ACTIVIDADE DE APOIO AO POBO UCRAÍNO

 -Coñezo un planeta onde vive un señor moi colorado. Nunca cheirou o recendo
dunha flor, nunca mirou a unha estrela e xamais quixo a ninguén. 
Na súa vida fixo outra cousa que non fosen sumas. E pasa o día repetindo coma
ti: «¡Eu son un home serio, eu son un home serio...!» Parece que isto infla o seu
orgullo. Pero iso non é un home, iso é un cogordo.

-¿Un que?
-¡Un cogordo!
O principiño estaba pálido de cólera.
-Hai millóns de anos que as flores fabrican espiñas. Hai tamén millóns de anos
que os años, a pesar disto, comen as flores. ¿E paréceche pouco serio
tratar de comprender por que as flores levan o traballo de fabricar unhas espiñas
que non lles serven para nada? ¿É que non che parece importante entón a guerra
dos años e das flores? ¿Non é isto moito máis serio e

importante que as sumas dun señor groso e vermello? E se eu che digo que
coñezo unha flor única no mundo, que non a hai en ningún outro sitio máis
que no meu planeta e que calquera mañá pode ser aniquilada para sempre por
un año que nin sabería sequera o que facía, ¿tampouco che parece importante?
O principiño púxose vermello e seguiu dicindo:
-Se alguén ama a unha flor da que soamente existe un único exemplar en
millóns de estrelas, abonda con isto para se sentir ditoso ó contemplalas. Pode
decir: «A miña flor está alá, nalgunha parte...» Pero se o año come a flor, para el
é como se de repente se apagasen tódalas estrelas. ¿É que isto non é
importante?
Non puido falar máis e estralou en saloucos. A noite caera xa. Eu deixara as
ferramentas e importábanme pouco o meu martelo, o perno, a sede e a morte.
Sobre unha estrela, sobre un planeta, o meu, a Terra, había un principiño a
quen consolar. Collino nos meus brazos e arroleino dicíndolle: «A flor que ti
amas non corre perigo... Heiche debuxar un bozo para o teu año e unha
armadura para a túa flor e...» Non sabía que outra cousa lle podía dicir,
sentíame desmañado e tampouco sabía como consolalo ou como atopar algo
que lle devolvese a confianza en min. ¡É tan misterioso o país das bágoas!

Fragmento de "O Principiño" Antoine de Saint-Exupery.

Powered by Drupal - Design by artinet