Microrrelatos 25N (10ª entrega)
«Cristel xa tiña todo planeado. A hora, o día e como ía facelo.
O momento de deixar a Miguel atrás xa chegara había moito tempo, pero houbera demasiadas adversidades durante os meses pasados que lle impediran largarse daquela maldita casa. Non llo dixera a ninguén. Non se podía arriscar a que el o soubese...
Eran exactamente as tres e media de mañá. Os nenos durmían, e o seu futuro ex-compañeiro de cama tamén andaba sumido no reino dos soños.
As maletas estaban feitas, tanto a dela como as dos rapaces. Procedeu a sacar aqueles feixes de billetes que tanto lle custara gardar dentro da pata da cama dos rapaces, cada mes, sen que ninguén soubese nada, só ela.
Mentres a noite avanza minuto a minuto, Cristel dedícase a recoller as maletas para metelas no coche. Decide metelo todo dentro antes de espertar os rapaces, para que soamente sexa espertalos, ir para o coche e arrincar.
Logo de cerrar a porta do coche escoita algo detrás dela, coma o cargador dunha pistola...
“Onde vas, Cristel?”- Di mentres apunta coa pistola ao pequeno espazo que reside entre cella e cella de Cristel.
Vai ter que esperar...»
Daniela Mª Fraga Muíño
