As cabazas ou calacús iluminaron a festa dos mortos. Cada cabaza contaba cunha lenda na que aparecían escritos mensaxes e poemas terroríficos.
O Samaín é o fin de ano celta, críase que na noite do 31 de outubro para o un de novembro, os mortos volvían ás súas casas para visitar aos familiares que quedaban, por iso colocaban caveiras para guialos no seu camiño e puideran quentarse a carón do lume. As cabazas talladas con forma de caras, son unha representación daquelas caveiras.
Os rapaces demostraron as súas dotes literarias e escribiron relatos de medo participando no concurso organizado pola biblioteca. Esta é unha mostra dos relatos gañadores.
https://drive.google.com/file/d/1a2bzIChJEHmjpaDLvVA06PFARB_kjlMW/view?u...
