2º Ciclo
Ciencias Naturais - Retos
Novos RETOS para facer:- Que elementos interveñen na función de relación?- Explica un exemplo da función de relación na que interveña o aparello locomotor.- Cantos músculos temos aproximadamente no corpo? E ósos? Como se chama o óso máis longo?- Escribe dous exemplos de articulacións móbiles.- De que se ocupa cada hemisferio do cerebro?Adiante! |
|
FUNCIÓN DE RELACIÓN |
APARELLO LOCOMOTOR |
|
AS FUNCIÓNS VITAIS
ESQUEMA DAS FUNCIÓNS VITAIS:
CC. SOCIAIS: CAPAS DA TERRA. PAISAXES
Boas!
Nos retos anteriores, seguro que acertastes con que:
Os asteroides están detrás de Marte, Xúpiter ten máis de 60 lúas e que hai gases que van facendo que
vaia aumentando a temperatura do planeta, causantes do efecto invernadoiro, cambio climático.
Déixovos a continuación uns novos vídeos, referidos ás capas da Terra e as paisaxes nela.
RETOS:
- Que é a xeosfera e en que capas se divide?
- Que significa o prefixo “hidro” (hidrosfera)?
- En que capas se divide a atmosfera e en cal delas se atopa a capa de Ozono?
- Define os seguintes termos:
cabo, golfo, baía, península, arquipélago.
- No mapa de Galicia que tes a continuación, onde cres que estará o cabo Fisterra?
Adiante!
A Terra e as súas capas
https://www.youtube.com/watch?v=8IUnpPkTGwo
Paisaxes
https://www.youtube.com/watch?v=LxgKYT8oDTo
A paisaxe de costa
https://www.youtube.com/watch?v=KcbP0NcX2t4
CIENCIAS NATURAIS: AS FUNCIÓNS VITAIS
FUNCIÓNS DOS SERES VIVOS:
FUNCIÓN DE NUTRICIÓN
DIETA SAUDABLE- roda alimentos
Boas,
Déixovos uns vídeos para repasar as funcións vitais dos seres vivos e a roda de alimentación.
RETOS:
1. Cales son as funcións vitais?
2. En que consisten?
3. Pensa nun prato equilibrado para unha comida ou cea. Escríbeo, debúxao ou fotografíao.
Bo proveito!
(Nos retos anteriores: A fotosíntese: precísase dióxido de carbono e luz do sol. 30 persoas para a árbore de Tule. Polinización: pola auga, aire ou animais. Pataca: ten reprodución asexual).
As plantas
Achégate a coñecer as plantas. O alumnado de 3º e 4º de primaria investigou a orixe destas especies vexetais e agora amosa os seus traballos.Moitas de estas especies están na nosa contorna ( colexio, casas, campos...) . Anímate a elaborar as túas propias investigacións sobre outras plantas e enviaás o correo do colexio. |
|||
|
|||
O Carballo
Nome científico : Quercus robur. Nome común : carballo común. Orixe: A orixe da verba carballo é incerta. O que está claro é que é anterior ao latín. Podería ser de orixe celta pola raíz kar- (pedra), ou máis ben dunha orixe preindoeuropea (galaico). Características: - Cor: O tronco é marrón , follas son verdes-parduzcas e a flor é amarela. - Flores: unisexuais, as masculinas en candeas penduradas e amarelas, pequenas, con cálice 5-7 lobado e 5-10 estames - Froitos: de tipo noz (landra) oblongo, duns 2 cm de longo, de pericarpo liso, verde-pardo, apiculado, con cúpula endurecida a xeito de carapucho, pouco áspera, denominada cascabullo. - Sementes : as landras maduran a finais do verán e caen a principios do outono. - Floración : florece na primavera, ao mesmo tempo que agroman as follas (rebentos vermellos) v Localización: É autóctono da Europa atlántica e continental; aparece tamén na Anatolia, no Cáucaso e nalgunhas partes do norte de África. Na Península Ibérica esténdese desde o norte de Portugal ata os Pirineos. En Galicia foi a especie principal durante séculos. v Usos: construción de embarcacións, trabes e estruturas das casas (cubertas, forxados), travesas do camiño de ferro etc., así como na fabricación de mobles e toneis. Tamén foi e segue a ser o principal combustíbel das lareiras e cociñas galegas. O carballo tamén tivo uso ornamental nos lugares públicos de Galicia (parques, feiras, arboredas). v Coidados: 1. - O carballo soporta o rigor do inverno, pero coa calor do verán require humidade no chan. 2. - Ao carballo gústalle unha boa iluminación instalándose en varios substratos, aínda que prefire silíceo. 3. - Solos profundos e frescos de pH indiferente desde o ácido ao básico. 4. - O carballo necesita chans húmidos. 5. - Preferiblemente de humidade media a alta para o carballo. 6. - Ten unha gran resistencia ao frío e ás xeadas tardías. |
VIOLETA AFRICANA
A violeta africana é unha pequena planta de interior que grazas á súa intensa floración goza de moita popularidade.
Nome común: Violeta africanaNome científico: SaintpauliaOrixe: Sudáfrica, híbridoUbicación: InteriorLuz: de luminoso a moi luminoso, nunca sol directoTemperatura: Ideal de 17-21ºC ; mínima 5 - 8ºCRego: moderado; deixar secar entre regos a capa superiorFertilizante: cada tres semanas.
DescriciónExisten moitas variedades distintas, cada unha delas con flores de cor e matices distintos, pero a tradicional é a de cor morada intensa. A violeta africana posee unha roseta de follas redondeadas e no centro aparecen os racimos repletos de flor.A floración xorde indistintamente durante todo o ano. Tras a floración pódanse os talos florais marchitados.Podemos multiplicar as violetas africanas realizando esgallos de follas.
CoidadosAs violetas africanas prefiren entornos moi luminosos, que lles axudan a que a floración sexa continuada ao longo do ano.Os regos realizaranse sempre desde abaixo, deixándoa nun prato con agua durante unhas poucas horas, e logo retirando o exceso de auga. O maior inimigo da violeta africana é o exceso de auga que activa un mofo gris que fai podrecer as follas.A violeta africana téñoa na miña casa. Espero que vos guste e que vos animedes tamén a mostrar as vosas plantas!
|
||
Magnolia
|
|||
María Rellán |
|||