A AVELAÍÑA, MATACANDÍS ou VELARAIÑA é un insecto próximo á bolboreta. Teñen hábitos nocturnose segundo a tradición poden ser unha manifestación de augurios dependendo da cor.

 Se é branca é un bo presaxio, pero se son de cor negra ocorren cousas malas.

Conta a lenda que as negras son almas en pena, que reclaman axuda dos vivos.

A MARUXAINA é unha serea das costas de Lugo que chamaban a atención dos mariñeiros cas súas cantigas, facendo que queden inevitablemente atraídos pola súa preciosa voz, provocando constantes naufraxios nas costas.

Una noite sen lúa deciden embarcar para capturala, e para evitar os seus cantos facían soar música das caracolas, mentres que en terra apagaban as luces do faro, e no medio da escuridade conseguen capturala e levala a terra para ser xulgada.
Conmemorando este feito, celebrase anualmente una festa en San Cibrao na que se representa o desembarco e xuízo da Maruxaina.

Segundo dín "Non son boas nin son malas, son normais" depende de a quen axuden ou aos seres que viven no mar ou a os mariñeiros e mariñeiras...

E como actividade de plástica elaboramos en pasta de modelar MARUXAINAS, cada unha do seu estilo personal:

Despois de presentar a concurso varios bocetos de seres mitolóxicos e a toma de  decisións dun xurado, elíxese a FAMARIMÁN como a mascota do proxecto A MAXIA DO RURAL no terceiro nivel B:

A partir deste momento oiredes falar moito dela!!!

Empezou unha nova estación, o OUTONO e para celebralo en 3ºB fixemos unhas pequenas creacións artísticas onde traballamos varios conceptos relacionados con esta estación, como cores, cheiros...

LARANXA     VERMELLO   AMARELOS   CASTAÑOS   OCRES...

 Contidos relacionados coa plástica como o uso de diferentes tipos de técnica, diferentes materiais plásticos, superposición ...

Hoxe, xoves 19 de setembro, toca sumerxirnos no Proxecto Competencial, a materia alternativa a Relixión Católica para o alumnado de 3ºB.

A primeira parte , tal como se recolle na programación da mesma traballaremos a MAXIA DO RURAL  estudando seres mitolóxicos, costumes, arquitectura, cancioneiro, refráns...GALEGOS.

O primeiro personaxe que investigamos foi PEDRO CHOSCO, un duende moi tenro e doce que procura que os nenos e nenas durman prácidamente.

Despois de saber as súas características puxémonos man a obra para facer con arxila o noso duende, que ao remate deste trimestre formará parte dunha exposición de seres mitolóxicos.

E rematados os diferentes deseños deixamos secar:

Na clase de 3ºB xa emepzamos a traballar na proposta do Equipo de Biblioteca, Actividades extraescolares e complementarias e Dinamización deste curso: A MAXIA DO RURAL, onde investigaremos diferentes temáticas como seres mitolóxicos galegos, lendas , refráns...un sinfín de contidos relacionados coa nosa Galicia.

En primeiro lugar intentamos deseñar a mascota do noso proxecto, ademais do título que vamos a empregar de agora en adiante cando nos refiramos a esta temática:

Despois de facer varios bocetos 

Empezamos a investigar sobre diferentes seres mitolóxicos, xa que pronto iremos a unha saída a Santiago de Compostela para poder ver, en directo, réplicas de eses seres nun fermoso monte , o Monte do Viso, chamada a INCRIBLE ROTA DOS SERES MITOLÓXICOS DO MONTE VISO.

O primeiro contacto con estes seres foi PEDRO CHOSCO,  un home de barba branca, maneiras doces e voz grave que se encarga de durmir aos nenos con suaves caricias. Os nenos ven a Pedro Chosco cando teñen un ollo pechado e o outro non o poden abrir.

Aos nenos galegos algunha vez dixéronnos ao ver que chega a hora de ir para cama e caémonos de sono “Xa anda por aí Pedro Chosco”. É unha metáfora do sono. De carácter amable e de voz doce. Tense pola representación do sono e é grande a súa amizade cos nenos.

Uns exemplos de cantigas infantís antigas: 

Pedro Chosco é meu amigo
que me vén a visitar.
Cando Pedro Chosco vén
horas son de me deitar.

“Pedro Chosco
e mais Langaña
andan xuntos á porfía.
Pedro Chosco anda de noite
e Langaña anda de día.”

 Algúns din que tamén lle gusta piropear as mozas, facendo que non poidan exercer o seu traballo. E a xente cantaba unha pequena copla para desfacerse del.

Outros aseguran que pode cambiar de aparencia, moitas veces disfrázase de boneca para durmir ás nenas, ou do xoguete favorito dos mais pequenos. Aínda que unha das cousas que se contan sobre o , máis sorprendentes é a do seu tacto cálido, din que toca amodo as sabanas da cama dos nenos e asi a súa calidez pasa ás sabanas, o que é moi agradable, outros din que é o seu alento o que é cálido e suave como a calor dunha vela.

Hai algúns contos moi antigos sobre Pedro Chosco, como o que di que o seu oido é moi sensible, algúns din que pode oir o bocexo dun neno a moitos quilómetros de distancia, aínda que algúns din que son os propios nenos os que teñen o poder de invocar ao trasgo que aparece en canto chégalles a hora do soño.

Outra historia tambien moi estendida é a de que Pedro Chosco domina á perfección “as mañas do gato e do intre” (as habilidades do gato e o rato), isto quere dicir que é silencioso, o necesario para entrar na habitación dos mais peques, cumprir a súa misión de traerlles un sono doce, e retirarse sen facer ruído que os esperte.

Por último , tamén convén contar que Pedro Chosco ten como todo gran trasgo máxico, un inimigo, algúns din que ten un irmán xemelgo, que goza asustando aos nenos son mais débiles e vulnerables, por exemplo cando estan malitos. A este personaxe tan desagradable, coñécenlle como Lelo Pesadelo.

Pero Pedro Chosco é listo, e cando presente que Lelo poida andar preto, busca a complicidade dos maiores, que velan o soño do pequeno, desta maneira, no pouco probable caso de que Lelo consiga coarse e traer un mal soño, papá ou mamá, ou o avó ou a avoa estarán sempre preto para acougarnos e quitarnos o susto cun abrazo e un bico. 

Casi recén estrenado este curso 2024-2025 puxémonos a traballar a técnica do difumino que consiste en difuminar con diferentes instrumentos: o difumino, o dedo ou un anaco de papel. Emprégase para plasmar zonas claras e zonas escuras dun onbecto xogando coa luz.

Decidimos facer unha esfera debuxada e pintada con lapis 2B ou 3B, un lapis blando para poder facer o difuminado casi perfecto, na cal incide unha luz artificial dunha lámpada:

A dous días de comezar unha nova aventura xuntos e xuntas!

Un tema troncal vainos levar a un mundo máxico da Galicia rural ao longo deste curso 2024-2025.

O próximo mércores, día 11, falaremos do que vos suxire o novo e incompleto mural de aula de 3ºB.

Pronto nos vemos!

O alumnado de 4º E.Primaria achegouse no tema 5º de Ciencias da Natureza ao estudo das máquinas simples: que son, con que enerxía se moven, tipos de máquinas simples, como foron cambiando ao longo do tempo, cambios que supuxeron para a sociedade...

No marco deste tema, pedíuselles que construíran unha máquina simple a partir de material reciclado. Implicáronse moito e desfrutaron realizando a actividade.

Aquí tedes o resultado!!  

PREME AQUÍ