ANOS ATRÁS HABÍA MOITOS MUÍÑOS Ó LONGO DO RÍO TÉ. AÍNDA HOXE SE VEN AS SÚAS RUÍNAS.
NAQUELES ANOS A XENTE ÍA MOER A ELES MILLO E TRIGO.
TAMÉN NAS ZONAS BAIXAS DO RÍO COLOCABAN PEDRAS EN FORMA DE LAVADOIROS PARA LAVAR A ROUPA.
CANDO ERA ÉPOCA DE MATANZA ÍA XENTE LAVAR AS TRIPAS PARA OS CHOURIZOS E AS MORCILLAS.

AS FOTOS FORON SACADAS NUNHA PONTE DE PEDRA E NUN MUÍÑO ANTIGO.

HUGO

OLA, SON ELOY.

UN DÍA QUIXEN LEVAR COMO PRÉSTAMO DE BIBLIOTECA  "AUGAS CAÍDAS. FERVENZAS DE GALIZA" DA EDITORIAL A NOSA TERRA.

ESE FIN DE SEMANA, NA MIÑA FAMILIA DECIDIRON ORGANIZAR UNHA EXCURSIÓN PARA QUE EU POIDESE COÑECER A FERVENZA DE CADARNOXO, UNHA DAS MOITAS QUE APARECE FOTOGRAFADA NESTE LIBRO.

TAMÉN É COÑECIDA POLO NOME DE FERVENZA DE CUBELOS, E ESTÁ NO LUGAR DE CADARNOXO, NA PARROQUIA DE CURES DO CONCELLO DE BOIRO.

O RÍO GRAÑA (AFLUENTE DO COROÑO, QUE, COMO O NOSO RÍO TÉ, VAI DESEMBOCAR NA RÍA DE AROUSA) TEN NESTE LUGAR UNHA CAÍDA DE 30 METROS.

IMPRESIONANTE, NON SI?

XA CHEGOU O NADAL Á ESCOLA DE PAZO E FIXEMOS UNHAS CARPETAS

CON CARTOLINA PARA LEVAR TODOS OS NOSOS TRABALLOS PARA A CASA.

COMO SE NOS ABRÍAN POLOS LADOS, COSÉMOLAS CUNS LAZOS DE CORES.

PERO O MELLOR DE TODO VEU DESPOIS!, PARA DECORAR AS CARPETAS E DADO

QUE ESTAMOS NO NADAL, FIXEMOS ESTAMPACIÓNS CUNHA PATACA,

E COA AXUDA DUN MOLDE EN FORMA DE ÁRBORE E OUTRO EN FORMA DE ESTRELA,

QUEDÁRONNOS UNS DEBUXOS NAVIDEÑOS BEN BONITOS!!

TAMÉN FIXEMOS UNS DEBUXOS DE CORES E FIXEMOS MAXIA COAS CERAS MANLEY

PINTANDO TODO DE NEGRO POR ENRIBA...

A GRAN SORPRESA CHEGOU CANDO RAIAMOS POR ENCIMA DO NEGRO

E NOS SAÍRON UNS DEBUXOS PRECIOSOS!!

AQUÍ VOS DEIXAMOS AS FOTOS PARA QUE VEXADES QUE BEN O PASAMOS

TRABALLANDO ANTES DAS VACACIÓNS!

BICOS E APERTAS PARA TODOS E TODAS DENDE O PAZO!

OS NENOS E NENAS DA ESCOLA DE OUTEIRO VOLCÁMONOS NO SAMAÍN E ENTRE TODOS FIXEMOS A PUCHI E PEPITO! AS NOSAS CAVEIRAS DE CABAZA.

O NOME FOI ESCOLLIDO POR VOTACIÓN POPULAR ENTRE MOITAS PROPOSTAs. DESPOIS, FIXEMOS UNHA FOTO CON CARA DE MEDO CON ELAS!

E FINALMENTE SAIMOS COA PROFE DAVINIA E O PROFE PABLO A PLANTAR NOS ARREDORES DA ESCOLA A PULPA E AS PEPITAS DAS CABAZAS...A VER SI CUN POUQUIÑO DE SORTE NACE ALGO!!

PASÁMOLO MOI BEN TRABALLANDO NO SAMAÍN!!

BICOS E APERTAS PARA TODOS E TODAS DE PARTE DOS NENOS DE OUTEIRO!

PRESENTÁMOSVOS A CÉSAR.

CÉSAR É O SACAPENAS DO NOSO COMPAÑEIRO CÉSAR.

A CÉSAR SACAPENAS FÍXOO A MAMÁ DE CESAR COMPAÑEIRO. PEDIULLO O SEU FILLO DESPOIS DE TER LIDO NA ESCOLA O CONTO QUE NOS PRESTOU A PROFE LAURA.

AGORA NA SÚA CASA TEÑEN UNHA HISTORIA E UN MONECO MÁIS E UNHAS CANTAS PENAS MENOS.

- ONTE EN ASADOS CHEIRABA A PORCO CHAMUSCADO!. Dixo a profe

- É QUE HOXE É O SAN MARTIÑO. Decatouse Jorge

-   AI PORQUIÑO PEQUENIÑO, XA CHEGOU O SAN MARTIÑO. Cantou Andrea       

- TEMOS QUE ESCONDER Ó NOSO PORQUIÑO!! Lembrounos Cesar.

E alá fomos. A esconder o porco. Non vaia ser que veña alguén a collérnolo para facer xamón de papel.

Cando xa o tivemos ben escondido, enterámonos de algo que parece incrible:

" ALÁ ARRIBA NAQUEL MONTE

TEÑEN UN PORCO COLGADO,

E O QUE QUEIRA CHOURIZOS

QUE LLE TIRE POLO RABO "

Andrea, Rubén, Silvia, César, Borja, Jorge, Aitor, Iván, Paula, Rocío, Breogán, Miguel, Eloy, Raúl, Ainara, Hugo e Sol

OLA A TODOS!!!!!! SOMOS OS MAIS PEQUENOS DA ESCOLA DE CRUCEIRO E QUEREMOS ESTRENAR A NOSA ANDADURA NO PORTAL CO GALLO DA CELEBRACIÓN DO SAMAÍN XA QUE HOXE CHEGOU A NOSA ESCOLA UNHA AMIGA E FIXÉMOSLLE UNHA POESÍA:

PEPITA JOJONA

PEPITA JOJONA

QUÉRESE CASAR

PERO NON TEN MOZO

TENO QUE BUSCAR

QUE SEXA MOI GUAPO

QUE SEPA COCIÑAR

TAMÉN MOI, MOI ALTO

ONDE O PODE ATOPAR?

SE ALGÚN DE VOS COÑECEDES A ALGUÉN QUE BUSQUE MOZA POR FAVOR AVISADENOS QUE PEPITA JOJONA ESTÁ IMPACIENTE.

NA AULA DOS " MAIORES " DA ESCOLA DO CRUCEIRO HAI XA DÍAS QUE ESTAMOS A ESTUDAR OS CASTELOS.

Ó PRINCIPIO CONTÁMOSLLE ÓS COMPAÑEIROS O QUE NOS ACORDABA:

" EU FUN Ó CASTELO DO MONTE REI " (Jorge)

" EU FUN A UN CASTELO PERO NON ESTABA O REI " (Aitor)

" FUMOS A MOITOS CASTELOS VELLOS DE PELEAR E ENTRAMOS. DENTRO ESTABAN AS COUSAS DE LUCHAR PERO NON OS LUCHADORES " (Iván e Paula)

" UN DÍA QUE FUN A NEVE VIN UN CASTELO QUE ESTABA CHEO DE ARMAS E HABÍA UNHA ARMADURA. UNHA ARMADURA ERA UN GUERREIRO QUE NON SE MOVÍA E CONSTRUÍRONO OS LUCHADORES CON PEZAS DE PRATA E TEN UNHA MÁSCARA NA CABEZA " (Borja)

TAMÉN INTENTAMOS EXPLICAR QUE É UN CASTELO:

" E CANDO ENTRAS E MIRAS SE HAI UNHA PRINCESA NA TORRE " (Eloy)

E EN QUE ESTADO O PODEMOS ATOPAR:

" VIN UN CASTELO DERRUMBADO, POR EXEMPLO, VIN DOUS: O CASTELO DA LÚA E OUTRO UN POUCO LONXE DO MAR ONDE VIVÍA UNHA POUCA XENTE " (Silvia)

FORON PASANDO OS DÍAS E FUMOS QUEN DE AFINAR AS IDEAS FALANDO E BUSCANDO INFORMACIÓN NA CASA, NA ESCOLA, EN LIBROS E EN INTERNET:

Cesar: " OS CASTELOS SON CASAS ESPECIALES ONDE NON VIVE NADIE PORQUE XA NON QUEDA NINGUÉN DAQUEL TEMPO " ( "ÉPOCA", ACLARAN RUBÉN E ANDREA)

" AGORA HAI CASTELOS QUE ESTÁN EN RUÍNAS (Aitor) E OUTROS QUE SON MUSEOS PARA ENSINAR COMO VIVÍAN NAQUELA ÉPOCA (Jorge e Cesar) "

APRENDEMOS TAMÉN COUSAS TAN CURIOSAS COMO QUE A XENTE DAQUELES TEMPOS (ÉPOCA MEDIEVAL) ERA MÁIS BAIXA DO QUE SOMOS NÓS AGORA, GUSTABAN DE COMER CISNE, PAVO REAL OU BALEA E ... TIÑAN POR COSTUME LIMPAR ÁS MANS NOS MANTEIS!!