Historias
X. M. Brea Segade
Na fachada da nosa escola temos colocada unha placa en honor de Xosé María Brea Segade.
Brea Segade naceu no ano 1904 en Iñobre (Taragoña), pero logo foi vivir a outro lugar desta parroquia: ó lugar de A Coviña, onde o seu pai, coñecido como o " Tenente", montou o primeiro café que funcionou en todo o Concello de Rianxo.
Brea Segade é coñecido como escritor, fundamentalmente poeta, pero nós coñecémolo tamén porque uns anos antes de morrer, no 1934, foi mestre na escola do Pósito de Pescadores.
Nun principio esta escola estaba situada no local do actual estanco de Campo de Pazos, pero máis tarde trasladouse ó edificio da Escola "Rosalía de Castro" feita pola "Sociedad Hijos de Taragoña en Argentina " no ano 1929.
Sabedes que escola é esta ...?
Pois a nosa Escola do Cruceiro do C.R.A. de Rianxo!!
♣
Queremos despedirnos cun fragmento dun poema de Brea Segade:
" Eu sonche rapaz de abordo,
pero sei moito de mar.
Téñoche un cesto de amor,
¡ mira que inda son rapaz...!
Laura, Yaiza, Desi, Irene, Patricia, Andrea, Rubén, Silvia, Cesar, Borja, Jorge, Aitor e Sol
- APIs de Blogue
Fornos
OLA, SON LAURA.
QUÉROVOS AMOSAR O FORNO QUE CONSERVAMOS NA MIÑA CASA.
FAI TEMPO ESTABA INSTALADO NUNHA CONSTRUCCIÓN ANEXA Á CASA, ONDE TAMÉN ESTABA A ARTESA, NA QUE SE AMASABA O PAN.
O PAN COCÍASE UNHA VEZ Á SEMANA, DESPOIS DE MOER O MILLO NO MUÍÑO.
A FAMILIA DA MIÑA AVOA TIÑA DEREITO A MOER NO MUÍÑO DE FRANCUÍN AS 24 HORAS DE TÓDOLOS XOVES DO ANO.
NA MIÑA CASA TAMÉN SE CONVERVAN UN GRAN LAGAR E UN CARRO DE VACAS.
NON PODO DEIXAR DE AMOSARVOS A FOTO DO CARRO PORQUE A AVOA E MAMÁ MONTÁRONNO ADREDE PARA FOTOGRAFALO.
VEDES OS PAUS ÓS QUE ESTOU AGARRADA?
SON OS FUNGUEIROS QUE AGUANTABAN AS CANIZAS ONDE SE DEPOSITABA A CARGA.
A MIÑA AVOA E OS SEUS IRMÁNS SUBÍAN CO CARRO Ó MONTE E CARGÁBANO DE MOLIME PARA ESTRAR AS VACAS.
(Texto recollido da explicación ofrecida por Puri e Laura ós seus compañeir@s)
A Guadalupe
OLA, EU SON JORGE.
XA TEÑO CATRO ANOS E VIVO EN RIANXO.
CANDO CHEGAN AS FESTAS DA GUALALUPE A MIN GÚSTAME MOITO IR , PORQUE HAI COHES DE CHOQUE NOS QUE VOU CO MEU PAI E UNHA PISTA DE SCALEXTRIC NA QUE XA VOU EU SÓ.
TAMÉN ME GUSTA IR VER AS ORQUESTRAS E COMPRAR GOMINOLAS.
A GUADALUPE É UNHA FESTA MOI BONITA E É A MIÑA FAVORITA.
( TEXTO: FAMILIA DE JORGE )
...Republica Dominicana
OLA, SON PATRICIA.
QUÉROVOS FALAR DA REPÚBLICA DOMINICANA PORQUE A MIÑA MAMÁ E O MEU IRMÁN NACERON ALÍ.
A REPÚBLICA DOMINICANA ESTÁ NA SEGUNDA ILLA MÁIS GRANDE DO CARIBE. ALÍ HAI CLIMA TROPICAL, SEMPRE VAI MOITA CALOR E CHOVE DE FORMA TORRENCIAL CASE A DIARIO.
UNHA DAS PLANTAS MÁIS ABUNDANTES QUE MEDRAN NESTAS TERRAS SON OS COCOTEROS, UNHAS ALTÍSIMAS PALMEIRAS QUE TEÑEN COMO FROITO OS COCOS. OS COCOS SON MOI SABOROSOS E FORMAN PARTE DA ALIMENTACIÓN BÁSICA DOS DOMINICANOS PERO TAMÉN PODEN SUPOÑER UN GRANDE PERIGO SE Ó DESPRENDERSE DO ALTO DAS PÓLAS CHOCAN CONTRA ALGO OU ALGUÉN NA SÚA CAÍDA. Ó MEU BISAVÓ CAEULLE UN COCO ENRIBA E TARDOU MOITÍSIMOS ANOS EN RECUPERARSE DO ACCIDENTE !!
HAI MOITÍSIMAS CLASES DE ANIMAIS, MOITOS SON IGUAIS A ALGÚNS DOS QUE VEMOS POR RIANXO, PERO HAINOS TAMÉN BEN DISTINTOS :
AVES COMO AS SIGUAS PALMEIRAS, AS GALIÑAS DE AUGA OU AS COTORRAS ( QUE BARULLO MONTAN ESTAS !! ).
MAMÍFEROS MARIÑOS COMO OS FERMOSOS MANATÍES OU VACAS MARIÑAS, QUE OS NAVEGANTES DOUTROS TEMPOS CONFUNDÍAN CON FERMOSAS SEREAS.
RÉPTILES COMO AS GRANDES TARTARUGAS OU OS CROCODILOS AMERICANOS, EN PERIGO DE EXTINCIÓN, QUE VIVEN NA LAGOA MÁIS GRANDE DA ILLA, O LAGO ENRIQUILLO.
♣
CANDO CRISTÓBAL COLÓN CHEGOU A ESTA PARTE DO MUNDO, AS ILLAS DO CARIBE HABITÁBANAS OS TAÍNOS. ENRIQUILLO É O NOME DUN DOS SEUS CACIQUES.
OS TAÍNOS VIVÍAN EN CASAS DE MADEIRA, FOLLA DE PALMA E BARRO CHAMADAS BOHÍOS.
TODOS OS TAÍNOS DA REPÚBLICA DOMINICANA MORRERON, DISE QUE OS ÚLTIMOS DE TRISTEZA. PERO PARTE DO SEU MUNDO SIGUE VIVINDO AÍNDA HOXE EN DÍA NO IDIOMA, NA COMIDA TRADICIONAL, NA CULTURA POPULAR... (SEBEDES QUE CANOA, HURACÁN, HAMACA, MARACA,BARBACOA, TABACO...SON PALABRAS TAÍNAS?)
TEXTO RECOLLIDO NA CHARLA OFRECIDA POR SANDRA, NAI DE PATRICIA, AOS NENOS DA AULA DE 5 E 4 ANOS.
GRAZAS, SANDRA!!
...Lanzarote
Ola, son Yaiza .
Quérovos falar sobre Lanzarote, unha das illas canarias, porque ata os catro anos vivín alí cos meus pais e antes de ir á escola do Cruceiro fun alí á gardería e a unha escola onde case rematei o primeiro curso de Educación Infantil.
Das 7 illas que ten Canarias, a illa de Lanzarote foi nominada Parque Natural Reservado pola cantidade de volcáns que ten e a súa paisaxe de lava volcánica, o cal é propicio para o turismo, que é do que maiormente vive esta illa dada a cantidade de hoteis e praias que hai alí. Lanzarote é unha illa de lava e terra negra onde medran poucas árbores e plantas.
O parque de Timanfaya está no sur da illa de Lanzarote. Este parque nacional ten 20 volcáns, dos cales só 2 teñen posibilidade de ter unha erupción, por eso están controlados en todo momento por uns especialistas que teñen alí instalado o seu laboratorio.
Este lugar é o máis visitado polos turistas porque se ofrece unha excursión en camello percorrendo todo o parque para observar os volcáns e o territorio volcánico.
( Vedes o camello que hai detrás de min?)
texto: familia de Yaiza
Casas.
OLA, SON DESI.
QUÉROVOS FALAR DA MIÑA CASA.
A MIÑA CASA É MOI INTERESANTE PARA A MIÑA FAMILIA PORQUE ESTE ANO ESTÁ DE CUMPREANOS E NON É UN ACONTECEMENTO CALQUERA, É ESPECIAL PORQUE É O SEU CENTENARIO. ESO SIGNIFICA QUE CUMPRE 100 ANOS.
A ESTRUCTURA DE FÓRA É TODA DE PEDRA. AS PEDRAS TROUXÉRONNAS TODAS DO MONTE OS NOSOS TATARAVÓS NUN CARRO CON VACAS.
NÓS XA SOMOS A QUINTA XERACIÓN QUE PASA A OCUPAR ESTA CASA. CADA UNHA DAS XERACIÓNS DISFRUTOUNA MOITO E FOINA MANTENDO BEN.
PARA DESPEDIRME QUERO ENSINARVOS AS MARAVILLOSAS VISTAS QUE TEMOS
texto: familia de Desi
OS MUÍÑOS DO RÍO BAROSA
Eucaliptos centenarios
O RÍO DE FROXOS
OLA, SON AITOR.
EU VIVO NUNHA ALDEA DE TARAGOÑA CHAMADA FACHÁN, MÁIS CONCRETAMENTE NUN RECUNCHO QUE SE CHAMA PEDRAGALES.
A QUE VOS SONA ESTA PALABRA...?
...POIS SI, SONA A PEDRA.
A MIÑA CASA ESTÁ RODEADA DE PEDRAS, E SE SE QUERE FACER UN BURATO NO CHAN É MOI DIFICIL POLAS PEDRAS QUE HAI.
ANTIGAMENTE DIANTE DA NOSA CASA HABÍA UNHA CHARCA. AGORA HAI UNHA CASA CONSTRUÍDA, PERO DEBE SER POR ESO QUE EN CERTAS ÉPOCAS DO ANO É MOI FÁCIL ENCONTRAR RAS.
POLA PARTE DE ATRÁS DA CASA PASA UN PEQUENO RÍO QUE SEGÚN A AVOA LOLA CHÁMASE O RÍO DE FROXOS. NON SABEMOS ONDE NACE EN CONCRETO PERO SI QUE ENTRE CHORENTE E OUTEIRO HAI UNHA FONTE QUE LEVA O MESMO NOME. FINALMENTE, DESEMBOCA NO RÍO TE POLO QUE É UN DOS SEUS AFLUENTES.
O RÍO DE FROXOS PASA POR FACHÁN E TAMÉN POR DORNA. NA FOTO DE ARRIBA EU ESTOU NUNHA PEQUENA PONTE QUE UNE FACHÁN CON DORNA.
Ó PASAR ESTA PONTE, ANTIGAMENTE MEU BISAVÓ TIÑA UNHA LEIRA NA QUE CULTIVABA FRESAS QUE DESPOIS IBA VENDER Á VILA.
SABEDES O QUE FACÍA MEU PAI QUE VIVÍA POR ALÍ CERCA CANDO ERA PEQUENO?
ÍBALLE ROUBAR AS FRESAS Ó BISAVÓ PORQUE DECÍA QUE ESTABAN BOÍSIMAS!!!
TEXTO: FAMILIA DE AITOR
UN POMBAL E...
- « primeira
- ‹ anterior
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- seguinte ›
- última »