No mes de abril xuntouse o grupo de lectura de adultos para conversar sobre Ninguén queda, de Brais Lamela. 

Neste libro, metade ficción metade ensaio, achegámonos á vida dos emigrantes, persoas a medio camiño entre o seu fogar natal e o seu lugar de residencia. Esa forma de vivir, sen encaixar de todo, mais conformando poboacións colaborativas chamou moito a atención. Tamén destacamos as descricións arquitectónicas das casas que fai o autor: a importancia da cociña como xermolo das rebelións ou o concepto da casa como refuxio ou zona de paso. 

Os procedementos de expropiacións levados a cabo para a construción de encoros deu moito que falar na reunión. 

Tras o coloquio, un café quentiño e un anaco de doce axudou a seguir formando grupo.