Skip to Content

Latín

Texto Eutropio 2º Bach

Hinc iam bellum civile successit exsecrandum et lacrimabile, quo praeter calamitates, quae in proeliis acciderunt, etiam populi Romani fortuna mutata est. Caesar enim rediens ex Gallia victor coepit poscere alterum consulatum atque ita ut sine dubietate aliqua ei deferretur. Contradictum est a Marcello consule, a Bibulo, a Pompeio, a Catone, iussusque dimissis exercitibus ad urbem redire. Propter quam iniuriam ab Arimino, ubi milites congregatos habebat, adversum patriam cum exercitu venit. Consules cum Pompeio senatusque omnis atque universa nobilitas ex urbe fugit et in Graeciam transiit. Apud Epirum, Macedoniam, Achaiam Pompeio duce senatus contra Caesarem bellum paravit. 

 

Texto Eutropio 2º Bach

17/03/2016 08:49
Atlantic/Bermuda

Circa eadem tempora anno urbis conditae sexcentesimo nonagesimo septimo, M. Licinius Crassus, collega Cn. Pompeii Magni in consulatu secundo, contra Parthos missus est et cum circa Carras contra omen et auspicia dimicasset, a Surena, Orodis regis duce, victus ad postremum interfectus est cum filio, clarissimo et praestantissimo iuvene. Reliquiae exercitus per C. Cassium quaestorem servatae sunt, qui singulari animo perditas res tanta virtute restituit, ut Persas rediens trans Euphraten crebris proeliis vinceret.

 

XERUNDIO E XERUNDIVO LATINOS

XERUNDIO  E XERUNDIVO  LATINOS

I) O XERUNDIO

É un substantivo verbal neutro que declina coma un subst. neutro da 2ª decl. tipo templum, templi   MAIS NUNCA SE USA EN FUNCIÓN DE SUX.

Fórmase co tema de presente + -nd- terms. propias de cada caso:

I.a) XERUNDIO en ACUSATIVO: -ndum (amandum, movendum, regendum, audiendum, capiendum)

      Emprégase sempre precedido da prep. AD (con moita menor frecuencia ob, in) e ten sempre valor final => ad + -ndum = para + INF. 

Exs.  Puer in scholam ad discendum missus est =

        o neno foi enviado á escola para aprender.

         Ad deliberandum  convenerunt  =

         Acudiron para deliberar

I.b) XERUNDIO en XENITIVO: -ndi (amandi, monendi, regendi, audiendi, capiendi)

       Tradución: -ndi = de + INF

Exs.  ars amandi = arte de amar  //  tempus legendi = tempo de ler //

Decernendi facultatem nobis eripuerunt = Quitáronnos a posibilidade de decidir

I.c) XERUNDIO en DATIVO: -ndo    Adoita depender de substs. e adxects. e ten tamén valor final  

         (tradución:  para + INF)

          Exs.  Impar laborando = incapaz para traballar

 

I.d) XERUNDIO en ABLATIVO: -ndo (coa mesma forma que o Dat. pero con diferentes usos).

Tradución.  -ndo = Xerundio //  Ao + INF

Tradución  prep. in + -ndo = ao + INF.

Exs. Disco legendo = Aprendo lendo // ao ler

       Disco legendo libros = Aprendo lendo libros

       In oppugando grave vulnus accepi = Recibín unha ferida grave ao loitar 

 

II)  O XERUNDIVO

É un adxectivo verbal (pasivo) que se declina como un adxec. de 3 formas en Nom. sg. tipo bonus, a, um.

(Observa!! É a mesma forma verbal NON persoal que coñecemos como Part. Fut. Pas. ou Adxec. vbal. en -ndus mais con usos diferentes; p. ex. non se usa en Nom.)

Como todo ADXECTIVO debe concertar en xnro., nro. e caso co substantivo ao que vai referido e que "por convención" chamamos o seu "CD".

Fórmase tamén co tema de Pres. + -ndus,a,um declinado segundo o xnro, nro e caso do subst. O VALOR E A TRADUCIÓN DE XERUNDIO E XERUNDIVO SON CASE SINÓNIMOS TOTALES. 

A diferenza é: o xerundivo ten sempre que concordar cun subst. en xnro, nro e caso e o xerundio NON.

II.a) XERUNDIVO en ACUSATIVO   (trad. = para + INF + "CD")  

Ex. Caesar ad cohortandos milites decucurrit = César baixou correndo para animar aos soldados.

II.b) XERUNDIVO en XENITIVO  (= de + INF + "CD")

Ex. Cupidus tui videndi = desexoso de verte

II.c) XERUNDIVO en DATIVO   (= para + INF + "CD"). Con subst. e adxcts.

Exs.  Locus oppido condendo = lugar para fundar unha cidade

         Medicina apta mitigandis doloribus = medicina apropiada para calmar as dores

II.d) XERUNDIVO en ABLATIVO  (= xerundio + "CD"  //  ao + INF + "CD")

Exs.  Galli in consiliis capiendis mobiles sunt = Os galos son inconstantes tomando 

                                                                             decisións // ao tomar decisións.

**Como podes observar, a diferenza entre xerundio e xerundivo está en que o XERUNDIO VAI con verbos intransitivos, ou que levan un Ac. CD ou simplemente non o levan. Porén o XERUNDIVO leva SEMPRE concertado con el o seu "CD" .

Observa estes exemplos de diferenciación:

I.a) Observa o exemplo dos apuntes

I.b) Cupidus videndi urbem

II.b) Idem I.a)

II.b) Cupidus videndae urbis

I.d) Disces in legendo Historiam

II.d) Disces in Historia legenda

 

*Nota: O Xerundio ou a construción de Xerundivo seguidos das "postposicións" (chamadas mellor "anástrofes") causa ou gratia SEMPRE TEÑEN VALOR FINAL        (= para + INF)

Ex. Metellus exercitum in provinciam hiemandi gratia duxit. = Metelo conducíu o exército á provincia para hibernar (= pasar o inverno)

 

 

Texto 2º Bac Eutropio

 

M. Aemilio Lepido et Q. Catulo consulibus, cum Sulla rem publicam composuisset, bella nova exarserunt, unum in Hispania, aliud in Pamphylia et Cilicia, tertium in Macedonia, quartum in Dalmatia. Nam Sertorius, qui partium Marianarum fuerat, timens fortunam ceterorum, qui interempti erant, ad bellum commovit Hispanias. Missi sunt contra eum duces Q. Caecilius Metellus, filius eius, qui Iugurtham regem vicit, et L. Domitius praetor. A Sertorii duce Hirtuleio Domitius occisus est. Metellus vario successu contra Sertorium dimicavit. Postea, cum impar pugnae solus Metellus putaretur, Cn. Pompeius ad Hispanias missus est. Ita duobus ducibus adversis Sertorius fortuna varia saepe pugnavit. Octavo demum anno per suos occisus est, et finis ei bello datus (est) per Cn. Pompeium adulescentem et Q. Metellum Pium atque omnes prope Hispaniae in dicionem populi Romani redactae (sunt).

Anno urbis Romae sexcentesimo septuagesimo octavo Macedoniam provinciam M. Licinius Lucullus accepit, consobrinus Luculli, qui contra Mithridatem bellum gerebat. Et in Italia novum bellum subito commotum est. Septuaginta enim et quattuor gladiatores ducibus Spartaco, Crixo et Oenomao effracto Capuae ludo fugerunt. Et per Italiam vagantes paene non levius bellum in ea, quam Hannibal moverat, paraverunt. Nam multis ducibus et duobus simul Romanorum consulibus victis sexaginta fere milium armatorum exercitum congregaverunt, victique sunt in Apulia a M. Licinio Crasso pro consule, et post multas calamitates Italiae tertio anno bello huic est finis inpositus.

 

M. Tullio Cicerone oratore et C. Antonio consulibus, anno ab urbe condita sexcentesimo octogesimo nono, L. Sergius Catilina, nobilissimi generis vir, sed ingenii pravissimi, ad delendam patriam coniuravit cum quibusdam claris quidem, sed audacibus viris. A Cicerone urbe expulsus est. Socii eius deprehensi in carcere strangulati sunt. Ab Antonio, altero consule, Catilina ipse victus proelio est et interfectus.

Anno urbis conditae sexcentesimo nonagesimo tertio C. Iulius Caesar, qui postea imperavit, cum L. Bibulo consul est factus. Decreta est ei Gallia et Illyricum cum legionibus decem. Is primus vicit Helvetios, qui nunc Sequani appellantur, deinde vincendo per bella gravissima usque ad Oceanum Britannicum processit. Domuit autem annis novem fere omnem Galliam, quae inter Alpes, flumen Rhodanum, Rhenum et Oceanum est. Britannis mox bellum intulit, quibus ante eum ne nomen quidem Romanorum cognitum erat, eosque victos obsidibus acceptis stipendiarios fecit. Galliae autem tributi nomine annuum imperavit stipendium quadringenties, Germanosque trans Rhenum adgressus inmanissimis proeliis vicit. Inter tot successus ter male pugnavit, apud Arvernos semel praesens et absens in Germania bis. Nam legati eius duo, Titurius et Aurunculeius, per insidias caesi sunt.

 

 

 

Distribuir contido


by Dr. Radut