O cuarto e último experimento co cal traballamos para o noso libro do Salón foi sobre o magnetismo.

Contábamos cun imán, un clip e un vaso cheo de auga.

e ante a pregunta "podemos sacar o clip de dentro do vaso sen mollarnos?" todos pensamos en meter o imán no vaso directamente. 

Se tiña pouca auga sí podería ser pero o caso é que había outras posibilidades...

Ademáis comprobamos que esta forza é tan forte que o que está pegado a un imán tamén adquire ese "magnetismo" e pode actuar como un imán sobre outro corpo de metal, co cal o imán podería facerse moi longo e chegar a sacar o clip sen mollarnos.

Pero, existían outras posibilidades....

Despois de darlle voltas e máis voltas e probar  manipulando co imán ó redor do vaso, démonos conta de que cando o imán tocaba o vaso por fora cerca do clip, éste movíase.

e prestando moita atención e con moita paciencia cada un de nós demos sacado o clip do vaso, simplemente con tocalo co imán dende fóra, aínda que non había que perder a concentración e o pulso para que non se escapara.

A explicación que atopamos foi que como os imáns atraen as cousas de metal, era tan grande a forza que tamén o podía atraer dende fora.

Tamén buscamos pola aula algún material do que utilizamos a diario que puidese ser de metal e probamos cos nosos imáns xigantes. 

e nos chamou a atención que unhas moedas sí as atrae e outras non, porque observamos que os materiais cos que están feitas non sempre eran os mesmos según a cantidade que representaba esa moeda.

Cada día buscamos ou atopamos na aula un material que pode ser "magnético" e experimentamos cos imáns para comprobalo.

Rexistramos o experimento no noso dossier, escribindo sobre o que sucedera.

(el imán se pegó al clip por fuera).

O equipo dos CUCHILLOS encargouse de ilustrar a historia que entre todos inventamos.

ÉRASE UNHA VEZ E MENTIRA NON É, A HISTORIA DUN PEIXE GATO QUE NADABA NO MAR PRETO DA PRAIA, CANDO DE REPENTE CHEGOU UN HELICÓTERO DOS BOMBEIROS QUE ESTABA APAGANDO UN INCENDIO E ABSORVEU A AUGA DO MAR LEVÁNDOSE TAMÉN AO PEIXE. 

BOTOUNO NO INCENDIO PERO  COMO ÍA NO MEDIO DA AUGA NON SE QUEIMOU.

ATOPÁRONO UNS NENOS QUE O METERON NUN CUBO CON AUGA E O LEVARON A UN ACUARIO E ALÍ SE QUEDOU A VIVIR. E ESTA HISTORIA TAN SENCILLA NON A SABEN NIN EN SEVILLA.

Tamén se valeron do ordenador para buscar a foto dun helicóptero, comprobando primeiro se podía haber unha imaxe no diccionario de infantil, e así foi!

O traballo xa está no Salón do Libro, pero nós seguimos a facer experimentos na aula e  a aprender con eles!

Outro dos experimentos que fixemos o a partir do cal creamos unha historia foi o do  "XEO E A SAL".

Os materiais empregados foron: un cubiño de xeo, un trozo de lá e un pouco de sal.

Intuimos qué imos facer con estes materiais:

-Vamos a derretirlo.

-Vamos a poner la sal encima, en el cubito y después alrededor la lana.

-El cubito de hielo con la sal se derrite, lo vi en un libro.

-Se congela porque el cubito está muy frío.

-Se derrite todo.

-Se va a congelar un poco la lana.

-Se va a derretir y después se pega.

E non andamos mal encamiñados

EXPLICACIÓN CIENTÍFICA

A SAL DERRITE O XEO (POR ISO SE EMPREGA NAS GRANDES NEVADAS NA ESTRADA) E Ó BOTALA SOBRE O CUBIÑO ONDE ESTÁ APOIADA A LÁ, DERRÍTESE UN POUCO DESTE XEO, ABRÍNDOSE UN BURATO POLO QUE SE METE A LÁ E Ó MOMENTO COMEZA A CONXELARSE POLO EFECTO DO CUBIÑO QUE SEGUE CONXELADO, QUEDANDO METIDA E PEGADA AO CUBIÑO.

Así o reflexamos no noso dossier individual:

E así quedou a historia que inventamos, na que o xeo é unha montaña, a lá unha serpe e a sal, granizo.

ISTO ACONTECEU HAI MOITO TEMPO...NO ALTO DUNHA MONTAÑA VIVÍA UNHA SERPE. UN DÍA QUE ESTABA TOMANDO O FRESCO, COMEZOU A CHOVER E DESPOIS A CAER GRANIZO. CAÍA TAN FORTE QUE O GRANIZO FIXO UN BURATO NA MONTAÑA. A SERPE QUIXO ATRAVESAR O BURATO PERO ESTABA TAN GORDA PORQUE COMERA MOITAS RATAS, QUE QUEDOU ATRANCADA.

PASOU UNS DÍAS SEN SAIR E SEN COMER E ADELGAZOU E POR FIN PUIDO SAIR.

E COLORÍN COLORADO ESTE CONTO ESTÁ EXPLOTADO.

          (ILUSTRANDO A HISTORIA)

           (ESCRIBINDO O COMEZO E O FINAL)

Outro experimento feito na aula e co que tamén elaboramos o libro do Salón do Libro Infantil, plantexaba unha pregunta:

PODEMOS SACAR UNHA MOEDA DUN PRATO CON AUGA SEN MOLLARNOS?

Os materiais que empregamos: prato con auga, moeda, vela e mechero, vaso de cristal.

Así o reflexamos no noso dossier:

INTUIMOS O QUE IMOS FACER, A RAÍZ DE VER OS MATERIAIS:

-Vamos a quemar la moneda.

-Vamos a oxidarla y que se caliente.

-Meterla en el agua y que calienteel agua.

-Sí, pero para eso necesitaríamos agua calient.

-Tenemos un mechero.

-Pienso que la moneda se va a oxidar porque el metal se oxida con el agua.

Ante a pregunta de si PODEMOS SACAR A MOEDA  SEN MOLLARNOS? Todos pensamos que sí

-Con un trapo/ con un papel/ noo, que el papel se moja y se derrite/ el trapo también se moja/  pero no se derrite como el papel/ hay que encender la vela/ al encender la vela se quema el vaso/ el fuego con el agua se apaga/ se va a poner la moneda ardiendo/ se va a calentar el vaso y va a quemar el agua.

Finalmente comprobamos o que sucede, e efectivamente  podemos facelo porque ó encender a vela e tapar o vaso, cando a vela se apaga, empeza a meterse a auga dentro  do vaso.

A maioría pensamos que é porque o vaso se quentou pero non atopamos máis explicación.

A explicación científica é a seguinte:

O VASO ESTABA CHEO DE OSÍXENO. Ó ACENDER A VELA, O LUME QUEIMA O OSÍXENO QUEDANDO O VASO BALEIRO E ABSORVENDO ENTÓN A AUGA DO PRATO.

E pasamos á parte literaria, de creación da historia, onde entre tod@s decidimos que o prato con auga é un lago, o vaso é unha torre, a vela é un dragón, e a moeda é un príncipe.

Esta foi a historia que inventamos:

ÉRASE QUE SE ERA UNHA CRÍA DE DRAGÓN, QUE FOI CAPTURADO POR UN MALVADO CABALEIRO. O CABALEIRO ENCERROUNO NUNHA TORRE RODEADA POR UN LAGO CON TIBURÓNS. E ALÍ PASOU MOITOS ANOS, ATA QUE UN DÍA, O CABALEIRO TIROU AO LAGO A UN PRÍNCIPE QUE REINABA PRETO DE ALÍ, E O DRAGÓN QUE XA ERA MOI GRANDE ENFADOUSE MOITO E CON TODO O LUME QUE BOTOU DESTRUIU A TORRE E Ó TOCAR A AUGA CO SEU LUME, COMO ERA MÁXICA, ÉSTA DESAPARECEU XUNTO COS TIBURÓNS E O PRÍNCIPE SALVOUSE. E O DRAGÓN QUEDOU A VIVIR CON ÉL NO SEU CASTELO, E COLORÍN COLORETE, POR ALÍ VAI UN FOGUETE.

O equipo das flores encargouse de ilustralo e escribir o comezo, o final e o título do experimento.

Tamén se valeron do ordenador para buscar no diccionario da web de infantil a foto dun dragón, que era un dos protagonistas.

Vos seguiremos contando de máis experimentos!

No mes de xaneiro comezamos a participar nun obradoiro de experimentos que levamos a cabo semanalmente.

Cos catro primeiros levados a cabo, elaboramos tamén o noso libro co que participaremos no Salón do Libro.

Este libro é conxunto cos nen@s de Infantil 2 e consiste en darlle unha perspectiva literaria a cada experimento, inventando unha historia na que as persoaxes teñan certo paralelismo cos materiais empregados. E por iso ao noso libro o chamaremos "Ciencia ou ficción" .

Vos contamos nesta entrada o primeiro deles e a historia que inventamos a partir desta experimentación.

A PEMENTA QUE FUXE

Materiais empregados: prato con auga, pementa, xabón.

Así o reflexamos no noso dossier.

Botamos auga nun prato, engadimos  pementa, e probamos a ver qué pasa se poñemos un dedo no centro do prato..............non pasa nada.

Falta o xabón.

 ANTICIPAMOS QUE PODE SUCEDER
-Vamos a mezclar todo.
-Cuando juntemos todo, va a arder. Si lo pruebas, porque la pimienta arde.
-Si echamos jabón, se va a volver verde.
-Entra la pimienta dentro del jabón y se hunde.
-Olerá a jabón y pimienta.
-La pimienta se va para el fondo.

A continuación botamos un pouco de xabón na punta do dedo e o poñemos no centro do prato.

¿qué sucede agora?

A pementa escapa para os bordes do vaso.

DEDUCIMOS que sucede porque..
-Porque el jabón es más fuerte y la separa.
-Los granitos de la pimienta son más pequeños y los del jabón más grandes.
-Porque el jabón salió muy fuerte. El dedo de Nayra fue a mucha velocidad. (probamos a facelo moito máis despacio e sucede o mesmo).

A explicación científica é a seguinte:

A pementa flota enriba da superficie da auga. Na superficie hai unha capa de auga máis firme pola súa maior forza entre moléculas. Isto chámase tensión superficial. Ó introducir o xabón esta tensión disminúe no centro, facendo fuxir a pementa. Nos bordes onde o sabón aínda non chegou, a capa tira do centro cara fóra.

E pasamos á parte literaria, pensando e decidindo as persoaxes que sustituirán aos protagonistas do experimento. Así, na nosa historia, a pementa serían as follas de árbores; o vaso con auga, un río, e o xabón un lóstrego.

Así nos quedou a historia:

CANDO OS ANIMAIS FALABAN,  NUN  RÍO  DUN  LUGAR  DE  AMÉRICA,  NO  QUE  NON  VIVÍA  NINGUÉN  POIS  A  SÚA  AUGA  ESTABA  CHEA DE  VENENO  DE  ESCORPIÓNS.
UN  DÍA  COMEZARON A  CAER SOBRE AS AUGAS DO  RÍO  MOITAS  FOLLAS DE  ÁRBORES  QUE TINGUIRON  A  AUGA  DE  NEGRO.
ESTA  TINTA  NEGRA  MEZCLADA CO  VENENO DE  ESCORPIÓN, FACÍAO  MÁIS  POTENTE E  PELIGROSO.
UNHA  NOITE  DE  TRONADA, UN LÓSTREGO  CAEU SOBRE AS AUGAS DO RÍO PROVOCANDO  UNHA  INUNDACIÓN, E  QUE  O  VENENO, AS  FOLLAS  E A  COR  NEGRA  SAÍRAN DO RÍO E  DENDE  ESE DÍA  TODO  VOLVEU A  ESTAR  EN CALMA E  NO  RÍO XA  SE  PODÍA  VIVIR.
E REMATOU O CONTO E TODOS CONTENTOS.

O equipo dos cans ocupouse de ilustrar a historia así como escribir o comezo e o final da mesma e o título do experimento.

Unha vez rematada, Iker dalle os últimos retoques.

Ademáis, cada día que levamos a cabo un experimento, facemos un rexistro do mesmo nun dossier individual, onde pegamos os materiais, escribimos os seus nomes e do experimento, o numeramos, debuxamos o proceso e escribimos unha explicación do mesmo.

Esta parte tamén vai no noso libro para o Salón, acompañando á literaria.

Vos contamos todo o acontecido na aula no mes de xaneiro.

Ademáis da preparación e participación no día da Paz, da celebración dos cumpreanos e do acontecido co proxecto de Chaplin, tamén pasaron todas estas cousas:

-Continuamos coas prantacións.

Alberto foi o encargado de prantar perexil e Xián patacas.

Eles ademáis trouxeron algunha información de casa sobre estes alimentos, que logo pegaron nos paneles.

Así, Alberto contounos cal era o nome científico do perexil:  Petroselinum crispum e Xián contounos que a pataca é orixinaria de Sudamérica e que inicialmente o seu uso era ornamental nos xardíns.

Ademáis, os compañeir@s que xa teñen prantacións feitas, seguiron coas súas observacións, levándose algún que outro unha sorpresa, non moi boa...

A leituga, despois de tantos días de vacacións, e tendo en conta que na zona onde está colocada non cae a choiva, secou..

Despois dun diálogo sobre o que lle sucedera, tamén chegamos á conclusión de que non só secou por falta de auga, senón tamén polo frío e os raios de sol.

Todas as observacións sobre o crecemento as plasmaron tanto nos paneis, como no dossier individual.

Agora temos bastantes macetas penduradas das reixas, así que cando toca regalas, o encargado/a do día encárgase desta tarefa.

Como facemos sempre, montamos con letras móbiles os seus nomes, as debuxamos, e fixemos algunha que outra experiencia manipulativa.

Coas patacas estampamos no noso block

Tamén puxemos en auga unha parte de pataca para observar qué sucede, e imos notando algúns cambios

(pendiente de foto)

-Continuamos co muro das palabras e o dicccionario, anotándoas tanto no muro conxunto como no diccionario dixital da web, para sacar a fotografía, 

como no noso diccionario individual.

Ademáis, un neno/a de cada aula encárgase de traer da casa algunhas palabras máis elaboradas como "funicular", "fonendoscopio", "gramófono",...coñecendo a algunhas persoaxes como "Gandhi", "Gloria Fuertes", "Faraday",...

-Continuamos cos intercambios entre as dúas aulas, por un lado nen@s de 3 por outro 4-5.

Así, tamén aproveitamos para o día que introducimos nova letra, cos nenos e nenas de 3, nos xuntamos na aula, para trazala na pizarra, montala con distintas pezas, como si fora un camiño, buscala nos nomes dos nenos e nenas,....

Ademáis tamén adicamos algunha sesión a coñecer a Malala e preparar un pequeno mural polo día da Paz.

Cos compañeir@s de 4 e 5 anos, continuamos a adicar as sesións á lóxica-matemática:

*continuando coas equivalencias, xogamos a  introducir nun aro tantas regletas como....dedos teño, anos ten este neno, ventanas hai na clase, .......

tendo que pensalo e verbalizalo cada un de xeito individual para os demáis, colocando despois a tarxeta co número correspondente

trazando o número na pizarra, e ordeando as regletas por tamaño.

Ademáis tamén aproveitamos esta actividade para dividir en cada aro na "metade", ou engadir noutros, para ter o "doble".

*co noso robot bee-bot e a serie numérica sumamos e restamos, escribindo na pizarra os resultados.

*ademáis de traballar nun libriño que estamos elaborando dos números partindo dunha poesía.

-O traballo co bee-bot todavía o estamos comezando a introducir con pequenas actividades moi sinxelas

            (buscando a inicial do noso nome)

e dentro de pouco o teremos sistematizado no horario como unha ferramenta e tarefa máis.

-Ademáis temos un novo recurso na aula, a "mesa de luz" coa que xogar coas formas e a intensidade da luz, así como a libre creación.

-Tamén continuamos coas nosas sesións de psicomotricidade, levando a cabo os circuitos, que tanto nos gustan.

con xogos por parellas ou en pequenos grupos

xogos colectivos, como o do "tiburón" 

e tamén practicamos o salto de lonxitude, xa que tivemos no cole a unha figura desta modalidade deportiva do atletismo e xa practicáramos no corredoiro superior do colexio coa profe Marga e nos gustou moito!

-Este mes tamén fixemos unha pequena saída a Pontevedra, para ver unha obra de teatro "Contos de titiritrapos".

E tamén puidemos desfrutar dun concerto moi especial a cargo dun grupo da universidade do que tamén é compoñente a nosa profe de música Merce.

No pasado mes de decembro comezamos este novo proxecto de Investigación, que á volta das vacacións retomamos.

Como o estamos compaxinando con outras propostas: a paz, nun taller de experimentos e a preparación do Salón do libro, imos moi amodiño con él e a nosa tarefa final será a elaboración dunha curtametraxe de cine mudo.

Nunha sesión na aula de informática visionamos unha serie de fotografías de retratos de homes con diferentes características e unha casi común a todos: o bigote.

Enseguida identificamos a Chaplin, e establecimos uns diálogos en torno ás similitudes e diferencias destas imaxes, identificando a que estaría fora de lugar neste conxunto e para iso tivemos que observar moi detidamente.

Chaplin é unha persoaxe que a todos nos gusta e ante a pregunta  QUÉ SABEDES DE CHAPLIN? descubrimos que o que sabíamos era o que víramos nalgunha foto ou video pero...sería  realmente así?

-Sé que es Chaplin porque lo vi en la tele.

-Nunca habla.

-Siempre, siempre falla en las cosas, un chico le pega, no cabe por la puerta...

-Trabaja mucho, lo sé porque vive en una fábrica y trabaja allí.

-Siempre lleva bastón y cuando no tiene bastón se cae.

-Es muy gracioso.

-Una vez él y un niño jugaban a piratas.

-Chaplin no tiene bigote, me acabo de dar cuenta de que en esta foto sí.

-Sí que tiene bigote.

-Me he enterado de una cosa. Éste es Chaplin cuando era viejo. Cuando iba muriendo le nació un bigote.

-Vive en una casa destruida.

-Con un molino.

Ante a pregunta ¿QUÉ QUEREDES SABER?

-Sobre a súa vida. 

 Cómo era de pequeno, cómo eran os seus pais, irmáns. Se tiña fillos.

-Se vive ou morreu.

-Ónde vivía.

-Qué películas fixo.

-Cómo se fai unha película. Cómo é un equipo de grabación.

-Ademáis da cámara e o escenario qué se necesita?

Decidimos que podíamos buscar información en libros, revistas, contos, películas, ordenador e internet, preguntando en casa...

E despois de enviar unha nota a casa pedindo axuda na búsqueda de calquera tipo de información, fumos traendo á escola todo aquilo que atopamos e contándolle aos demáis en qué consistía:

Tamén Nayra nos achegou información nun pen drive, que visionamos na pizarra, contándonos con quén a buscou e ónde.

Escritas as ideas previas e as preguntas que nos plantexamos no noso mural, lle fixemos un longo marco decorativo con siluetas diminutas de Chaplin, que recortamos e pegamos nel.

E comezamos a ver algúns dos videos de Chaplin que temos na web do noso cole, no apartado videos, fixándonos na súa forma de vestir

-con ropa de casado, de novio.

-siempre la lleva negra y nunca se cambia.

-nunca se quita el sombrero.

-nunca, nunca, nunca se pone el pijama. Sólo se quita la ropa y se deja el pijama.

-como un mayor.

E na súa forma de moverse..

-anda así porque tiene mucha prisa.

-Tiene una pierna mal. Por eso siempre lleva el bastón.

-Sí, le duele una pierna.

-Porque seguro que se cayó.

-Nunca posa el bastón.

e xogamos a camiñar como Chaplin, botando os pés hacia os lados e movéndose deprisa.

Despois de observar diversas fotografías de retratos de Chaplin con diferentes expresións, recompuxemos un puzzle da súa cara, pero as pezas estaban todas mezcladas e cada un tiña que buscar as súas, só sabíamos que tiñamos 6 pezas os de 5 anos e 4 pezas os de 4.

Os máis pequenos tamén formamos o crebacabezas pero as nosas non estaban todas mezcladas coas dos compañeiros.

Unha vez montado, pegamos as letras do seu nome na orde axeitada.

Debuxamos con témpera negra no noso block a cara de Chaplin.

E como no libro que trouxo Alberto onde saen moitas das pelis que fixo Chaplin hai moitas fotos súas, escollemos unha imaxe del cunha expresión da cara que nos gustase e apuntamos a páxina desa imaxe para que logo a profe fotocopie todas, pois faremos unha actividade máis adiante con estas imaxes.

Por equipos tamén levamos a cabo unha actividade coa témpera que consistía en pintar o retrato de Chaplin con distintas cores como facía Andy Warhol. Vimos antes na pantalla os seus retratos, que nos fixeron moita gracia, e xa listos, comezamos coas nosas.

As nosas obras comezaron moi ben, pero a medida que ía  pasando o tempo custounos máis seguir unha orde e non pintar sobre o pintado así que a repetiremos esta vez seguindo outras pautas e con outros materiais.

Pero nos sirveu esta actividade para levar a cabo unha proposta cooperativa e na autoavaliación nos paneis, comprobar algunhas das cousas que temos que mellorar.

E tamén comezamos a buscar as respostas ás nosas preguntas.

Escoitando un video que está na web con algunha información e algunha lectura da información traída de casa, descubrimos que Chaplin xa morreu, aos 88 anos, que naceu en Londres, que lle deron un premio Oscar ou que tiña un irmán e os seus pais eran artistas de music hall e Chaplin con 5 anos participou nun espectáculo dos pais, sustituíndoos.

E tamén por equipos eliximos qué resposta escribir no mural, buscando nas fotocopias algunha fotografía que nos viñera ben ou en internet en google.

(aquí o equipo das flores busca unha fotografía da cidade de Londres e un mapa)

Escritas as respostas no mural, contamos aos compañeir@s o que anotamos no mural e cómo traballamos en equipo, dándonos conta do que tiñamos que mellorar na próxima proposta.

En algún equipo precisamos axudarnos uns ós outros para falar aos demáis, como neste caso no dos cans, que Iker lle recorda a Lara e Lucas o que fixeron eles, para que o expliquen aos compañeir@s.

Cos vídeos que vimos dalgunha das pelis, establecimos diálogos sobre o que acontecía nelas e despois de escribilas entre todos no mural tamén as anotamos no noso dossier xunto coa foto da película e un debuxo dalgunha delas.

(pendiente de foto)

Levamos a cabo unha serie de sesións de "xogar a pensar" con distintas escenas da película de  Chaplin "El chico" , ademáis de dramatización, que vos achegaremos nunha próxima entrada.

E continuamos a dar resposta as nosas preguntas, que áinda nos quedan moitas!!

Xa estamos de novo metidos na rutina da escola e dos horarios.

Cómo non, o primeiro día de clase estabamos todos moi emocionados e só queríamos falar dos regalos que nos trouxeron os Reis Magos  e das cousas que fixemos nas vacacións.

Na clase aproveitamos este aspecto para falar, escribir e debuxar sobre elo.

Tamén tivemos momentos para especialidades como psicomotricidade

música, inglés ou informática, e para o xogo nos recantos.

E o máis destacable foi os cambios de equipos, xa que estabamos todos acostumados aos mesmos compañeiros de mesa e este trimestre serán outros.

Para elo, nos reunimos no lugar da asemblea, a profe repartiunos bloques lóxicos de diferentes formas e cores, 

e despois dunha ronda dicindo cada un de nós as características de cor e forma do noso bloque, a profe preguntounos "cómo os poderíamos agrupar ou clasificar".

Despois de dar varias respostas (cor, forma, tamaño,..) nos propuxo xuntarnos pola mesma forma según fose o noso bloque, e levamos unha sorpresa, pois resultou que así era como estaríamos agrupados este trimestre e eses serían os nosos compañeiros de equipo e mesa.

Como sempre facemos, nos xuntamos para falar e decidir qué nome lle poñeríamos ao noso equipo, e debuxalo e escribilo nun folio que irá no noso panel de autoavaliación para cando finalizamos as tarefas cooperativas.

E estes son os equipos:

           FLORES NAYRA - ALBERTO - ÁLVARO

              CUCHILLOS JORGE- DANIELA- IVÁN- ROI

                PERROS LUCAS G. - IKER - LARA

            LUCAS F. - XIÁN - CECILIA (como neste equipo faltaba unha compañeira,  comezaron a traballar e a pensar nun nome relacionado cos dinosaurios pero terán que espera a que ela se incorpore o luns para falado e consensualo).

Agora, xa finalizado o proxecto dos caracois

como novo equipo temos moitas propostas nas que participar e aportar: Charlie Chaplin e a nosa grabación,  o Salón do libro- os experimentos (que faremos semanalmente na aula), a Paz, o Entroido....e imos deixalo aquí polo momento!

No pasado mes de decembro, ademáis de algunhas propostas que xa comentamos en anteriores entradas, coma a dos caracois, os preparativos para o festival de Nadal ou os cumpreanos, tamén aconteceron outras.

O NADAL 

Entre todos os nenos de infantil decoramos o corredoiro cunhas alegres e coloridas campás, que primeiro pintamos con témpera e ás que engadimos purpurina e estrelas prateadas e douradas.

Tamén decoramos o corredoiro cunha árbore de Nadal, que este ano os profes se encargaron de montar, pois estaba feita co paos de madeira, e nós os nenos e nenas, nos encargamos de preparar os adornos coa axuda das nosas familias, que pendurarían dela así como pintar a estrela que a coroaba, que tamén estaba feita con paos.

Na aula, por equipos tamén fixemos un enorme boneco de neve para decorar a porta de infantil, que estaba xusto ó ladiño da árbore.

Primeiro elaboramos un boceto en gran grupo, pensando cómo queríamos que fose e levase, para logo non olvidar nada.

Cada equipo encargouse de facer unha parte do boneco: sombreiro, cabeza e bufanda, unha bola de barriga xunto cos brazos e outra bola de barriga...e...nun pispás estaba feito! Pero qué bo é facer as cousas de xeito cooperativo!

 Aquí está un dos equipos facendo o sombreiro.

E aquí está o noso boneco rematado!

Ademáis tamén elaboramos a nosa postal de Nadal para felicitar ás familias e ter un recordo.  As fixemos empregando a témpera con pinturas abstractas para a parte onde estaba escrita a felicitación e para a parte exterior pegamos a nosa foto cun gorro de Papá Noel nunha estrela rodeada de moitos puntiños de témpera, pois empregamos a técnica do "estarcido" para que quedase así de curiosa.

Non temos fotos das postais pero sí temos cada un a súa en casa así que xa sabedes de qué estamos a falar .

NOVO PROXECTO-CHARLIE CHAPLIN

No mes pasado tamén iniciamos un novo proxecto, pero con moita calma pois estábamos rematando o dos caracois.

A partir dunha imaxe que vimos na pizarra da aula de informática, imaxe na que aparecían fotografías de moitos homes de todas as idades e con rasgos diferentes, fixemos diferentes tipos de lecturas do que víamos, semellanzas e diferenzas, cousas en común e que diferían e unha delas era a de Charlie Chaplin. 

E ahí empezou todo

 Aquí estamos decorando o noso mural do proxecto onde anotamos os coñecementos previos e o que nos gustaría averiguar.

Isto volo contaremos noutra entrada, con máis detalle.

AS PRANTACIÓNS 

No mes de decembro tiñamos planificado prantar aguacate e perexil pero por motivos de tempo tivemos que pospoñelo para xaneiro, que tamén temos dúas planificadas.

De todos xeitos seguimos regando, observando e medindo as prantaciós feitas ata agora e así quedaban o último día.

 feixóns

 allos

A ver cómo as atopamos á volta das vacaciónse....

INTERCAMBIOS POR IDADES 

En novembro e decembro seguimos a levar a cabo cantidade de actividades e experiencias en dúas sesiós semanais, por un lado todos os de 3 anos

-No momento de xuntarnos para introducir unha nova letra no muro das palabras, por exemplo a O e a Y

repasándoas no encerado na dirección correcta, facéndoas con paos, pedras e diferentes materiais no chan,..buscádoas nos nosos nomes,....

-E con outro tipo de propostas como:

O musicograma- que é un dictado de sons que temos que levar a cabo en función de ónde indique o director de orquesta. 

- -Xogos co corpo,

 como adiviñar de quén se trataba

ou xogar con follas de periódico (que posteriormente utilizamos para encher algunhas figuras que colocamos no corredoiro) traballando algúns conceptos espaciais .

ademáis de contos, cancións e bailes. 

e por outro os de 4 e 5 

Que traballamos sobre todo propostas de lóxica-matemática.

-Dictados de números (de maneira colectiva) ou individualmente en papel.

-Percorridos co noso robot beebot- que tiña que chegar dun número a outro (e que estaban colocados de xeito desordeado).

-Actividades sobre "cantidades"- lectura das mesmas, recopilando o material necesario e representación desas cantidades con distintos tipos de estratexias.

-Medicións con elementos convencionais

e non convencionais.

Vémonos á volta das vacacións!!  

Nestas últimas semanas antes do comezo das vacacións de Nadal, continuamos a dar resposta a algunhas das preguntas do noso proxecto.

Unha das preguntas era sobre os seus ollos. Nos pensabamos que tiñan 4 e despois de ver nas fotografías e libros e de ler nalgúns textos coa axuda da profe,

descubrimos que aínda que teñen catro tentáculos, nos superiores están os ollos, e nos inferiores o olfato, co que realmente se orientan pois non ven demasiado.

O escribir no ordenador ollos dos caracois, nos aparecían moitos outros de outros animais, que nos encantaron e que tratamos de adiviñar, así que fixemos entre todos, a través dos equipos cooperativos un panel  con estes ollos de animais para logo poñer no corredoiro e que os nen@s de primaria adiviñen.

Outra das preguntas era saber cómo son o corazón e o cerebro dun caracol.

Tratamos de observalos por un microscopio que temos na aula, aínda que resultou complicado; quizais precisemos utilizar un microscopio máis moderno..

así que tamén buscamos en internet fotografías onde amosaban a anatomía dun caracol, é dicir, o seu corpo por dentro. Localizamos entre todos na pizarra, 

escribindo os nomes para logo copialos no noso dossier individual.

A outras preguntas como "Cando durmen?" demos resposta a través da observación na aula e tamén lendo os libros e así descubrimos que durmen moito, tanto de día como de noite e hibernan nas épocas do ano que fai moito frío, meténdose na súa cuncha e selándoa cun teíña que eles mesmos fan.

Agúns compañeiros trouxeron máis caracois 

e algúns días incluso os sacamos ó patio,

na procura de máis e lle buscábamos herba e follas.

Alberto un día tróuxonos uha revista onde descubrimos moitísimas cousas interesantes sobre os caracois, e algunhas delas contóunolas él mesmo.

As incluimos no noso mural facéndoo a través dos equipos.

 Así, Alberto e Ceciliar encargáronse de escribir e debuxar sobre os dentes dos caracois, que poden chegar a ter 14179. Asombroso verdade? e están na lingua do caracol, que se chama rádula.

Outros equipos escribiron sobre a enorme forza que poden ter os caracois, que poden chegar a soportar 8 veces o seu peso.

Tamén descubrimos cousas sobre a baba do caracol...pero imos deixalo aquí e xa o veredes no noso mural en xaneiro.

Ademáis, sabedes que fixéramos selos para estampar con forma de espiral, como o caparazón do caracol..pois, despois de facer unha entre todo o grupo, por equipos, escollendo un material da aula, fixemos grandes espirais.

 con construccións

con pedras de cores

con outro tipo de construccións

con tapóns de botellas

Aproveitamos as nosas creacións para fotografialas e así logo escribir a partir da fotografía o material utilizado.

Tamén aprendimos unha poesía dun caracol, traballando no texto de distintos xeitos: buscando letras, palabras determinadas, fixándonos nos espacios entre as palabras,..

Só nos falta darlle uns retoques ao noso mural para colocalo no corredoiro, como fonte expositiva e informativa. 

Vos contamos algunhas das cousas que aconteceron no mes pasado:

CONTINUAMOS COAS PRANTACIÓNS-

Este mes Lucas F. encargouse de prantar allos e Daniela feixóns.

Como facemos sempre ao rematar a prantación, cubrimos o noso dossier, especificando a semente, o compañeiro encargado dela, e o mes.

E cada certos días os encargados as regan e as miden  cando crecen un pouco.

Sempre manipulamos e exploramos estes alimentos para falar das súas características e das nosas sensacións (a qué cheiran, cómo saben, qué textura teñen...).

     

A partir desta exploración creamos con eles, facendo conteos, camiños, formas xeométricas, caras...

No caso das cenorias, tamén as pintamos con témpera no noso block

Ademáis, como no mes anterior prantáramos leituga, nos quedara pendiente facer unha ensalada na clase, así que esta semana por fin a probamos, ben aliñadiña..e aínda que algúns non quixemos probala, outros disfrutamos moitísimo coméndoa e repetindo..

     
Ademáis da prantación dos feixóns na maceta grande, cada un de nós individualmente puxo feixóns en algodón humedecido, algo tan sinxelo pero que resulta sempre tan motivador.

E como na visita ao parque arqueolóxico atopáramos moitas landras, gardamos algunha que tamén prantamos nunha maceta e a temos ven cerquiña para observar día a día se hai algún cambio.

XOGAMOS A PENSAR...A PARTIR DO CADRO "EL ÁRBOL DE LA VIDA"

En outubro establecéramos algúns diálogos en torno a algunhas fotografías de árbores e bosques.

Agora esas fotografías están expostas no corredoiro e con cada unha delas levaremos a cabo tarefas que parten de diálogos, o que chamamos como "xogar a pensar".

Nesta ocasión a imaxe protagonista foi o cadro "El árbol de la vida" de Gustav Klimt.

                  

  

       

               

  

  

Neste mes tamén continuamos co proxecto de caracois, que xa está casi rematado, vos contaremos pronto del!