Álbum: CURSO 2020-2021 -> Día de Rosalía 2021
Como ben sabedes, o 24 de febreiro, celébrase do Día de Rosalía. Desde a Asociación de Escritores/as en Lingua Galega (AELG), este ano escolleuse o lema #TeusDocesCantares.
![](http://www.edu.xunta.gal/centros/ceipraquelcamacho/system/files/IMAXE_PHOTOCALL_ROSAL%C3%8DA.jpg)
A canción de Rosalía pequeniña de Uxía
Podédela ver nos Rakontos ou premendo na imaxe.
![](/centros/ceipraquelcamacho/system/files/u33/ROSAL%C3%8DA%20PEQUENA.png)
Decoración das fiestras na honra da nosa poetisa
Veredes un cartel nunha fiestra de cada clase coas seguintes mensaxes:
- As letras “Rosalía de Castro”.
- As letras coa data do día.
- Fragmentos de versos de Rosalía.
- O hagstag: #TEUSDOCESCANTARES.
- Cara de Rosalía. Aquí tendes o pdf para descargalas.
![](http://www.edu.xunta.gal/centros/ceipraquelcamacho/system/files/u33/CARTEL_M%C3%A1scara_EI-001_0.jpg)
![](http://www.edu.xunta.gal/centros/ceipraquelcamacho/system/files/u33/CARTEL_Mascara-001.jpg)
Logo de elaborar o seu cartel, cada clase, colocará o cartel elaborado no cristal da ventá da aula máis preto da porta para decorar a fachada.
Photocall con versos de Rosalía
Este ano, por provención, non realizaremos o pase de fotos.
![](/centros/ceipraquelcamacho/system/files/u33/gif%20musicado%20rosalia.gif)
Todas as clases aprenderán esta fermosa composición, coa que imos realizar unha montaxe musical. Tes que estar pendente!
Cabe das froles a nena
canta alegre o seu cantar,
i é branca comoa azucena,
pálida como o luar.
E onde a boquiña, un lunar
gracioso lle dou Dios, tan feito, tanto,
que é de todos o encanto.
Cor de luar..., ¡qué cor lindo!,
uns ollos cal noite escura,
labios que falan sorrindo,
i aquel sinal... Fermosura
máis, non cabe en criatura
que a Dios quixo darche, linda rosa,
doce, casta e preciosa.
Ser amada, ése é o teu sino,
amada cal n'outra houber,
e ¡qué dichoso destino!:
ser querida e ben querer.
Ei a ambición da muller
e o soio ben que buscan sin medida
nesta mísera vida.
Pero, nena alunarada,
¿sabes o que o refrán di?
Que é en amores desdichada
a que un lunar ten así.
E tamén din que o eres ti,
a pesar das risadas dos teus labios
que non saben de agravios.
En boa hora ou en mal hora,
que nesto de namorar
tamén se mete a traidora
mala sorte de traballar.
E métese a enfeitizar
corazóns inocentes e almas puras
n'afeitas a amarguras.
¡Ai da nena alunarada,
pálida como o luar!
Cómo canta o seu cantar
tan serena, e sin pensar
que á que lunares ten, fertuna esquiva
lle ha de ser mentras viva.
Alegre e dichosa canta
aquela linda canzón,
que trai á súa mente tanta
querida recordazón,
que asín é coma oración
que a ialma, triste, como amor marmura
pedindo a Dios ventura.
I ela non pensa, toliña,
e non maxina a coitada
que mal tras do amor camiña
e ten fertuna menguada
a que nase alunarada:
que a que ten un lunar tan primoroso
nunca terá reposo.
Tan sóio te agardan penas,
linda rosa a do lunar;
as grandes tras das pequenas,
unha tras outra a chamar
á túa porta han de chegar;
que naide, tal é a forza do destino,
naide torce o seu sino.