O día 9 de febreiro ten lugar o desfile pola rúas de Salvaterra xunto co alumnado do CRA A Lagoa o do CEIP de Leirado pero, chovendo como chovía, houbo que cambiar o lugar e, no canto de ser polas rúas do pobo, tivo que ser no pavillón de Leirado. Non quedou tan lucido pero non estivo mal...
Despois de tanto bailar é hora de papaaaaar!! A Anpa convidounos a chocolate con rosca na hora do recreo para recuperar forzas despois do ranchiño e así poder continuar coas actividades de entroido. Tocarialle o turno á lectura do testamento, queima do meco e gran fariñada, pero por mor do mal tempo houbo que cancelalas todas, unha mágoa. Polo menos desfrutamos dun rico chocolate quentiño...
Pouquiño a pouco ímonos achegando a outra das grandes celebracións no Casares, sabedes cal é? O ENTROIDO!!. Para dar comezo a esta festa, a Asociación Cultural A Feira de Salceda de Caselas, achegouse á nosa escola para mostrarnos o Ranchiño de entroido. Por se vos preguntades que é iso do Ranchiño, cóntamosvos. Son unas danzas tradicionaisque adoitaban bailarse na época do entroido.
Candela, Mara e Gabriel de 2º, Mauro de 3º e Aldara de 4º, acompañados de Noelia (nai de Aldara) e de Rubén (pai de Mauro) deleitaronnos con estes bailes como podedes ver na nosa galería de imaxes
O día 30 de xuño conmemorouse o Día da Paz e non Violencia. Para isto, ocorriusenos debuxar unha pomba enorme nun papel para logo enchela de plumas de cores. En cada unha destas plumas (unha para cada un de nós) escribimos palabras que estiveran relacionadas coa paz: amor, axuda, calma, paciencia... Ao final quedounos así de bonita e nós quedamos coa conclusión de que a paz ten que ser celebrada todos os días e que hai moitas formas de paz.
Ao día seguinte de recibir a visita dos Reis Magos e do Apalpador, tocou o turno de recibir a un montón de familias que fixeron un oquiño nas súas axenda para vir ver o noso festival de nadal! Houbo de todo, teatro, música e unha actuación sorpresa, os mestres e mestras subiron ao escenario a actuar!! (A eles failles ilusión que sigamos pensando que é sorpresa).
.
