PROTEXAMOS OS ECOSISTEMAS DA NATUREZA

             Xurdiu nas conversas da asamblea, que os animais domésticos estaban atendidos nas casas como un máis da familia, recibindo coidados e cariño,pero que os salvaxes non tiñan que os coidara. Plantexouse a pregunta de cómo poder axudar tamén aos salvaxes para que tiveran unha boa vida.

             Foi cando rápido xurdiu a necesidade de coidar a natureza, rios, mares, bosques e ser responsables ca pegada do ser humano nela. Ollamos imaxes de mares cheos de lixo, animais sen comida nos bosues queimados,...  de aqui xurdiu a idea de crear un xogo de destreza motriz no que debían retirar os plasticos e lixo do océano sen quitarlles a auga, para que puideran seguir nadando, e a verdade que foi todo un éxito.

     Falando de mascotas, estivemos lendo o conto "Animales del mundo con Maisy" e atopamos que había variedade de especies diferentes das que tiñan nas súas casas,.

     De tódolos animais, alucinaron con que que o camelo fora un animal doméstico noutras culturas, con outros que coñecían pero cos que non poderían convivir, xa que eran "salvaxes" , e deberían vivir en liberdade para ser felices... Así decidimos organizar os nosos animais segundo foran domésticos ou non, as súas características.

     Tamén fixeron reconto gráfico de animais, na procura dos domésticos. 

   A HISTORIA DE LAIKA

    Dende sempre os cans axudan ao ser humano, incluso en grandes xestas coma a investigación espacial. Coñecemos a historia de Laika, e cómo naqueles tempos non eran tan conscientes dos dereitos e necesidades dos animais.

    Escoitamos a historia e a canción de Laika, máis dedicimos que non a veríamos outra vez xa que afloraba neles unha mágoa tremenda por vela soíña alí no medio do espazo e morrer sen compañía. Entendemos que a pesares das necesidades da ciencia, os animais deben ser respectados e coidados. 

A aula de 3 anos A fai unha réplica da obra de Roberto Britto, dentro do Plan Proxecta COIDA AOS ANIMAIS.

    A mesma mestra Auri tíñanos unha sorpresa: levounos a clase o traballo no que presentaba a historia do seu can "Chiño".

    O pai da mestra atopuo a "Chiño" chorando ao lado dun colector de lixo, sendo un cachorriño recén nacido. Non puido deixalo alí só e levouno de sorpresa para a casa.Abriu a porta da casa e deixou que entrara para que a avoa non puidera dicir que non, e así foi. Non puido e logo chegou Gael, tamén un bebé, e dende ese momento comezou a grande historia de amor e amizade. Hoxe en día é un máis da familia, querido e coidado.