Skip to Content

"SCRIPTA MANENT"

Publicaciones de toda la comunidad educativa.

ALMA

 

 

Alma miña non te vaias

Do meu lado, porque

Sen o meu cariño

Vaste quedar devastado.

MÉRIDA 2019

El pasado 3 de julio, tuve la fortuna de asistir a una de las representaciones teatrales más impresionantes en el teatro de Mérida: “Mi viejo amigo Cicerón”. He de confesar que, en principio, me  vi asaltada por cierta reticencia, dada mi inevitable predisposición a la crítica negativa, adquirida, no sin razón, a partir de otras estancias en la escena emeritense. No esperaba mucho de la  obra en sí, pues no es un drama clásico, sino una recreación de los tiempos convulsos de la República Romana en boca de su más famoso orador: Marco Tulio Cicerón.

DÍAS DESPOIS...

“E o coitelo afundido na lingua/os bufóns celebrando o etnocidio.” (Paco Souto). Primaveral alborexar sobre o Xurés, un rechouchío inquedo, mesmo convulsivo e obsesionado, coroa de acordes un afinado soar, conquistando dende a profunda vexeta toda a contorna. No ar sobrevoan brancas linguas necesitadas de agarimo e comprensión, mesmo innecesario nun pobo cun alto estadio de coherencia e dignidade

ESCRIBIR EN GALEGO

Atopo nunha libraría de Santiago un escritor galego que coñecín hai pouco na presentación dun libro. Comezamos a falar sobre os libros que estamos lendo e, finalmente, derivamos a conversa ao tópico de se paga a pena ser escritor en Galicia. El considera que non (de feito, leva tempo sen escribir) co argumento de que lle dás moito máis á literatura do que a literatura che dá a ti.

COREOGRAFÍA

Acaban de cear. El tírase no sofá. Acende o televisor. Ela recolle a mesa e programa o lavalouzas. Fas ti a cama, pensa que lle di a El, tócache. Pero vai ao cuarto e faina como todos os días, a esa mesma hora. É a primeira en levantarse, traballa mañá e tarde, come fóra, ao chegar prepara a cea.

 

El cambia de canal. Acabaron os deportes en Cinco. Comezan en Catro.

 

O BALONMÁN COMO PEDAGOXÍA PROGRESISTA

(A Xesús Costa Rodil, un ano despois da súa morte). Coñecín a Xesús Costa en 1973, cando eu tiña 12 anos e el chegou como mestre ao colexio de Rianxo onde eu estudaba. Eran os estertores do franquismo e el, nun ambiente académico imbuído ata a medula de pedagoxía nacionalcatólica, foi un anticipo da democracia e unha práctica retardada das teorías do que despois souben que se chamaba Institución Libre de Ensinanza.

VUELVE EL AMOR

Allí estabas tú

aterida de frío

acurrucada en tu lecho

INFATILISMO

INFANTILISMO

BLANCO Y NEGRO

 

Un solo silencio verdadero

en una soledad eterna

A LA MADRE DE MIS HIJOS

A LA MADRE DE MIS HIJOS

No estaba a tu lado

cuando tu te has ido

Distribuir contido


by Dr. Radut