IES Castelao

Pareceume unha historia moi divertida e entretida. Aínda que teña momentos tristes, é un libro que me gustaría volver a ler.

Os personaxes, aínda que non o parezan, son moi intelixentes; tendo a idade que teñen son capaces de escaparse da residencia.

Os momentos máis felices dos anciáns son cando están en ximnasia e cando veñen a visitalos os fillos e os netos.

Na miña opinión, a mellor parte é cando os tres escapan coma se foran mozos, coma se volveran a vivir de novo.

Creo que non está ben deixar os pais ou avós nunha residencia. Non está xustificado porque é coma se xa non serviran para nada e a eles aínda lles queda moita vida antes de metelos alí. Non me parece ben.

Miguel Hernández Olmo  3 ESO B