Skip to Content

EI 4º Curso, EI 5º Curso, EI 6º Curso, Educación Infantil

CREANDO CONCIENCIA ECOLÓXICA CO XARDÍN DE JUANITA

“Filosofar es abrir el pensamiento a un ejercicio continuo

de interacción con uno mismo, con el otro y con el mundo”.

Angélica Sátiro. FILOSOFÍA MÍNIMA. Editorial Octaedro.

Como o xardín quedou creado durante o curso pasado, agora estamos a ocupalo como un lugar onde dialogar reflexivamente sobre o clima, xa que moitas novas sobre o tema ocuparon as portadas dos xornais: lumes, inundacións, alertas de vento e moito, moito frío.

Todo o vemos dende a nosa proximidade, agudizando a mirada tamén nos paseos dende o aulario ata a nosa parcela do horto.

Ademais estamos a ter a sorte de poder dar a coñecer o noso proceso creativo grazas a diferentes medios de divulgación como o programa radiofónico “El Puente” de Colombia ou no recente Congreso Iberoamericano de Filosofía para nenxs de Girona. Neste encontro, a filosofa e pedagoga Angélica Sátiro presentou o seu libro “Ciudadanía creativa en el jardín de Juanita” que recolle, nun dos seus capítulos, a nosa experiencia xunto a outras de Mallorca, Almería e Colombia.


Moi próximo o remate do curso, xa temos en mente moitos novos desexos para desenvolver no vindeiro.

MAR Santiago Arca, abril 2018

 


 

EXERCITAMOS O NOSO PENSAMENTO

   Ao longo deste curso, todos os luns na aula de Educación Infantil de 4 anos “B”, estamos a adicar unha sesión á desenvolver habilidades de pensamento. Nelas os/as nenos/as se poñen en situación de dialogar sobre diferentes propostas da cultura que nos rodea, co obxectivo de mellorar o seu pensamento.

   As familias desta aula poden ler no dossier que se formatea con todos os diálogos do curso, como os seus fillos/as van camiño de ser máis críticos/as, coidadosos/as e creativos/as. Pero para aquelas persoas que non tedes acceso a esta dinámica de aula, a revista “Crear Mundos” recolle moitas experiencias en diferentes niveis educativos. Na páxina 297 do agora publicado nº 15 (no arquivo adxunto), poderedes ler unha sesión programada e documentada no noso colexio.

MAR Santiago Arca, marzo 2018.

 

Burbullas máxicas

Burbullas máxicas

Xa estamos de novo na escola e con moitas ganas de facer novas cousas.

 

Por iso, os amigos maiores, viñeron á nosa aula a ensinarnos un experimento que fixeron.

 

Trouxeron un bote con líquido de cores (auga e aceite), cando se botaba unha pastilla efervescente, facíanse burbullas de cores!!!

 

 Que divertido!!!!

Máis fotos

anterior   seguinte

 

 

 

 

Fin trimestre

Fin trimestre

 

Como fin de trimestre fixemos uns agasallos para os nosos amigos.

Encontrámonos na entrada do cole dos maiores, diante da fermosa árbore de Nadal.

 

E logo os maiores acompañaron a aula aos máis pequenos.

 

Para rematar, os pequenos convidamos aos nosos amigos maiores, o último día de escola, a nosa festa.

 

 

 

máis fotos

anterior  seguinte

PARA LEMBRAR O QUE PENSABAMOS EN EDUCACIÓN INFANTIL

Dende sempre as portas da nosa aula están abertas a colaborar con outras entidades educativas, máis porque tamén son abertas as tarefas que realizamos nela e que permiten que cada quen resolva segundo o seu nivel de desenvolvemento (ni tan sequera fan todos/as o mesmo ao mesmo tempo).

Por iso cando, despois de rematar o ciclo de educación Infantil, podemos ler os pensamentos que se “cociñaban” pola nosa aula o facemos con ledicia.  Son argumentacións froito do desenvolvemento do seu pensamento aínda en proceso, pero totalmente sinceras e espontáneas. O que si é certo, é que as súas palabras deixan pegada para a comprensión do mundo no que vivimos.

Así pensaba sobre tecnoloxía o meu alumnado que agora cursa 2º de Educación Primaría, dialogando coa mestra da UDC Concepción Sánchez Blanco (páxinas 1279-1258).

 MAR Santiago Arca, decembro 2017

Tecnologías de la información y la comunicación en el aula de Educación Infantil: críticas y desafíos

Concepción Sánchez Blanco

Tecnología, innovación e investigación en los procesos de enseñanza-aprendizaje / coord. por Rosabel Roig Vila, 2016, ISBN 978-84-9921-848-9, págs. 1279-1285

http://rua.ua.es/dspace/handle/10045/61787

 

E REMATAMOS NUN “LIVE CINEMA”

A nosa colaboración no proxecto de innovación “InSeparables”, supuxo unha explosión de producións artísticas dentro da nosa clase.  Pero antes de comezar, compartimos cos compañeiros e compañeiras, por que ese obxecto era tan especial para nós ...

·         “Traje a Piecito, la tortuga, es una marioneta. Para jugar con ella hay que ponerle la mano en dónde tiene la barriguita. La compramos en el Ikea, que está cerca del Marineda. Juego con mi hermanito que ya está creciendo, lo compartimos”.

·         “Trají a Osiño porque es mi amigo. Lo quiero mucho y duermo con él; le doy de comer, le visto y le pongo el pijama. Juego en mi casa y en el parque yo me columpio y ayudo a Osiño. Le gusta tirarse por el tobogán”.

... despois démoslle a benvida á escola compartindo con eles, un pouco do noso tempo de lecer.

   

Ao longo dos días seguintes debuxámolo, fotografámolo nunha caixa de luz e fixemos clasificacións con todos eles. Eran moitos e en principio moi diferentes, pero interactuando todos/as xuntos/as decatámonos de que tamén tiñan moitas cousas en común; unha vez máis apreciamos como a diversidade que nos rodea é moi enriquecedora.

    

Os/as artistas visitáronnos na escola. Xunto a Cristina Montero e  os nosos InSeparables movémonos segundo os criterios de clasificación que establecéramos;  mentres, Guillermo Calviño facía fotos e Jas Processor, Belén Montero e Juan Lesta documentaban audiovisualmente todo o que acontecía. Mostrámoslles a instalación artística que pensamos, colocando os nosos obxectos de forma que “encaixaran” uns cos outros, mentres que narrábamos a historia do seu proceso: dende Martina sentada leyendo un cuento...” ata que Pequeñín hizo una escultura con los  encajables”.

      

E eles/as agasalláronnos a todos/as os/as participantes no proxecto cun “Live Cinema”. Así se desenvolveu esa mañá do 1 de decembro na Fundación Luís Seoane grazas a coordinación de Chema Mesías:

      

MAR Santiago Arca, decembro 2017

 

ESTABLECENDO CONEXIÓNS ENTRE O DÍA MUNDIAL DA FILOSOFÍA E OS XORNAIS

“... las propuestas de trabajo suelen ser respuestas que se dan a determinados problemas que los seres humanos se encuentran en el contexto en el que están viviendo”.

vv.aa. LA ESTIMULACIÓN DE LA INTELIGENCIA. Ediciones de la Torre.

 

O pasado xoves, día 16 de novembro, celebrouse o Día Mundial da Filosofía coa proposta de mostrar actividades filosóficas nos xardíns da xoaniña Juanita.

Como xa temos acondicionada a nosa parcela, aínda que continuamos a mellorala, este curso estamos tamén a ocupar este espazo para desenvolver a nosa conciencia ecolóxica (que é o obxectivo do proxecto).

Por desgracia, durante o mes de outubro o lume arrasou os montes galegos e esta noticia, presente en todos os medios de comunicación, converteuse nun eixo de reflexión. Así enchemos o Recanto da biblioteca da nosa clase con moitos xornais, e analizamos algunhas das propiedades deste tipo de textos informativos: función (“Para leer las cosas que son importantes”), autor/autores (“En las letras grandes leemos el título y en las letras pequeñas, debajo de la foto, el autor que hizo esa foto para que veamos el incendio”), público potencial (Los mayores leen los periódicos porque son muy mayores y los pueden leer”), relación co “real” (“Lo del fuego, se quemó todo”), uso posterior á lectura (“Tirarlos en la basura, cuando son viejos. O guardarlos o reciclarlos”), modo de lectura (“Leerlos por la portada, tiene fuego, y hay fotos grandes para mirar. Tiene letras. Algunas son grandes, otras pequeñas y otras medianas”), relación imaxe –texto (“Como si estuvieran en un parque que tenía una canasta, y le hicieron la foto a la canasta y la metieron en el periódico”), soporte (“ Hojas, de periódico”) e temática (“Las cosas que son importantes”).

Despois documentaron o sucedido escribindo (como saben ou poden, respectando a fase de escritura na que se atopa cada quen) o pe para unha das impactantes fotografías que ocuparon as follas dos xornais.

Nas súas conversas falaban de que no tienen bosque para los animales. Y los árboles ya no tienen agua, porque están muy quemados y el agua se seca muy rápido”.

Por iso pensei en centrar estes feitos nun contexto moi próximo e coñecido para todos/as eles/as: o noso xardín da xoaniña Juanita. E esta experiencia foi a que compartimos para festexar o Día Mundial da Filosofía:  

     Tamén foron quen de analizar dúas situacións moi distintas de interacción con esta reacción química: un momento de festa como a noite de San Xoan na que o lume ocupa a terra (“en la playa”)  e o ceo (“a mí me gustan los fuegos artificiales, pero me dan un poquito de miedo cuando explotan”)proporcionándonos momentos de  ledicia (“El fuego es muy gracioso porque si haces una hoguera pequeñita la puedes saltar sin ayuda”)e de protección(“Es una fiesta de noche, y encienden el fuego para que estemos muy calentitos”)... con outra de enorme dano medioambiental (“Es más grande. Quieren apagarlo, con agua, porque ahí todo es verde”).

 

MAR Santiago Arca, novembro 2017

NOVO COMEZO

Novo comezo

“Este proxecto é unha continuación pero tamén un comezo, xa que serán novos nenos e nenas e tamén novos niveis porque nun principio estaba pensado para 5º e 6º de E.Infantil e 5º e 6º de E. Primaria pero tendo en conta os bos e gratificantes resultados obtidos, imos traballar con nenos e nenas de 4º e 5º de E. Infantil e 5º e 6º de E. Primaria porque a duración será de dous cursos académicos.

Pretendemos educar ao alumnado en valores solidarios de colaboración e de tolerancia coas demais persoas.”

Con esta declaración de intencións comezamos un novo proxecto de “O meu amigo maior”

Temos a ilusión pero tamén un pouco de medo polo que supón traballar con nenos e nenas tan pequenos aínda que superaremos ese grande reto.

 

O principio xa o temos, os nosos nenos e nenas xa se coñecen e  a partir deste momento só nos queda traballar con eles.

 

 

seguinte

ARTE CONTEMPORÁNEO COS OBXECTOS COS QUE TEMOS MAIS APEGO

 “Entendemos así el poder del arte para despertar nuestras percepciones, las ideas, como fuente de conocimiento, para expresar realidades internas, lo que está dentro de nosotros”.

Sbert Roselló, Cati e Maite. LA MIRADA DE LA LIBÉLULA. Disset edició, 2017.

Ao longo deste primeiro trimestre estaremos a participar no proxecto InSEPARABLES, promovido pola Fundación Luís Seoane e a Universidade da Coruña, xunto a outros colexios da nosa cidade: Rosalía de Castro, Wenceslao Fernández Flórez, Ramón de la Sagra e a EEI A Caracola.  

Con obxectos especiais para os/as nenos/as (cos que os/as une un grande vínculo afectivo) e descubrindo conxuntamente novas experiencias con eles xunto a artistas contemporáneos que nos visitarán na escola durante o mes de outubro, crearemos as nosas propias obras artísticas, cunha estética segundo as nosas posibilidades pero que sexan reflexo dos nosos pensamentos.


Remataremos o primeiro día do mes de decembro, na Fundación, coa presentación documentada de dito proceso en formato “Live cinema”.

José María Mesías presenta INSEPARABLES (a partir do minuto 4:10).

MAR Santiago Arca, outubro 2017

 

 

 

CONTINUAMOS A PARTICIPAR NO PROXECTO DO XARDÍN DA XOANIÑA JUANITA

Despois da enriquecedora experiencia do curso pasado que nos permitiu formar parte dunha proposta medio-ambiental documentada a nivel mundial (na XVIII INTERNACIONAL CONFERENCE OF ICPIC en Madrid, no ENCUENTRO NORIA e no 9º Congreso Internacional de Creatividade e Innovación Social en América Latina), comezamos o mes de setembro con novas ideas para o xardín pensadas coa sabedoría e experiencia que nos proporciona un ano máis (agora o nivel está formado por nenos e nenas de 4 anos). 

Póster oficial coa nosa experiencia, financiado pola editorial Octaedro.  

   

Exposición en Madrid (España) e en Bogotá (Colombia)

     Persoalmente quero darlle as grazas a Angélica Sátiro por non dubidar de que íamos ser capaces,  tanto o meu alumnado como eu, de facer aportacións tan interesantes ao proxecto;  a Sacramento López por explicar a fundamentación pedagóxica do noso xardín ao mundo e a todas as marabillosas xardineiras que durante o desenvolvemento do ICPIC 2017 non deixaron de encherme de cariño recordándome que eu tamén estaba presente en Madrid, aínda que non fisicamente. Foi incrible ter a oportunidade de formar parte dunha experiencia colectiva como esta!

 

E este curso máis. De novo, poderedes seguir o desenvolvemento, na páxina de Facebook creada para dito proxecto.

MAR Santiago Arca, setembro 2017

Distribuir contido


by Dr. Radut