POESÍA DE NADAL: "TI BEN VES, TI BEN O SABES"
TI BEN VES, TI BEN O SABES
Pido disculpas a Sabela, porque esta poesía debería "colgala" ela , pero como teño moitas ganas de que os blogs comecen a funcionar ... pois estoume permitindo a licenza de ir introducindo traballos de estes marabillosos alumnos para animalos a que contribúan e participen deste novo medio de comunicación e información. Lela con calma porque é moi, moi fermosa.
Quixera ter as máis fermosas palabras
posuír os termos máis delicados
para dirixirme a ti, meu neno,
coas verbas máis axeitadas,
mais como teño bastante ousadía
púxenme tranquila a escribir
pensado con certa inquietude
todo o que che quería dicir.
Ti ben ves, ti ben o sabes
todo o que no mundo acontece
eu ben sei que estás sufrindo
pois o ben ante o mal perece.
De seguido ocorren desgrazas,
de fame morren vellos e nenos,
as guerras, a violencia,a xustiza
rompen as ilusións dos pequenos.
Tamén terremotos, volcáns,
furacáns e fortes ciclóns
acaban coa vida de moita xente
e destrúen as súas posesións.
Ti ben ves, ti ben o sabes
todo o que deberiamos facer
para evitar que isto suceda
para non deixar o mundo perder.
Aproveitando que é Nadal
pidamos de todo corazón
que os bos desexos se nos cumpran
e que o celebremos con ilusión.
Ti ben ves, ti ben o sabes
que debemos ser solidarios
axudarnos uns aos outros
pois todos somos necesarios.
Para celebrar o teu nacemento
de xeonllos ante o teu portal
rógoche todopoderoso Xesusiño
que reine a paz este Nadal,
que no mundo enteiro
a xente teña no seu corazón
unha razón, un bo motivo
para celebrar estas datas con emoción.