esquiadora)

POESÍA FINAL.
Nome dos dedos: Este meniño, este seu sobriño, este o pai de todos, este o furabolos e este o mata-piollos

Lembramos:
A señora Pita
leva a súa rolada
como unha señora
moi señoreada

Caracol, col col
Caracol, caracoleiro:
¡Pon os teus cornos ao sol
xa que eres tan frioleiro!

O sol chámse Lourenzo
i é un señor moi finchado
que está no outo do ceo
todo o día relumbrando

NOVA.
Arre, ¡corre
Meu burro trotón
meu burriño manso
meu burriño bon.!