Trompos ao camiño


 

 

Na semana do 11 ao 15 de novembro realizaremos no colexio unha exposición de trompos decorados, na que poderá participar todo o alumnado.

O día 11 de novembro un grupo de avós de alumnos do centro virá realizar unha mostra de como se xogaba antigamente a este xogo.

 

XOGAR AOS TROMPOS


Pode xogar un só, por diversión, ou con outros. Faise nun terreo duro de terra, xeralmente nun camiño. É un xogo típico de utono que actualmente está en desuso.

O trompo é unha peza de madeira de forma cónica, cunha pica na punta e unha parte saínte no outro extremo chamada cú. Os máis correntes teñen unha altura aproximada de 7 cm, incluída a pica, e un diámetro de 4,5 cm na parte máis ancha. Había uns trompos máis pequenos e outros máis grandes chamados carabinas que se facían de madeira na casa.

Para facer bailar o trompo emprégase o chorrillo, cordel ou brenza, un anaco de cordel de aproximadamente1,10 mde lonxitude que se enlea arredor comezando pola pica e deixando unha parte solta para enganchar nos dedos.

Hai dúa maneiras de tirar o trompo para facelo bailar:
  • De home: lanzándoo desde arriba á altura do ombreiro, así colle máis forza e pica máis forte na terra.
  • De muller: lanzándoo á altura do xeonllo

Ás veces cámbiaselle a pica aos trompos para que teñan saída, que bailen mellor e non queden dentro do círculo.
A buxaina é semellante ao trompo, máis pequena e faise bailar coa man.

REFRÁNS


  • Polo San Martiño trompos ao camiño.
  • Polo San Andrés trompos outra vez.
  • Por Santa Eulalia trompos á borralla.
  • En xaneiro, trompos ao fumeiro.
  • Polo San Amaro Trompos ao tellado (ou ao faio).