As TICs na educación

Para a maioría de autores ou estudos dedicados a este tema, as TICs dentro dunha dimensión moi restrinxida, definíronse como o conxunto de tecnoloxías, ou ben como o desenvolvementode máquinas e dispositivos diseñados, para xerar, rexistrar, tratar, almacenar, procesar, presentar, recuperar, transmitir, acceder, manexar ou manipular, sea localmente ou a distancia, e dunha maneira flexible, combinada e a gran velocidade, sincrónica e asincronicamente, grandes cantidades de información ou contenidos de coñecemento.

As TICs constan dos seguintes elementos:

-Hardware ou Microelectrónica.

-Software.

-Infraestructuras de telecomunicacións.

Os tres combínanse para proporcionar ao usuario servicios a través de diversas aplicacións.

A gama de aplicacións é, polo tanto, unha integración de tecnoloxías coa finalidade de que o acceso e uso dos servicios sea intuitivo e sinxelo para o usuario, evitando desta forma calquera complixidade tecnolóxica no servicio.

As principais funcións das TICs nos centros están relacionadas con:

1. Alfabetización dixital da comunidade educativa (estudantes, mestres, familias).

2. Acceso á información, comunicación, xestión e procesos de datos.

3. Xestión do centro: secretaría, biblioteca, xestión da tutoría dos alumnos.

4. Uso didáctico para facilitar os procesos de ensino e aprendizaxe.

5. Comunicación coas familias.

6. Comunicación co entorno.

7. Relación entre mestres de diversos centros.

Vantaxes dende a perspectiva do aprendizaxe:

-Interés. Motivación.

-Interacción.

-Desenvolvemento da iniciativa.

-Aprendizaxe a partir dos erros.

-Alto grao de interdisciplinariedade.

-Alfabetización dixital e audiovisual.

-Desenvolvemento de habilidades de búsqueda e selección de información.

-Mellora das competencias de expresión e creatividade.

-Doado acceso a moita información de todo tipo.

-Visualización de simulacións.

Inconvenientes dende a perpectiva do aprendizaxe:

-Distraccións.

-Dispersións.

-Pérdida de tempo.

-Aprendizaxes incompletos e superficiais.

-Diálogos moi ríxidos.

-Visión parcial da realidade.

-Ansiedade.

-Dependencia dos demais.

FONTE: Revista FUTURIBLES Nº 97, 1986