A historia de Gatiza de S.D.A.M (Salvador Daniel Agra Margot)

Gatiza era unha tranquila gata que vivia no país Pitufo, o país máis xenial do mundo. Gatiza era feliz aí ata que... Un maligno bruxo grego chamado ξθανιτοελγολονδριναχδ explotou o país Pitufo. Gatiza non tivo outra opción que marcharse a Fene, unha cidade en Galiza, unha comunidade autónoma de España. En Galiza pasouno xenial, ata que un día... tivo que ir ao colexio chamado CEIP Plurilingüe de Centieiras.

Ela ten 10 anos, así que está en 5º de primaria. Como é dun país máxico é invisible para os demais, pero cando oen unha voz procedente dalguén invisible... é ela! A única que pode vela é Isa, a mestra de 5º. É a única que pode vela, xa que a adoptou e meteuna nun xogo chamado Gacha Life para que ela estea a salvo. En Gacha Life o seu corpo volveuse máis raro, como se fora unha humana e coñoceu xente nova que tamén eran personaxes de Gacha Life.

Salvador Agra 5º EP

A historia de Gatiza de Darío

Ola, son Gatiza, e veño de Docelandia.

Cando era pequena, miña nai, que é bruxa, maldiciume e convertiume nunha gata azul.

En Docelandia fálase galego. Alí todo está feito de doces. As casas están feitas de galleta, os tellados están feitos de chocolate, as portas están feitas de caramelo e as chemineas están feitas de chupachups. Ao ser filla de Nuria, a bruxa, chamábanme «A Mestiza». O meu pai era feiticeiro.

Eu vivía nun orfanato. A xente vivía tranquila, ata que un día, chamaron á porta do orfanato. Era Nuria, miña nai, que viña ensinarme coñecementos arcanos. Pero eu escapei do orfanato cara a outro sitio. E cheguei aquí, onde tamén se fala galego. Fene é moi bonito, pero as casas están feitas de ladrillo, os tellados están feitos de tella, as portas, de metal ou de madeira, e as chemineas están feitas de cemento. Necesito axuda para derrotar á miña nai. Cando fuxía, vin que arrasaba o orfanato cun feitizo de lume, e que abrasaba a toda a xente do orfanato.

Continuará...

Darío Lamas 5º EP

Hoxe, xoves 20 de outubro, mentres estabamos en clase, soou a alarma de incendios da escola. Houbo uns segundos de nerviosismo, pero rapidamente o alumnado de quinto soubo como había que actuar, xa que recentemente tivemos unha sesión de formación na aula para refrescar a memoria.

As dúas responsables, Ariadna e Xantal cumpriron os seus cometidos á perfección: Ariadna achegouse de inmediato á porta e tocouna con coidado para comprobar se a porta estaba quente. Como a porta non queimaba, soubemos que podiamos saír con tranquilidade da clase, posto que o lume non estaba do outro lado da nosa porta.

Pola súa banda, Xantal comprobou que as ventás da clase quedaran pechadas, para evitar que entre aire e avive o lume. Mentres, o resto do alumnado xa estaba formando unha fila para saír do edificio do xeito máis ordenado posible. Houbo que recordarlles, iso si, que debiamos baixar en silencio para poder escoitar en caso de que alguén estivera pedindo axuda. 

Xantal rematou a súa tarefa á perfección, saíu de última na fila, colleu a cadeira máis próxima á porta, pechouna e colocou a cadeira no corredor diante da nosa clase. Facemos isto para indicarlles aos servizos de emerxencias que esa aula está baleira e así non perden tempo buscando en todos os espazos do centro, en caso de que ao facer o reconto total, xa fóra do colexio, falte alguén. 

Baixamos polas escaleiras con orde e paso rápido e fomos ata o lugar designado para poder facer o reconto de alumnado. Vinte e tres, estabamos todas e todos a salvo, menos mal!

Ao pouco chegou o camión de bombeiros coas luces e a sirena acesas. Tiveron que acceder ao colexio por unha ventá usando a escaleira para sacar a dous alumnos que quedaran dentro. Os dous nenos foron recibidos con aplausos cando un bombeiro os trouxo co resto de compañeiros e compañeiras.

O alumnado de quinto actuou moi ben na evacuación, demostrando que están preparadas e preparados para actuar en caso dunha emerxencia real. Bravo, rapazas e rapaces!

O alumnado de quinto de primaria creou os seus propios posters para ilustrar o Proxecto Documental Integrado A Maxia do Xogo. Fixéronos en ITI Robótica empregando a ferramenta web de deseño Canva.

Quedáronlles fenomenal e, ademais de ver aquí unha mostra das súas creacións, podemos desfrutar dos seus posters tamén na escola, porque xa están decorando as paredes das escaleiras que van á nosa aula.

Parécemo a min ou relacionan o xogo case exclusivamente cos videoxogos e as consolas?