Na madrugada do venres, 8 de xaneiro de 2009, a miña avoa Pastora achegouse á ventá e veu que a eira, os tellados das casas, as leiras... estaba todo de cor branco. Entón, a miña avoa, chegou ao meu cuarto e díxome:
- Meli, levántate se queres ver a neve!
Eu levanteime moi leda e vestinme para ir ao colexio. Como levaba os tenis, encharquei os pés de neve. Case perdo o bus.
Ao chegar ao colexio, o primeiro que fixen foi xogar coa neve. Paseino en grande coas miñas amigas: Nuria e María. Botamos bólas de neves unhas ás outras e tamén fixemos un boneco de neve pequeno.
Nunca esquecerei este día tan bonito, pois foi a primeira vez que eu puiden xogar coas miñas amigas coa neve no colexio.
Melissa Barreiro Ares (5º de primaria)
