Os alumnos de 6º curso, o pasado venres 17 de abril, fomos poñer en práctica, ao monte do Castro, o que levabamos aprendido en anos anteriores de educación vial. Alí hai montado un circuíto de verdade con sinais verticais, horizontais e mesmo luminosas. Non lle falta de nada: rotondas, pasos de peóns, fonte…

Foi para nós unha grande sorpresa viaxar no “Vigo tour”, un autobús de dous pisos co de arriba descapotable. Como molaba!!!

Os do colexio Paraixal ían adiante de todo e os do Santa Tegra atrás de todo.

Que sensación!! co vento dándonos na cara, tocando as follas das árbores (a profe non nos deixaba). A maioría nunca subiramos nun autobús así.

No circuíto tivemos dous monitores que nos explicaron moitas cousas e como íamos a traballar por equipos: ciclistas (vermello, azul e laranxa), policías e peóns. Todos fixemos de todo, bueno menos os que non sabían andar en bici. Os policías tiñan que tomar nota do que facían mal os ciclistas e os peóns e logo puntuaban cunhas caras e tamén dicían o que había que mellorar.

Sendo realistas se atendiamos a manexar a bici non dabamos indicado co brazo cara onde íamos, e iso non nos saíu nada ben.  

Na zona do Areal, na rúa Rosalía de Castro, hai unha salina mariña do Imperio Romano. Os do 3º ciclo, fomos vela o día 5 de novembro e, durante unha hora e media, aprendemos moitísimas cousas e pasámolo moi ben grazas ao noso guía Valterra.

Comezamos a visita baixando sete metros nun ascensor e pisando o mesmo chan onde hai dous mil anos estiveron os romanos.

Alí vimos unha cunca, un vaso de cristal, un cranio, uns ósos de comida… todo da época romana. Aprendemos que xa daquela traballaban o vidro,  facían pan de moitas clases, utilizaban unha especie de tapa de arxila para manter a calor coma se fose un microondas… E tamén aprendemos que estudando os ósos do cranio podemos saber se pertencía a unha muller o a un home, a súa idade, se a súa vida foi boa, se padeceu anemia… unha morea de cousas.

A segunda parada que fixemos foi para aprender como conservaban os alimentos os romanos. Tiñan unas tallas chamadas ánforas, e para impermeabilizalas recubríanas con cera de abella e despois conservaban os alimentos cubríndoos con aceite, sal ou mel. Valterra explicounos que ás veces usaban para impermeabilizar o chumbo, pero que iso contamina. Fixemos un experimento con dúas vasillas para saber cal delas foi impermeabilizada con chumbo e deseguida o descubrimos.

O sal hai dous mi anos chamábase “ouro branco” porque era un ben moi prezado. Utilizábana para moitas cousas:  para macerar, para endurecer as peles, como paga ou salario, como alimento e para conservar os alimentos. 

Vimos a parte conservada do “Salinae” e algúns probamos comidas das que facían na época romana. A comida  estaba boísima pero as bebidas eran moi fortes. Unha tiña un sabor moi parecido ao vinagre e a outra que probamos estaba feita con tripas de animais e tiña un sabor horrible.

Rimos moito ao final, cando dous compañeiros se sentaron nos “váteres” romanos. Estes eran para dúas persoas pero polo que nos explicaron, había algúns que eran verdadeiras filas de asentos.

Pasámolo xenial convertidos por un momento en auténticos romanos e romanas.

Máis fotos na Galería de fotos