O alumnado de 3º ciclo o día 25 de xaneiro asistimos a un obradoiro sobor do verme-compost ou lombri-compost. A monitora, mentras ablandaba a fibra de coco en auga, explicounos como tiñamos que coidar estas miñocas californianas. Todos poidemos manipulalas e observar cal era a cabeza, que está máis preto do cliterio (anel máis ancho da miñoca), e o cu destes animais. |
|
As miñocas reprodúcense por ovos moi rápidamente. Para os seus coidados necesitan certa humidade, temperatura entre 15º e 25º, unha sustancia base como a fibra de coco e alimentalas adecuadamente. A pesares de non ter dentes comen moitas cousas: restos de vexetais, froita e hortalizas, borra de café, cáscara de ovo magullada, pan e galletas, papel e cartón… En cambio, non soportan: plásticos, papel de aluminio, vidro, peixe, carne, sementes, productos lácteos, excrementos … |
|
Estes alimentos á hora de dárllelos hai que picalos moito, soterralos na fibra e de vez en cando remexer todo para que respiren mellor; se tiveran moita humidade ábreselle a billa da composteira. O verme compost obtido é bo para botar no xardín porque así mellora o solo, a porosidade do mesmo, reduce a erosión e sirve de abono ás plantas. Nós, coidamos as miñocas moi ben colocándoas no corredor do primeiro andar e dándolles a comida e as atencións necesarias unha vez por semana, turnándono de tres en tres. |
Curso 2010-11
VERME - COMPOST
Lagoa Mol
Por fin o alumnado do 3º ciclo fomos á Lagoa Mol (xa fora aplazada polo mal tempo). Está preto do aeroporto do Peinador e metida no campo de golf que lle comeu terreo. Durante a visita observamos as distintas especies vexetais dos montes darredor e tamén da Lagoa. Tamén vimos algúns animais como patos, corboráns … Despois de cruzarmos a antigua carretera nacional en bus, pois non hai paso elevado fomos ver un muiño de auga, que está en desuso pero restauráronno. A monitora explicounos como era o seu funcionamento. Nin siquera nos puidemos sentar a tomar o aperitivo, pois seguía chovendo. EH! A Lagoa Mol sirve de nacemento do río Lagares. Sabiádelo?
|